کیانوش رستمی همه را مقصر می‌داند جز خودش

ناکامی کیانوش رستمی در «آناهیم» قابل پیش‌بینی بود، نه اینکه مصدومیت کیانوش ناکامی او را قابل پیش‌بینی می‌کرد، بلکه رفتار این ورزشکار در چند ماه گذشته باعث این مسئله بود. رستمی مدت‌هاست از شیوه «تنهایی تمرین کردن» استفاده می‌کند و اتفاقا این شیوه در المپیک هم جواب داد اما بعد از آن شرایط خوب پیش نرفت.

 

رستمی در مصاحبه‌های خود دوباره به فدراسیون اعتراض کرده که چرا 11 ماه به این ورزشکار اهمیتی نداده است که اخبار این روزهای ورزش این را نشان می‌دهد که در این مدت، هرآنچه که رستمی خواسته بود، انجام شده و بهتر است کیانوش فرار رو به جلو نکند و درصدی از ناکامی خود را معطوف اشتباهات خودش کند.

 

کیانوش رستمی در حالی ناکام بزرگ تیم ملی وزنه‌برداری کشورمان در آمریکا بود که مصدومیت بخش کمی از این ناکامی را شامل می‌شد. اینکه برادر کیانوش مسئول کوچ کردن او بود و وزنه‌ها را برادر او انتخاب می‌کرد بزرگترین عامل ناکامی این قهرمان المپیک در آوردگاه جهانی بود. کاملا مشخص و قابل پیش‌بینی بود که برادر رستمی به خاطر اینکه سررشته‌ای در مربیگری وزنه‌برداری ندارد نمی‌تواند در مواقع حساس به کمک او بیاید.

 

شاید اگر بیرانوند یا حتی یک مربی دیگر وزنه برداری بالای سر کیانوش بود در حرکت دوضرب با انتخاب وزنه 203 یا 204 کیلوگرم مقدمات کسب مدال نقره دوضرب و مجموع را برای این ورزشکار فراهم می‌کرد اما این اتفاق رخ نداد تا رستمی به همان مدال نقره یک‌ضرب بسنده کند.

 

در این میان نقش فدراسیون وزنه‌برداری هم بسیار پررنگ است. اگر همان بار اول که کیانوش مسئله تنهایی تمرین کردن را مطرح می‌کرد فدراسیون خیلی سفت و سخت مقابل او ایستاده بود این اتفاقات رخ نمی‌داد. اگر همان ابتدا مرادی مقابل ورزشکار سالاری مقاومت می‌کرد این ناکامی در کارنامه قهرمان المپیک ثبت نمی‌شد.

 

حالا باید دید واکنش علی مرادی به این مسئله چیست؟ آیا قرار است باز هم شاهد ورزشکار سالاری در فدارسیون مرادی باشیم؟ ‌آیا اینبار رئیس فدارسیون وزنه‌برداری مقابل ورزشکار سالاری ایستادگی می‌کند؟ اینها سوالاتی است که گذر زمان به خوبی به آنها پاسخ خواهد داد.

 

در انتهای باید گفت آقای کیانوش رستمی! قهرمان وزنه برداری المپیک، شما پیش از مسابقات جهانی اشتباهات زیادی مرتکب شدی که نتیجه‌اش ناکامی در این مسابقات بود. بهتر است از این اشتباهات درس بگیری و به فکر اصلاح آن باشی.