ناکامی سه ساله سپاهان را قلعهنویی پایان داد
سپاهان فصل چهاردهم لیگ برتر را با قهرمانی خاتمه داد ولی روزهای تلخی انتظار پرافتخارترین تیم تاریخ لیگ برتر را می کشیدند که پس از قهرمانی با فرهاد کاظمی، دو قهرمانی با امیرقلعه نویی و ثبت هتتریک قهرمانی با زلاتکو کرانچار و در نهایت پنجمین قهرمانی با حسین فرکی، به خوب بودن و مدعی بودن عادت کرده بود.
طی همین مدت بود که نائب قهرمانی آسیا وحضور در باشگاه های جهان به کارنامه افتخارات سپاهان اضافه شد، تا آنها همین حالا هم به عنوان امتیازآورترین تیم ایرانی در لیگ قهرمانان آسیا شناخته شوند؛ روندی که چند سالی می شود، قطع شده است.
آنها در شرایطی سال 1394 را جشن گرفتند که با خروج احسان حاج صفی بحران سراغ آنها آمده بود و در نهایت تصمیم گرفتند پس از مشکلاتی که فرکی با بازیکنان سابقه دار تیم یعنی محرم نویدکیا داشت، او را از تیم کنار بگذارند و استیماچ را جایگزینش کنند.
دوران حضور استیماچ اما طولانی نشد و این مربی نتوانست از عهده انتظارات برآید؛ خاتمه دادن فصل پانزدهم لیگ برتر با رتبه نازل یازدهم برای تیمی که یک فصل هنوز از پنجمین قهرمانی اش سپری نشده بود، قابل هضم نبود و سبب شد تا مدیران سپاهان بار دیگر تاکتیکی که در هنگام استخدام حسین فرکی به کار گرفته بودند را تکرار کنند؛ یعنی رفتن به سراغ عبدالله ویسی که در لیگ پانزدهم با استقلال خوزستان قهرمان شده بود، درست مثل فرکی که در لیگ سیزدهم با فولادخوزستان قهرمانی را در لیگ برتر جشن گرفته بود و امیدوار بودند این روش بار دیگر سپاهان را مدعی کند.
عبدالله ویسی برای بازسازی سپاهان دست به تغییرات گسترده ای زد؛ تغییراتی که هنوز هم در میان هواداران این تیم به عنوان یکی از دلایل اصلی تضعیف طلایی پوشان شناخته می شود و آنها هنوز هم مدیرانی که استراتژی جوان گرایی را برگزیدند و از تصمیمات ویسی حمایت کردند، شماتت می کنند. خداحافظی نویدکیا در دربی تمام اصفهانی هم تا حد بسیار زیادی شرایط را برای ویسی سخت تر کرد.
نتایج طلایی پوشان با عبدالله ویسی پرفراز نشیب بود و جالب این بود که مدیران باشگاه اصفهانی علیرغم پیروزی برابر ذوب آهن در روزهایی ابتدایی فرودین 1396 دست به ایجاد تغییر در راس کادر مربیگری خود زدند و زلاتکو کرانچار که خاطرات خوشی با سپاهان داشت و پیش تر قهرمانی لیگ و جام حذفی را با این تیم تجربه کرده بود، انتخاب بعدی مدیران سپاهان برای سر و سامان دادن به اوضاع تیمشان بود.
سپاهان با زلاتکو کرانچار در 6 دیدار باقی مانده از لیگ شانزدهم خیلی خوب نتیجه گرفت و در روز پایانی بود که قافیه کسب سهمیه آسیایی را به ذوب آهن واگذار کرد تا حضور او روی نیمکت طلایی پوشان در لیگ هفدهم هم تضمین شود؛ در لیگ هفدهم سپاهان نمایش های خوبی در زمین داشت ولی مشکل عمده آنها گلزنی بود تا کرانچار هم چندمین مربی طلایی پوشان باشد که فصل را به انتها نمی رساند. پس سرمربی کروات هم پس از شکست در خانه سپیدرود از کار برکنار شد تا روزهای تلخ هواداران سپاهان ادامه داشته باشد.
پس از خروج کرانچار، کریم قنبری در یک دیدار هدایت سپاهان را عهده دار شد و سپس منصور ابراهیم زاده از آمریکا به ایران بازگشت تا به اوضاع نابسامان تیم سر و سامان ببخشد. ابراهیم زاده شروع خوبی داشت و سال 96 را هم با پیروزی مقابل گسترش فولاد خاتمه داد ولی در دیدارهای باقی مانده تا پایان فصل هفدهم موفق به پیروزی نشد تا سپاهان بدترین نتیجه تاریخ خود را کسب کند و در رتبه چهاردهم به کار خود خاتمه داد.
در لیگ هجدهم و پیش از اینکه رقابت ها خاتمه یابد، امیرقلعه نویی توانسته بود، مدیران باشگاه اصفهانی و البته فولادمبارکه را متقاعد کند که او بهترین گزینه است؛ پس مذاکرات با او آغاز شد و در تاریخ 26 خردادماه او اولین تمرین را در حضور هواداران سپاهان برگزار کرد.
ارسال نظر