فروزان قربانی بی‌قانونی فوتبال؛ تیم خصوصی یا تیم شخصی؟
مالک تراکتورسازی بعد از بازی با سپیدرود تصمیمی احساسی و عجولانه و غیر منطقی در مورد گلر این تیم اتخاذ کرد.
دیدار حساس تراکتورسازی مقابل سپیدرود که تحت تاثیر بازی حساس سپاهان - استقلال به اندازه کافی مورد توجه قرار نگرفت، اتفاقات عجیب و غریبی در دل خود داشت که یکبار دیگر فاصله فوتبال ما با سطح اول دنیا را نشان داد.
تراکتورسازان در حالیکه این‌طور عنوان شده بود بازی راحتی در هفته بیست و پنجم مقابل تیم در حال سقوط سپیدرود در رشت و مقابل چشمان هواداران این تیم دارند، با نتیجه دور از انتظار 3 بر یک شکست خوردند و ترکش‌های این باخت غیر منتظره به دروازه‌بان آنها یعنی محسن فروزان برخورد کرد.
محمدرضا زنوزی، مالک باشگاه در اقدامی عجولانه و غیر کارشناسانه اعلام کرد که فروزان تا اطلاع ثانوی حق حضور در تمرینات تیم را ندارد و این موضوع در حالی رسانه‌ای شد که نه خود بازیکن از ان مطلع بود و نه اعضای کادرفنی و سرپرست و مدیران باشگاه و این نشان می‌دهد آقای مالک بدون مشورت و حتی اطلاع رسانی به عوامل زیر مجموعه خود که مرتبط با موضوع هستند چنین تصمیم عجیبی گرفته است.
در اینکه فروزان در بازی مقابل سپیدرود اشتباهاتی داشت شکی نیست و حتی اگه شکست تراکتور و دریبل خوردن های عجیب و غریب مدافعان این تیم را هم حاصل قصور فروزان بدانیم بازهم مرجع تصمیم‌گیری در مورد جریمه، تنبیه و منع حضور بازیکن در تمرینات سرمربی و پس از آن مدیریت و هیات مدیره باشگاه است ولی طبق آنچه تا کنون در تراکتورسازیِ خصوصی‌سازی شده دیده‌ایم به اصطلاح هیچ‌کاره بودن هیات مدیره، مدیرعامل، سرپرست و سرمربی تیم است. در شرایطی که زنوزی پا را از حیطه اختیارات خود فراتر گذاشته آیا جرج لیکنز می‌تواند بگوید به بازیکن خود نیاز دارم؟ آیا جبر به میدان رفتن تراکتورسازی در دیدارهای آتی بدون حضور فروزان که نتیجه‌اش به پای سرمربی تیم نوشته می‌شود نوعی دخالت در امور فنی نیست؟ اصلاً چرا مرجعی جز مسئول فنی یک تیم باید تشخیص دهد که مقصر شکست تیم چه کسی است و چه کسی بیشتر و بهتر از جرج لیکنز با اشکالات تیمش و دلایل این باخت آشنایی دارد؟
از سوی دیگر آیا به واسطه درخشش فروزان در دیدارهای حساس و 6 امتیازی مقابل استقلال، سپاهان و پدیده به او پاداشی داده شد و از او تقدیری انجام شد؟ آیا کسی می‌تواند نقش آمار فوق‌العاده 7 بازی بدون گل خورده آنهم در حساس‌ترین مقطع فصل را در اوج‌گیری تراکتور و اضافه شدنش به جمع مدعیان کورس قهرمانی نادیده بگیرد؟
تراکتورسازی شکست بدی را در مقطعی حساس از دست داده است و در این شرایط نیازمند آرامش، روحیه و تجدید قوا است تا با فراموشی این دیدار بتواند بازهم با اقتدار در دیدارهای آتی به میدان برود و اگر شانس به این تیم رو کرد از احتمال قهرمانی خود یا حداقل رتبه دومی جدول دفاع کند ولی با به حاشیه راندن یکی از مهره‌های کلیدی تیم می‌شود چنین مسیری در پیش گرفت؟
روی نیمکت تراکتورسازی کدام گزینه مطمئن وجود دارد که با خیال راحت یکی از بهترین دروازه‌بان‌های لیگ را به گواه آمار بیرون می‌نشانید؟ آیا مثل استقلال و پرسپولیس گزینه مطمئنی برای دروازه‌بانی روی نیمکت تراکتورسازی دیده می‌شود؟ آیا محمدرضا اخباری که بیش از یک سال از آخرین بازی رسمی او می‌گذرد و در دیدارهایی هم که فصل گذشته از او دیدیدم فاصله چند فرسخی با دوران اوجش داشت و تبدیل به یک نیمکت نشین مطلق در ترکیب سایپا شده بود می‌تواند زیر فشار سنگین بازی برای تراکتور در این مقطع حساس برود؟
سو مدیریتی که در تراکتورسازی حاکم است و در گذشته پس از بازی با استقلال و تصمیم عجولانه در کنار زدن محمد اهل شاخه که بعد از آن در ترکیب ماشین سازی عملکرد درخشانی داشت یا حاشیه‌های خود ساخته بازی با ماشین سازی باعث شد تراکتورسازی با یک بحران درونی مواجه شود پس از بازی با سپیدرود هم خودش را نشان داد تا بار دیگر مشخص شود مدیریت قدرتمندی که توانایی برخورد و مقابله با شرایط حساس پس از شکست تیم را داشته باشد وجود ندارد و در این شرایط نباید زیاد به موفقیت و افتخار آفرینی تیمی به شدت پر پتانسیل با هوادارانی میلیونی و عاشق را داشته باشیم.
ارسال نظر