۱۷سال نمایش تکراری ورود بانوان به ورزشگاه

به گزارش پارس نیوز، شرح حال دخترانی که حاضرند هر کاری انجام دهند تا وارد ورزشگاه شوند و از نزدیک تماشاگر یک دیدار فوتبال باشند، در فیلم «آفساید» روایت شده است. این فیلم که البته هیچ وقت نمایش عمومی داده نشد، در جریان دیدار تیم های ملی فوتبال ایران و بحرین و در ورزشگاه آزادی فیلمبرداری شد و بسیاری از محدودیت ها و موانع برای ورود آزاد بانوان به ورزشگاه ها را به تصویر کشید. 

برای این دیدار که سال ۱۳۸۴ و در چارچوب مسابقات انتخابی جام جهانی آلمان (۲۰۰۶) برگزار شد، تعدادی از بانوان شامل خبرنگاران و هنرمندان مجوز حضور روی سکوهای آزادی را گرفته بودند. اگرچه سال ۱۳۷۷ و برای استقبال از بازیکنان تیم ملی فوتبال که موفق به کسب سهمیه جام جهانی ۱۹۹۸ فرانسه شده بودند، برخی از بانوان در ورزشگاه آزادی حاضر شدند اما نخستین حضور بانوان در جریان بازی، برای همان دیدار ایران و بحرین رقم خورد. 

 حالا بعد از مدتها یکبار دیگر درهای ورزشگاه آزادی به روی بانوان باز شد. این اتفاق شامگاه سه شنبه و برای دیدار تدارکاتی ایران و بولیوی انجام شد و به موجب آن برخی از بانوان توانستند وارد استادیوم یکصدهزار نفری شوند و از نزدیک یک رقابت فوتبالی را تماشا کنند اما این بانوان چه کسانی بودند؟ مگر غیر از این است که این مجوزِ حضور برای همه بانوان نبود و تنها تعدادی از آنها به صورت گزینشی و فرمایشی آن را صاحب شدند.

برای دیدار تیم های ملی فوتبال ایران و بولیوی حدود ۱۰۰ تماشاگر خانم اجازه حضور در استادیوم یکصدهزارنفری را پیدا کردند. درست است این بانوان بدون تغییر هویت و اقدام به تغییر ظاهر خود با گذاشتن ریش و سبیل، وارد ورزشگاه شدند اما آنها کسانی نبودند جز اعضای هنرمندان،  اعضای تیم های ملی فوتسال و فوتبال بانوان و نهایتا اعضای خانواده خودِ ملی پوشان. 

این دسته بانوان وارد استادیوم شدند در حالیکه پشت درهای آزادی بودند دخترانی که با وجود آزاد اعلام شدن حضور بانوان و خالی بودن بسیاری از سکوها، اجازه ورود به ورزشگاه را پیدا نکردند تا ثابت شود حضور تماشاگران زن اینبار هم جنبه نمایشی داشته و به صورت گزینشی انجام شده است. 

در هر صورت دیدار ایران و بولیوی اولین دیداری نبود که تماشاگران زن اجازه تماشای از نزدیک آن را پیدا کردند اما همچون سیزده سال پیش، بانوان بازهم به صورت گزینشی و از راه های جداگانه وارد ورزشگاه شدند تا بازیگرانِ شویِ تبلیغاتی شوند که سال هاست برای اعلام آزادیِ حضور بانوان در ورزشگاه ها به راه افتاده اما همچنان بانوان نمی توانند به ورزشگاه بیایند اگر از جامعه هنرمندان و ملی پوشان و درکل جزو گزینش شده ها نباشند. 

سر و صدایی که برای آزاد اعلام شدن حضور بانوان در ورزشگاه آزادی و برای دیدار ایران و بولیوی به پا شد و اخباری که در این زمینه در بوق و کرنا شد، با واقعیتِ فاصله خیلی زیادی داشت. این را آن دسته از بانوانی که جزو خواص نبودند و به همین جرم، پشت درهای آزادی ماندند یا اصلا جرات رفتن به سمت آن را پیدا نکردند، بیشتر از هر فرد دیگری درک کردند. 

به هر حال آنچه مسلم است حضور در ورزشگاه ها بخشی از مطالبات زنان امروز جامعه ایران است اما قدر مسلم اگر قرار است این مطالبه در همین حضور گزینشی و محدود خلاصه شود، خوشایند هیچکسی جز آنها که خود این شوی تبلیغاتی را به راه انداخته اند و برخی را هم به گمراهی کشانده اند، نیست و هیچ وقت هم به سرانجام نمی رسد. 

اینکه روزی درهای آزادی بدون نگاه گزینشی و به دور از هر تبعیضی به روی تمام بانوان باز شود، خواست و مطالبه جامعه زنان است و امید می رود حداقل این حضور گزینشی روزی به این مهم ختم شود نه اینکه در همین مرحله باقی بماند.

با این حال تا زمانی که زیر ساخت های ورزشگاه های ایران به خصوص ورزشگاه آزادی برای حضور بی دغدغه و بی دردسر بانوان فراهم نشود، نباید منتظر ورود آنها بود مگر به همین صورت گزینشی و سرکاری!