میزبانی جام جهانی فوتسال؛ شعاری در هیاهوی قانون بازنشستگان؟

به گزارش پارس نیوز، درخشش تیم ملی فوتسال ایران در جام جهانی ۲۰۱۶ کلمبیا مسئولان کمیته فوتسال را بر آن داشت تا برای گرفتن میزبانی دوره بعدی این مسابقات دست به کار شوند و اقدامات لازم را در این ارتباط انجام بدهند.

هیات رئیسه فدراسیون فوتبال در تاریخ  ۴ مهر ۹۵ تصویب کرد تا ستادی با ریاست مهدی تاج تشکیل بدهد و علی کفاشیان سرپرست کمیته فوتسال هم کارهای اجرایی را برعهده بگیرد. وظیفه کفاشیان این بود تا مجوز های لازم را برای این میزبانی از مسئولان کشور بگیرند.

روز نهم دی ۹۵ بود که سایت فدراسیون فوتبال در خبری اعلام کرد  موفق شده است تا کلیه فرم های مربوط به اخذ میزبانی این رویداد را تکمیل و ارسال کند.

در کنار ایران، ژاپن دیگر نامزد گرفتن میزبانی جام جهانی ۲۰۲۰ و در واقع رقیب اصلی ایران برای این رویداد بود و آنها هم اقداماتشان را به موازات ایران پیش بردند. به گفته عباس ترابیان رئیس کمیته فنی و توسعه فوتسال، ژاپن که عزمش را برای میزبانی جزم کرده بود، خیلی زود ستادی با حضور مقامات مختلف از جمله رئیس کمیته المپیک، شهردار شهر میزبان، رئیس فدراسیون فوتبال، عضو پارلمانی ورزشی و حتی رئیس گمرک تشکیل دادند تا خیلی زود اراده جدی خود را به نمایش بگذارند.

تیرماه ۹۶ علی کفاشیان در یک نشست خبری به چالش های گرفتن میزبانی اشاره و تاکید کرد که فدراسیون تمام تلاشش را به کار می گیرد اما در این مدت هیچ خبری از جلسات ستاد میزبانی فوتسال منتشر نشد و هیچکس متوجه نشد این ستاد به چه دلیل تشکیل شد.

بر هیچکس پوشیده نبود که بزرگترین مانع برای میزبانی ایران در جام جهانی ۲۰۲۰ مشکل حضور بانوان در ورزشگاه هاست اما نمی توان به سادگی روی مشکلات سخت افزاری و زیرساختی ایران در رقابت با کشورهایی مثل ژاپن چشم پوشید.

کفاشیان در مهرماه ۹۶ اوج تلاش های فدراسیون فوتبال برای گرفتن میزبانی را در این جمله خلاصه کرد: «فیفا از ما یکی، دو سوال پرسید مبنی بر این که توانایی برگزاری جام جهانی را داریم که ما هم گفتیم بله و آمادگی آن را داریم. هنوز هیچ چیز دیگری از ما نخواسته‌اند. با توجه به این که ما و ژاپن درخواست این میزبانی را داده‌ایم، لابی‌های خود را انجام داده‌ایم و حتی از ژاپن هم درخواست کردیم که زیاد بر روی گرفتن میزبانی جام جهانی پافشاری نکند چون آنها به‌ هر حال میزبانی المپیک را دارند!»

وی همچنین از لابی با اعضای هیات رئیسه کنفدراسیون آسیا خبر داد تا از ایران در فیفا برای گرفتن میزبانی حمایت کنند. بعد از آن بود که تلاش ها برای گرفتن میزبانی زیر سایه اتفاقات و حاشیه های دیگر از جمله صعود تیم ملی به جام جهانی و حضور در این تورنمنت قرار گرفت. نه خبری از اصلاح زیرساخت ها و برطرف کردن ایراد سالن ها بود، نه خبری از ساخت سالن های مجهز.

خود مسئولان فدراسیون هم باور داشتند که باوجود این مشکلات، ایران شانسی برای گرفتن میزبانی ندارد. کفاشیان همچنین در مصاحبه ای اعتراف کرد که امکانات ایران در حد جام جهانی و کشور ژاپن نیست: «اگر راغب باشند که امکانات دو کشور را با هم مقایسه کنند، میزبانی جام جهانی به ژاپن می‌رسد. همانند میزبانی جام ملت‌های آسیا فوتبال ۲۰۱۱ که همه تلاش خود را کردیم، اما امارات به خاطر امکانات خوب نظیر پروازهای مستقیمی که داشت، میزبانی را گرفت.»

این پرونده مجددا برای چند ماه مسکوت ماند و دیگر هیچکس سراغی از میزبانی جام جهانی نگرفت اما یک اتفاق ویژه در کشور و بخصوص ورزش باعث شد تا مدیران فدراسیون فوتبال گرد و خاکی که روی طرح نشسته بود را کنار بزنند. همزمان با اوج گرفتن قانون منع به کارگیری بازنشستگان در کشور و افزایش فشارها روی مهدی تاج رئیس فدراسیون، وی هفته گذشته در نشستی عنوان کرد که در جلسه اش با رئیس فیفا پیگیر بحث میزبانی جام جهانی فوتسال می شود. هرچند که این جلسه هم هفته برگزار شد و گفته می شود فیفا با درخواست ایران مخالفت کرده است.

علاوه بر ایران و ژاپن، کشورهای نیوزلند و لیتوانی هم کاندیدای میزبانی هستند که البته درباره شانس این کشورها هم حرف و حدیث زیاد است.

پرداختن به موضوع جام جهانی ۲۰۲۰ فوتسال شاید بیشتر از آنکه منعکس کننده عزم و اراده مسئولان و مدیران ورزش و حتی سایر دستگاه ها باشد، برای آنها به ابزاری تبدیل شده تا خود را از زیر بار فشارهای سیاسی و غیرسیاسی نجات بدهند. قطعا با این نگاه و فرایند شکل گرفته نه تنها جام جهانی ۲۰۲۰ که حتی گرفتن جام جهانی ۲۰۲۴ و ۲۰۲۸ هم کاملا دور از دسترس خواهد بود.