۲ سال از پرواز «ناصر حجازى» گذشت

پارس به نقل از ابرار، در سالى که استقلال دوباره قهرمان لیگ برتر شده، خواستیم از « ناصرخان» بنویسیم، هر چه فکر کردیم چیزى بهتر از شعرى که خودش خیلى بجا در مورد خود گفته بود به ذهنم نرسید: « من آن گلبرگ مغرورم، که مى میرم ز بى آبى، ولى با خفت و خوارى، پى شبنم نمى گردم» « ناصرخان» انگار توى خونه اش نشسته بود، همچنان پرغرور، بازى هاى تیم محبوبش را نگاه مى کرد، اما به ناگاه، بیمارى سر رسید، درست در مقطعى که او هرگز به شکست فکر نمى کرد.

او بیش از همه اهل خانه به بهبود امید داشت، مدت ها با مرگ مبارزه کرد، همچنان که در مستطیل سبز همیشه امیدوار و مبارز بود. « ناصرخان» روز ۲۳ آذر سال ۱۳۲۸در تهران به دنیا آمد. در عمر ۶۲ ساله اش، به عنوان گلر تیم ملى فوتبال و باشگاه استقلال در بین مردم مشهور و به دلیل خلق و خوى خاصش نیز محبوب شد. او در این مدت افتخارات زیادى کسب کرد که از جمله آن مى توان به ۲ قهرمانى در جام ملت هاى آسیا، قهرمانى در بازى هاى آسیایى، شرکت در المپیک و جام جهانى و همچنین قهرمانى در لیگ و جام باشگاه هاى آسیا اشاره کرد. ناصر حجازى همچنین از سوى AFC به عنوان دومین دروازه بان قرن آسیا نیز انتخاب شد. این چهره نامدار که طرفداران زیادى در بین مردم داشت، بعد از یک سال و نیم مبارزه با بیمارى سرطان، سرانجام روز ۲ خرداد سال ۹۰ در بیمارستان کسرى جان به جان آفرین تسلیم کرد. مرگ « ناصرخان» آبى ها نه تنها باعث فراموش شدن وى نشد، بلکه وى را در قلب هواداران فوتبال ماندنى تر کرد.