شجاعی: هیچ‌وقت به لیگ ‌برتر برنمی‌گردم

به گزارش پارس ، مسعود شجاعی. مهاجم حالا سابق اوساسونا. شماره ۷ تیم ملی. در ظاهر کمی خسته. امیدوار به صعود تیم ملی. زننده ۲ گل به کره. یکی در بازی دوستانه، دیگری در مقدماتی ۲۰۱۰. مقدماتی ۲۰۱۰ و آن بازی تلخ. گل مسعود در دقیقه ۸۰. اما گل پارک در دقیقه ۸۲. حذف ایران. گریه های مسعود. خداحافظ جام جهانی ۲۰۱۰. اما حالا ؛ دوباره مقدماتی جام جهانی. و دوباره کره جنوبی.

مسعود به آن روزها فکر می کند. به حذف، به نرفتن به جام جهانی. برای بازیکنانی که نبودند، تعریف می کند. از آن حذف تلخ. نمی خواهد تکرار شود. امیدوار به صعود است. از ته دل حرف هایش را می زند. به خبرورزشی می گوید. به اینکه، دوست دارد در تهران دوباره همدیگر را ببینیم. بعد از صعود، بعد از بازگشت تیم ملی. *از وضعیت این روزهای تیم ملی شروع کنیم. بعد از برد مقابل لبنان، امید همه به صعود تیم ملی دو چندان شده است. مردم ایران خود را برای یک جشن ملی آماده می کنند.

خب من از بازی لبنان شروع می کنم، شبی که واقعاً عالی بود و خیلی خوب تمام شد. دوباره توانستیم این تیم را شکست دهیم و به نوعی باخت دیدار رفت را جبران کنیم. پس از اینکه از قطر برگشتیم، همه می دانستیم که باید لبنان را شکست دهیم. چند سالی بود که شاید طرفداران این قدر پرشور تیم ملی را تشویق نمی کردند. بعد از چند سال، می شد شور و اشتیاق را در چهره مردم دید. من به جرأت می توانم بگویم همان شور و شوق قبل از جام جهانی ۲۰۰۶ را دوباره در مردم دیدم. آن احساس دوباره برگشته است. مردم خیلی امیدوار هستند. همه حرف از برد می زنند و صعود. آن موقع همه دوست داشتند تیم ملی به جام جهانی برود. الان هم تمام ایرانی ها امیدوار هستند. ما هم می دانیم که صعود چقدر می تواند به مردم خوشحالی و انرژی بدهد. آنها هم با تشویق های خود به ما انرژی می دهند و بی شک، حمایت هایشان به ما کمک زیادی خواهد کرد.

*مردم در بازی با لبنان ۹۰ دقیقه تیم ملی را تشویق کردند. این بازی همه چیزش فرق داشت.

ما به خاطر همین مردم با تمام توان می جنگیم. من به خیلی از بچه هایی که در دوره قبل رقابت ها نبودند، چیزهایی می گویم و از خاطرات آن روزها برایشان تعریف می کنم. آن موقع هیچ چیز دست خود ما نبود ولی الان همه چیز دست خودمان است. یعنی اگر بتوانیم از کره امتیاز بگیریم، شانس زیادی برای صعود به جام جهانی خواهیم داشت. نباید این نسل از فوتبال ما هم از بین برود. اگر ما به جام جهانی برویم تعدادی از بچه های تیم ملی می توانند به اروپا بروند و در آنجا بازی کنند. یا حداقل از ایران خارج شوند و به خارج بروند تا تجربه خوبی را به دست بیاورند. این موقعیت بزرگی بود که در جام جهانی ۲۰۱۰ از دست ما رفت و خیلی هم برای فوتبال ایران گران تمام شد. نباید بگذاریم آن اتفاق ها دوباره بیفتد.

*تو در یک جام جهانی برای تیم ملی بازی کردی ؛ ۲۰۰۶. البته قرار بود در آن مسابقات پدیده تیم ملی باشی ولی فقط چند دقیقه به میدان رفتی.

بله، خب آن موقع همه به من لطف داشتند و به نوعی اسم پدیده را برایم انتخاب کرده بودند. این نظر لطف همه آنها بود. خب من آن موقع سن و سال کمی داشتم و تجربه ام نسبت به بازیکنان دیگر کمتر بود. بازیکنان خوبی در تیم ملی بازی می کردند، با این حال توانستم نظر برانکو را جلب کنم و به تیم ملی دعوت شوم. به هر حال نظر ایشان بود که من چقدر برای تیم ملی بازی کنم. نظرش هم قابل احترام بود. به هر حال من تجربه خوبی کسب کردم، هر چند حضورم در ترکیب تیم ملی خیلی کوتاه بود.

*تاریخ دوباره در حال تکرار است. در مقدماتی ۲۰۱۰ در روز آخر به کره جنوبی رسیدیم، حالا نیز سرنوشت دوباره به بازی با آنها کشیده شده است.

بله، در مقدماتی ۲۰۱۰ ما بازی آخرمان مقابل کره جنوبی بود. تا دقیقه ۸۰ هم یک بر صفر جلو بودیم. واقعاً افسوس می خورم. در ۱۰ دقیقه آخر گل خوردیم و جام جهانی را از دست دادیم…

*مردم دوست ندارند دوباره آن اتفاق تکرار شود.

بله، من هم دوست ندارم آن اتفاقات دوباره بیفتد. از همین امروز این حس در من به وجود آمده است. یاد اتفاقات بعد از بازی می افتم. با بچه ها درباره اش حرف می زنم. برای کسانی که در آن مسابقه نبودند، از زمان برگشت می گویم. حال همه مان بد بود. البته از ما استقبال بدی نشد ولی آن روزها، تلخ ترین روزها بود. الان همه انتظار دارند ما برنده شویم. می خواهیم دوباره تاریخ تکرار نشود و این بار ما برنده باشیم و به جام جهانی برویم. دوست نداریم اتفاقات آن شب تلخ بیفتد. هنوز فراموشش نکرده ام؛ اگر ۱۰ دقیقه آخر گل نمی خوردیم… به هر حال فوتبال است و برای ما اتفاق افتاد. امیدوارم دیگر تکرار نشود.

*تو به کره خوب گل می زنی، درست است؟

خب من دو بار دروازه کره را باز کرده ام. یکی در همان بازی مقدماتی ۲۰۱۰ و دیگری در یک بازی دوستانه در دوران آقای قطبی که یک بر صفر این تیم را شکست دادیم. فکر کنم ۳۰ یا ۳۲ سال بود که نتوانسته بودیم کره را شکست دهیم ولی در آن بازی موفق شدیم این تیم را در سئول شکست دهیم اما در جام ملت های ۲۰۱۱ دوباره به این تیم باختیم.

*دوباره به این تیم گل می زنی؟ خیلی از مهاجم ها می گویند خواب دیده ام به فلان تیم گل زده ام، تو چطور؟

ان شاا… که گل بزنم. خودمانی تر بگویم گلزنی به کره یک هدیه مشتی است! (خنده) نمی دانم می فهمید چه می گویم یا نه. از ته دلم این حرف را می زنم. یک هدیه مشتی برای من خواهد بود و برای طرفداران ایران. راستش خواب ندیده ام که گل زده ام، البته اگر هم دیده باشم یادم نیست اما انصافاً فرقی نمی کند که چه کسی به کره گل بزند. فقط بزنیم و صعود کنیم، حالا شده رحمان احمدی برای ما گل بزند. اصلاً فرقی ندارد. ما قطر را بردیم و سه امتیاز گرفتیم. لبنان را هم همین طور. می خواهیم یکدل و متحد کره را هم ببریم. اصلاً هم به مساوی فکر نمی کنیم. هدف ما فقط برد خواهد بود.

*کمی درباره خودت حرف بزنیم. ظاهراً هنوز به فرم ایده آلت نرسیده ای. درست است؟

خب راستش از نظر بدنی خوب هستم. به شرایط گذشته برگشته ام.

*ولی جا برای بهتر شدن داری.

بله، ببینید مشکل من اعتماد به نفس است. یک مقدار زمان نیاز دارم که بتوانم دوباره اعتماد به نفس قبلم را به دست بیاورم. این هم به مرور زمان به دست می آید. لازمه آن هم زیاد بازی کردن است. یعنی باید این قدر بازی کنم تا بتوانم دوباره در زمین به فرم ایده آلم برسم. خب من سال خوبی را در اوساسونا سپری نکردم. فصل گذشته در این تیم زیادی بازی نکردم و مدت ها نیز از ترکیب تیم ملی دور بودم اما آقای کروش دوباره به من اطمینان کرد و الان در کنار تیم ملی هستم. اگر کره را بزنیم، زمان زیادی خواهم داشت تا بتوانم دوباره اعتماد به نفس لازم را به دست بیاورم.

*خیلی ها دوست دارند درباره آینده تو بدانند. اوساسونا اعلام کرده تو را نمی خواهد. خودت در این باره توضیح می دهی؟

هنوز هیچ چیز درباره آینده ام مشخص نیست. تنها چیزی که قطعی است، به جدایی ام از اوساسونا بازمی گردد. دوست دارم در اسپانیا بمانم و همان جا به کار ادامه دهم. فکر می کنم چند سال دیگر هم در فوتبال این کشور بازی کنم.

*آیا پیشنهاد خاصی داری؟

فعلاً که تمرکزم را روی تیم ملی گذاشته ام و بعد از بازی های ملی به صورت جدی، درباره آینده ام تصمیم گیری خواهم کرد.

*پس شایعات بازگشت تو به لیگ برتر، درست نیست. البته با توضیحاتی که دادی.

خب من قبلاً در این باره حرف زده ام و حالا هم می گویم. اگر روزی مجبور نشوم، به ایران برنمی گردم. مگر اینکه چه شرایطی برایم پیش بیاید که دوباره به لیگ برتر خودمان برگردم. هر بازیکنی برای خود ایده و فکری دارد. ایده من نیز این است که دیگر به فوتبال ایران برنگردم.

*واقعاً؟ هیچ وقت؟

بله، دیگر به فوتبال ایران برنمی گردم.

*چرا؟

به هر حال هر کسی ایده هایی در ذهنش دارد. من دوست دارم در اروپا بمانم و ادامه بدهم. همان جا هم فوتبالم را تمام کنم.

*جدا از این مسائل، برای طرفداران ایران در چنین روزهای مهمی پیغامی داری؟

از طرفداران می خواهم که دوباره به ما انرژی مثبت بدهند. آنها دعاگویمان باشند تا ۹۰ دقیقه پایانی را با موفقیت پشت سر بگذاریم. دعای آنهاست که می تواند کمک حال ما باشد. طرفداران هم مطمئن باشند که ما تمام تمرکزمان را روی این مسابقه گذاشته ایم. حتی خورد و خوراکمان را کنترل می کنیم که مبادا در بازی به مشکل بخوریم.

*سرمربی کره جنوبی در آستانه این بازی، به ایرانی ها توهین کرده و برای کارلوس کروش نیز کم کری نخوانده است.

خب ایشان نظر شخصی اش را گفته است. هر کسی می تواند نظر بدهد و او هم آزاد است. باید دید او بعد از بازی هم می تواند حرف هایش را تکرار کند یا نه! در کل من حرف خاصی در این باره ندارم.

*نکته خاصی مانده که بخواهی بگویی؟

تشکر از رسانه ها و مردم. ببخشید اگر مدتی بود صحبت نمی کردم. تصمیم گرفته بودم تمام تمرکزم را بگذارم و تا بعد از بازی کره هم حرف نزنم ولی وقتی قطر را بردیم و شادی همه را دیدم، گفتم شاید اگر حرف نزنم، باعث ایجاد ذهنیت هایی شود. از خود شما نیز بسیار متشکرم که به تیم ملی کمک کرده اید. برایتان آرزوی موفقیت می کنم. امیدوارم بعد از بازی با کره دوباره همدیگر را در تهران ببینیم و یک جشن مفصل بگیریم. از ته دل این آرزو را دارم