کارشناس انگلیسی: جهانبخش آزادی عملش را از دست داده

پیش از این تعریف او را از روزنامه‌نگار دیگری شنیده بودم در انگلیس. می‌گفتند او بزرگ‌ترین متخصص برایتون است و اگر قرار باشد با کسی در مورد جهانبخش حرف بزنی، کسی بهتر از او  نیست. دقیقا در لحظه‌هایی که مقدمه این مصاحبه تایپ می‌شد او در اتاق خبرنگارها در ورزشگاه نشسته بود و منتظر آغاز بازی برایتون بود. آدمی با 32 سال سابقه روزنامه‌نگاری همچنان به ورزشگاه می‌رود تا از بازی‌های تیمش گزارش تهیه کند. اینجا ما از سال دوم روزنامه‌نگاری دیگر کسرشان‌مان می‌شود به ورزشگاه برویم! گفت‌وگو با نایلور را در ادامه می‌خوانید.

برای شروع ابتدا خودتان را برای خوانندگان ما معرفی کنید!

من اندی نایلور، سردبیر ورزشی سایت آرگوس هستم که مقر اصلی آن در شهر برایتون است و پیرامون اخبار همین شهر نیز فعالیت می‌کند. 32 سال است که روزنامه‌نگارم. از اواسط دهه 90 میلادی هم اخبار باشگاه ورزشی برایتون را پوشش داده‌ام و تا امروز نیز به این کار مشغولم. در تمام این مدت شاهد فراز و فرودهای باشگاه بوده‌ام؛ یعنی از جنگدین در دسته‌های پایین‌تر تا صعود به لیگ برتر.

32 سال کار خبرنگاری یک عمر است ضمن اینکه در اکثر این مدت مشغول پوشش خبری به یک تیم خاص بوده‌اید. طبیعتا نمی‌شود انتظار داشت که تمام این مدت رابطه خوبی با هم داشته باشید.

کار کردن در یک روزنامه محلی و پوشش دادن اخبار یک باشگاه محلی در چنــین بازه  زمــــــانی طولانی قطعا خیلی بالا و پایین داشته است. مواقعی بوده که رابطه من با باشگاه خوب و مواقعی هم کمی تیره و تار بوده. مخصوصا اگر بخواهی به‌عنوان یک خبرنگار کارت را خوب هم انجام بدهی. ما همیشه درون رسانه خودمان رابطه و نگاه مثبتی به باشگاه داشتیم و آنها را تحت فشار قرار داده‌ایم تا باشگاه را به پیش ببرند. رابطه حال حاضر ما با مالکان باشگاه را با کلمه «سالم» توصیف می‌کنم. یک رابطه سالم بین آدم‌هایی که به یک تیم علاقه دارند.

برایتون از آن دست تیم‌های انگلیسی است که انگار همیشه انگلیسی مانده. هیچ وقت بر خلاف تیم‌های دیگر جهانی یا اروپایی نشده. درست می‌گویم؟

برایتون هیچ وقت در انگلیس تیم خیلی مهمی نبوده است. آنها به صورت تاریخی خیلی در لیگ برتر یا سطح اول فوتبال انگلیس حضور نداشتند. در دو دهه اخیر پایشان به لیگ برتر باز شد و یکی دو باری هم سقوط کردند و دوباره به لیگ برگشتند. با این همه برایتون یک سرمایه بسیار خاص دارد. آنها همیشه تیم پرطرفداری بودند. قبل از تاسیس ورزشگاه در هر مسابقه 30 هزار تماشاگر مشتاق داشتند که در نوع خودش سرمایه بسیار ارزشمندی بود. بعد از تاسیس ورزشگاه آمکس تعداد کمتر شد. برایتون همچنان تیم پرطرفداری است.

در مورد علیرضا جهانبخش صحبت کنیم. اولین باری که با این اسم مواجه شدید کی بود؟

اولین بار وقتی بود که خبر امضای قراردادش با برایتون منتشر شد. مدیر برنامه‌های او امیرهاشمی را دیدم. اولین گزارشم در مورد جهانبخش با کمک او نوشته شد. یک گزارش خبری نوشتم به همراه مروری بر زندگی و سابقه باشگاهی علیرضا. بعد هم که علیرضا را در برایتون دیدم.

در مورد نخستین فصل او چطور قضاوت می‌کنید؟

به نظرم فصل پرتوقفی داشت. هم اینکه به خاطر جام‌جهانی دیر به برایتون آمد، در ماه‌های اکتبر و نوامبر عملکردش خوب بود و در چند بازی هم از ابتدا در ترکیب اصلی قرار گرفت. بعد هم که مصدومیت همسترینگ برایش پیش آمد که پشت خط نگهش داشت و بعد هم به بازی‌های جام ملت‌های آسیا اعزام شد. همه این موارد سبب شد تا علیرضا مدت زیادی از تیم دور باشد. بازگشت او به ترکیب هم کمی با تاخیر انجام شد اما بازگشت خوبی بود. همان‌طور که قطعا می‌دانید در پیروزی مقابل هادرسفیلد، او می‌توانست یکی از زیباترین گل‌های خود را به ثمر برساند که توپش به تیرک دروازه خورد. اعتقاد دارم انتظارات عمومی و حتی انتظارات خود علیرضا از خودش، هنوز برآورده نشده است. او هنوز در قدم‌های اولش در جاده برایتون قرار دارد.

کمی هم در مورد هواداران علیرضا صحبت کنیم.

قطعا علیرضا باید بیشتر بازی کند. هواداران نیاز دارند او را در زمین بیشتر ببینند و از او بیشتر بشنوند.

رابطه شما 2 نفر با هم چگونه است؟

حقیقتش خود علیرضا لطف کرد و بلیت بازی ایران و چین در ابوظبی را برای من فرستاد تا بتوانم بیشتر بازی‌هایش را ببینم. فرزند من در دبی زندگی می‌کند و من این فرصت را داشتم تا در ورزشگاه باشم. قبلا به این شهر نرفته بودم. او لطف کرد و بلیتش را برای من ارسال کرد.

فکر می‌کنید چرا هنوز انتظارات را برآورده نکرده؟

یکی از دلایلش به تفاوت بازی او در این فصل با فصل قبل بر می‌گردد. او در هلند تهاجمی‌تر بازی می‌کرد و 17 گل زد اما در برایتون کارهای دفاعی او بیشتر است و در نتیجه فشار سنگین‌تری روی او قرار دارد. در حقیقت وضعیت تیمی مثل برایتون که در درجه اول برای بقا در لیگ می‌جنگد و بعد نگاهش به میانه‌های جدول است، برای بازیکنی مثل او کار را دشوار می‌کند. در حقیقت او در انگلیس آزادی‌عمل خود را از دست داده. دیگر آنقدر که باید آزاد نیست. کارهای دفاعی که روی دوش او قرار گرفته وضعیتش را دشوار‌تر می‌کند.

ظاهرا فشار سنگینی هم روی او قرار دارد، از بعد انتظارات مردم و رسانه ها.

بله واضح است. او یک خرید 17 میلیون پوندی است و این سنگین‌ترین خرید باشگاه در طول تاریخ است. همه از او انتظار بیشتری دارند. قطعا این فشار روی او بیشتر است.

عملکرد علیرضا به‌گونه‌ای بوده که باشگاه‌های لیگ برتری برای جذب بازیکنان دیگر ایرانی متقاعد شوند؟

من در این زمینه تخصص ندارم و نمی‌گویم که حضور بازیکنان جدید ایرانی در انگلیس غیرممکن است ولی خیلی هم محتمل نیست مگر اینکه درخشش بیشتری از او ببینیم.