ایزدپناه: باید از اسپانیا و ترکیه الگو بگیریم

به گزارش پارس ، به نقل ازفارس، برگزاری لیگ بسکتبال در چند سال گذشته انتقادهایی را متوجه مسئولان برگزاری مسابقات و کمیته مسابقات کرده است. زمان کوتاه برگزاری مسابقات و تصمیم هایی که پیش و میان فصل گرفته می شود از مهمترین مشکلاتی است که وجود دارد.

در ادامه بررسی لیگ بسکتبال، راهکارها برای بهتر برگزار شدن این لیگ و تشکیل سازمان لیگ و اتحادیه باشگاه ها به سراغ محمد مهدی ایزدپناه، مربی و بازیکن سابق تیم ملی رفته است.

وی که چند سالی در تیم شهرداری گرگان در لیگ برتر حضور داشت، فصل گذشته لیگ را یکی از ضعیف ترین دوره ها می داند و معتقد است برای برگزاری هرچه بهتر لیگ باید از کشورهای اسپانیا و ترکیه الگو بگیریم.

  لیگ برتر بسکتبال با قهرمانی پتروشیمی به پایان رسید، برگزاری لیگ را چطور دیدید؟

به نظر من این دوره یکی از ضعیف ترین لیگ ها در دهه گذشته بود. چند تیم هم اولین حضور خود را تجربه می کردند و لیگ آن اقتدار گذشته را نداشت. یکی از دلایل اصلی این بود که ۲،۳ تیم مانند ماهان، پتروشیمی و مهرام بازیکنان شاخص را جذب کرده و نفرات به خوبی تقسیم نشده بودند و تیم چهارم تا دهم شرایط یکسانی داشتند و قدرتشان برابر بود.

از سوی دیگر زمان کوتاه لیگ بود که کیفیت مسابقات را هم تغییر داده بود. من زمانی هم که مربی شهرداری گرگان بودم، به فدراسیون پیشنهاد دادم که لیگ در مدت زمان طولانی برگزار شود و باید زیادی درگیر مسابقه باشند و از تعطیلات بی خود جلوگیری شود.

  سهمیه بندی بازیکنان را چطور ارزیابی می کنید؟

با سهمیه بندی موافق هستم، اما به شرط اینکه بازیکنان به صورت مناسب تقسیم شوند.

  حضور مربیان باشگاه ها قبل از فصل را چطور ارزیابی می کنید؟

این اتفاق بسیار خوب است و می توانند نظرات خود را بیان کرده و به بهتر برگزار شدن لیگ کمک کنند. شاید در یکی ۲ مورد هم اختلاف نظر وجود داشته باشد، اما در کلیات نقطه نظرات مربیان در نظر گرفته می شود. در هر صورت مربیان کشور هستند که با تلاش های خود بسکتبال را به پیشرفت می رسانند.

  تشکیل سازمان لیگ یکی از ضرورت هاست و بسیاری از کارشناسان بر این موضوع تاکید دارند، ارزیابی شما از تشکیل آن چیست؟

به نظر من حضور چند نفر و خرد جمعی برای برگزاری مسابقات بسیار بهتر از خرد فردی است و اگر سازمان لیگ تشکیل شود، بسیار ایده آل خواهد بود. تمام کشورهای مطرح دنیا سازمان لیگ دارند و ما هم باید از آنها الگو بگیریم. به عنوان مثال کشورهایی مانند اسپانیا یا حتی ترکیه چه لیگ های قدرتمندی دارند و برنامه ریزی شان دقیق و مدون است. با تشکیل سازمان لیگ باید به مسائل کلیدی که یکی از آنها حضور بازیکنان خارجی است، توجه کنیم. اینکه برخی می گویند با حضور بازیکن خارجی وقت به بازیکن ایرانی نمی رسد را اصلا قبول ندارم. چون بازیکنان ما می توانند از آنها الگو بگیرند. به عنوان مثال اگر مهدی کامرانی، کامرانی شد حضور آندره پیت بود و پیشرفت زیادی کرد.

  تشکیل اتحادیه باشگاه ها هم مورد تاکید باشگاه ها است، ارزیابی شما چیست؟

قطعاً باید تشکیل شود. چون اتحادیه وقتی ایجاد می شود در خیلی از موارد به بسکتبال و باشگاه ها کمک خواهد کرد و با این کار می توانیم خیلی از مسائل را کنترل کنیم. در حال حاضر که اتحادیه نیست یک بازیکن قیمت های کاذب برای خود می دهد یا اینکه با بیشترین مسائل انضباطی از یک تیم به تیم دیگر می رود بدون اینکه اتفاقی بیفتد. از سوی دیگر باشگاه هایی که می خواهند سرمایه گذاری کنند، با اطمینان بیشتری می آیند و باید با تشکیل آن بهای بیشتری به باشگاه ها بدهیم. یکی از مسائلی که باعث شد بسکتبال ما ضربه بخورد کاهش سرمایه گذاری بود.

یکی از دلایل کم شدن تیم ها را باخت به اردن و عدم حضور در المپیک می دانند؟

این یکی از دلایل باشد. یکی از دلایل آن هم می تواند عدم تشکیل اتحادیه باشد. اتحادیه می تواند بررسی کند که چرا برخی باشگاه ها دیگر سرمایه گذاری نکردند یا کمتر شدند.

حضور اسپانسرها را چطور می بینید؟ گفته می شود برخی اسپانسرها به دلیل برخورد بد به بسکتبال نیامده و سمت والیبال می روند.

اسپانسرها در چند سال گذشته کم شده است و بیشتر به سمت والیبال رفته اند و من هم این را قبول دارم، اما به نظر من مقصر آن هم فدراسیون نیست، چون خود من زمانی که در لیگ مربیگری می کردم، شاهد بودم که محمود مشحون، رئیس فدراسیون اسپانسرها را تشویق به حضور کرده و کمک شان می کرد. البته این اتفاق نسبت به دهه گذشته خیلی بهتر شده است، اما سال گذشته یک سال خاص بود که علت اصلی آن هم مشکلات اقتصادی محسوب می شود.

  وضعیت مربیان باشگاه ها را چگونه ارزیابی می کنید؟

یکی از بحث ها این است که برخی مربیان مطرح چند سالی که در لیگ برتر مربیگری می کنند رو به بازیکن سازی نمی آورند. غیر از یکی، ۲ باشگاه سازندگی ندارند و بازیکن شاخص جوان خیلی کم شده است. زمانی که من بودم همه بازیکنان تقریباً در یک سطح بودند و انتخاب ۵ نفر اصلی بسیار سخت بود و ساعت ها باید جلسه می گذاشتیم و انتخاب می کردیم. فدراسیون باید توجه بیشتر کرده و سخت گیری کند تا باشگاه ها و مربیان بیشتر بازیکن سازی کنند. به نظر من باید مربیان جلسات زیادی با یکدیگر بگذارند و از دانش و اطلاعات خود بهره مند شوند. فدراسیون و کمیته مربیان فدراسیون نیز شرایط حضور مربیان را در کلینیک های مربیگری فراهم کند.