حلقه محاصره عادل را باز تنگ‌تر کردند

به گزارش پارس نیوز، این بار اول نیست که یک مدیری تغییر کرده و مدیر جدید صاف آمده سراغ عادل!
فقط بیایید مروری کنیم به این ده ساله گذشته. از دوره دولت احمدی نژادی‌ها که فشار از بیرون گروه علی آبادی می خواست تلویزیون را ناچار به حذف ۹۰ کند. از روزی می گوییم که پیامک های برنامه اش را بستند و از او یک بت برای هوادارانش ساختند. یک سمبل ایستادگی.

تا روزی که جلوی نمایندگان مجلس ایستادو گروه معاونت سیمای وقت در سال های آخر ضرغامی از پی تحدیدش بودند و باز به جایی نرسیدند چون عادل و برنامه ۹۰ ویترین مورد علاقه مردم است در میان همه برنامه های بی کیفیت و مجیز گوی در سیما.

او آن سال های حساس پایانی دهه ۸۰ هم بود زمانی که ۴ ماهی برنامه روی آنتن نبرد. بهانه دکور بود اما شاید دلیل اصلی این بود که آن موقع حس می کرد نمی تواند از واقعیت ها برای مردم بگوید و تا التهاب ها نیفتاد ، روی آنتن نرفت.

گذشت و تلویزیون رسید به دوره سرافراز. آنها با میرحسینی مدیر جدیدشان طرح سلبریتی ستیزی را در دست داشتند و جلوی پخش مصاحبه اش با ظریف را گرفتند و باز جنجالی علیه اش به راه انداختند اما عادل مدارا کرد در دل همه اتفاقات بدی که برایش رقم زدند ، چون می خواست باشد و برای مردمی که دوستش دارند برنامه بسازد.

او با همه اشکالاتش در اخلاق های خودمحور که گاه باعث دلخوری رفقایش می شود، در مورد هوادارانش اما همه کار کرده که کنارشان بمانند چون می خواهد همین جا باشد و برای مردمش برنامه بسازد.

مگر نه اینکه وقتی در جام جهانی جلوی مهمان خارجی اش را گرفتند دم نزد و ایستاد و فقط بغض کرد. مگر نه اینکه برای فصل جدید ۹۰ با همه دلخوری هایی که از رفتارهای شان داشت، چیزی نگفت و شروع کرد؟

بار قبل فروغی که آمد سعی کرد فشار بر عادل را زیاد کند تا ۲۰۱۸ او بدون مهمان های خارجی پخش شود و این بار حالا معاون جدید فروغی به بهانه پخش فوتبال لیگ اروپا می خواهد ۹۰ را از آنتن بیرون بگذارد و نشان دهد آب از آب تکان نمی خورد.

شاید هم درست بگویند. آنها اینگونه اصلا عادل را هم رام کنند یا از آنتن بکشندش پایین. چیزی نمی شود که! میلیون ها بیننده شان را با همین دیدگاه ها از دست دادند. این اندک بیننده پای کار تنها برنامه تخصصی شان هم رویش!

اصلا مگر مردم در نگاه مدیران رسانه ملی در سقف اولویت ها هستند؟ اگر بودند امروز این شرایط این رسانه عریض و طویل نبود که با بودجه بیت المال فقط بذر ناامیدی می کارد.

آنها عادت کردند به بازی باخت - باخت پس به اسلوب خود پیش می روند!