فرار بزرگ پژمان منتظری؛ وقتی یک تنه استقلال را شکست داد!

برمی‌گردیم به بازی استقلال - السد در ورزشگاه مملو از تماشاگر آزادی. مرور می‌کنیم صحنه‌های بازی را و گل‌هایی که استقلال از حریف قطری‌اش دریافت کرده، تا ببینیم چرا همه در این شکست مقصر هستند جز مهم‌ترین، شاخص‌ترین و مسوول‌ترین بازیکن استقلال در دفاع! در تمام این روزها چند نفر از خود پرسیده‌اند که پژمان منتظری در حملات السد، دقیقاً کجا بوده؟ به‌عنوان یک مدافع با تجربه، چه واکنش تأثیرگذار و مهمی در خنثی کردن حملات حریف داشته؟ کافی است یک‌بار دیگر ویدئوی خلاصه بازی استقلال - السد را تماشا کنید تا متوجه شوید که پژمان با سرعت کم و تمرکز ناکافی کار قطری‌ها را راحت کرد تا با شناختی که از او داشتند بزرگ‌ترین ضربه را به استقلال بزنند. در عوض طوری بازی کرد که همه اشتباهات متوجه دانشگر شود نه او!

استقلال بازی رفت مقابل السد را باخت تا کارش برای صعود به نیمه نهایی خیلی سخت‌تر شود. در این شکست اما بخش اعظمی از منتقدان محمد دانشگر را سیبل انتقادهای خود قرار دادند و از شفر به خاطر این تعویض گلایه داشتند. نمی‌گوییم دانشگر بی‌تجربه نبود اما او قربانی پژمان منتظری شد.

پژمان که در بیشتر حملات السد، از مهاجمان سرعتی حریف جا می‌ماند، سهم بزرگی در هر سه گلی داشت که استقلال از حریف پرستاره‌اش دریافت کرد. او اما تجربه‌اش را باید جای دیگری خرج می‌کرد. آنجا که بتواند با سبک بازی‌اش، کمترین اشتباهات را متوجه خود کند. کاری که سال‌هاست رویه بازی پژمان منتظری شده تا حتی در پراشتباه‌ترین بازی‌هایش هم کسی او را مقصر نداند.

معمولاً بازیکنانی با تجربه پژمان منتظری، خوب می‌دانند که چطور بازی کنند تا کمترین انتقادها را به سمت خود بکشانند و پژمان یکی از متخصصان این سبک بازی است. این اما اصلاً اتفاق خوبی نیست که نواقص او به‌عنوان کسی که در پست کلیدی دفاع وسط بازی می‌کند، از نظرها پنهان بماند.

پژمان منتظری در گل اولی که السد به ثمر رساند از مهاجم تیم قطری جا ماند تا اکرم عفیف با فراری زیبا از سمت چپ، دروازه استقلال را باز کند و توپش را به گل برساند.

 جای خالی پژمان در مقابل دروازه استقلال وقتی گل دوم السد به ثمر رسید، به مراتب بیشتر از جا ماندن از اکرم عفیف در صحنه گل اول، آزار دهنده بود. بغداد بونجاح در شرایطی گل دوم را وارد دروازه استقلال کرد که پژمان منتظری در همان میانه‌های زمین جا مانده بود و وقتی مهاجمان تیم قطری به مقابل دروازه رحمتی رسیده بودند اصلاً خبری از منتظری نبود.

حتی در گل سوم السد هم که از روی نقطه پنالتی به ثمر رسید، باز هم ردی از اشتباه پژمان منتظری دیده می‌شد. در صحنه حمله دو مهاجم قطری، پژمان به بازیکن شماره 10 السد نرسید. مهاجم السد از این فرصت استفاده کرد و توپ را به بونجاح پاس داد تا وریا ناچار شود روی او خطا کند که آن خطا هم به پنالتی و گل سوم السد منجر شد.

او این بار برخلاف بازی تیم ملی به سرویس بهداشتی نرفت و دقیقاً وسط بازی بود و البته مقصر اول این شکست!

نکته مهم دیگر اینکه السدی‌ها خیلی خوب دست پژمان را می‌خوانند و سال‌ها بازی او در تیم‌های ام‌صلال و الاهلی قطر، شناخت خوبی از این مدافع استقلال به قطری‌ها داده است. این شناخت قطعاً در برنامه‌های فریرا جایگاه ویژه‌ای داشته و آنها به خوبی می‌دانستند که می‌توانند از کندی پژمان و ضعف بارز او در سرزنی، برای ضربه زدن به استقلال استفاده کنند. از این بازی هم که بگذریم، منتظری در سایر بازی‌ها هم مهره تأثیرگذاری برای استقلال نبوده. در طول دو سال اخیر به اندازه یک سال کامل هم بازی نکرده است.

مصدومیت‌های متوالی و بالا رفتن سن، به وضوح در کیفیت بازی منتظری تأثیرگذار بوده‌اند و از او بازیکنی ساخته‌اند که در بهترین حالت می‌تواند آنقدر در سایه حرکت کند تا حداقل از فشار انتقادها فرار کند. حتی در تیم ملی هم کارلوس کی‌روش نشان داده که مدافعان جوان‌تری چون حسینی را به پژمان ترجیح می‌دهد و حالا می‌توان متوجه شد که آنچه باعث درخشش بازی مجید حسینی در جام جهانی بود، به رفتن پژمان به سرویس بهداشتی ربطی ندارد. مساله اصلی، جنگجویی یک جوان و کندی پژمان است. درست او در بازی حساس و پرفشار برگشت مقابل السد، بدون شک بار دیگر با معضلی به نام پژمان منتظری مواجه خواهد بود. ضمن اینکه در تمرینات آماده‌سازی تیم هم به دلیل حضور در اردوی تیم ملی او را ندارد و درست قبل از سفر به قطر تیمش کامل می‌شود.

که با همه اینها، کی‌روش همچنان او را به تیم ملی دعوت می‌کند اما معمولاً فرصت را به جوان‌ترها داده است. با این توصیف‌ها اگر شفر همچنان اصرار دارد که در قطر هم همین روند را ادامه بدهد، معجزه به او کمکی نخواهد کرد و باید برای اخراج روزشماری کند.