خون کاتالان در رگهای پرسپولیس؟
به عنوان یک ایرانی، دوست داریم پس از بازی برگشت پرسپولیس با الهلال، ورق برگردد و یک گزارش بنویسیم و تیتر بزنیم «همه چیز پول نمی شود»
25 سال از آخرین قهرمانی یک تیم ایرانی در آسیا می گذرد و نسل جوان این روزها، هیچ گاه لذت تماشای بالا بردن جام را توسط یک کاپیتان ایرانی تجربه نکرده اند. واقعا چند سال باید بگذرد تا دوباره جام به دست ایرانی ها بیفتد؟ اصلا از وقتی جام آسیا تغییر نام داد و تحت عنوان لیگ قهرمانان باشگاه های آسیا برگزار می شود، تنها توفیقات باشگاه های ایرانی، دو بار فینالیست شدن است که سهم باشگاه های اصفهانی است.
در این مدت، سرخابی های پایتخت هر کدام تنها یک بار به جمع 4 تیم رفته اند. در واقع مدت هاست اوج موفقیت ما در آسیا، منحصر به صعود از گروه و قرار گرفتن در جمع 16 تیم آسیا شده است. جزو هشت تیم قرار گرفتن هم با سرود «بر طبل شادانه بکوب، پیروز و مردانه بکوب» همراه بوده است که مثلا انگار شاخ غول را شکانده ایم! حالا پرسپولیس در پله یکی مانده به آخر قرار گرفته است. پله ای که با شکست سنگین 4 بر صفر برابر الهلال عربستان، خیلی نا امن به نظر می رسد و تنها یک معجزه برای رقم خوردن بزرگترین افتخار باشگاه نیاز است. کسی از عصای موسی خبر دارد؟ معجزه ای که سال گذشته در لیگ قهرمانان اروپا رخ داد و باشگاه بارسلونای اسپانیا موفق به برگرداندن نتیجه 4 بر صفر بازی رفت شد و پاریسن ژرمن ولخرج را از گردانه رقابت ها کنار زد.
خیلی دور، خیلی نزدیک
کلیشه ای ترین جمله ای که در فوتبال می شنویم، غیرقابل پیش بینی بودن آن است اما همین کلیشه گاهی اوقات کاری می کند که بی اراده فقط می توان گفت: «چیه این فوتبال اصلا؟ تمام تن من داره میلرزه!» جمله ای که عادل فردوسی پور، گزارشگر حماسی ترین بازی سال های اخیر فوتبال جهان، پس از رقم خوردن گل ششم بارسلونا و جبران نتیجه بازی رفت، آن را بی اراده به زبان آورد. خوش بین ترین طرفداران آبی و اناری ها هم تا دقیقه 80 بازی برگشت، وقتی بازی 3 بر یک بود به نفعشان بود، پیش بینی صعود را نمی کردند اما یک ضربه کاشته، یک پنالتی و یک فرار از تله آفساید، تمام رشته های پاریسی ها را پنبه کرد. هیچ وقت نمی توان قاطعانه پرسپولیس را حذف شده قلمداد کرد اما به دلایل عدیده ای، بازگشت بارسلونایی پرسپولیس کمی دور از انتظار است.
شباهت به بارسلونا
تنها نقطه مشترک سرخ های پایتخت با بارسلونا پنالتی سال گذشته آنها به سپاهان بود! رسانه های اسپانیایی وابسته به باشگاه رئال مادرید، با تمجید از باشگاه پرسپولیس، حتی کار آنها را بزرگتر از کاتالانی ها منعکس دادند اشاره کردند پاس دادن رامین رضاییان به مهدی طارمی هنگام ضربه پنالتی در حالی که بازی 0-0 است، خیلی کار بزرگتری از پاس مسی به سوارز در شرایط جلو بودن نتیجه با حساب 3 بر یک است. حال پرسپولیس باید با یک الگوبرداری دیگر از بارسلونا، یک وجه تشابه دیگر خود را با آن باشگاه نشان دهد و دست به کار بزرگی بزند.
تفاوت با بارسلونا
بازی در زمین بی طرف و محروم بودن از نعمت هوادار، بزرگترین مشکل پیش روی پرسپولیس است. چیزی که بارسایی ها از آن محروم نبودند. پرسپولیس در این فصل لیگ قهرمانان تنها در دو بازی برابر تیم های الریان و الوحده از حمایت تماشاگران در استادیوم خودشان بهره برند و باقی بازی ها یا برابر تیم های عربستانی در زمین بی طرف برگزار شد، یا به دلیل محرومیت انضباطی تماشاگران از سوی کنفدراسیون قاره آسیا، ورزشگاه خالی از تماشاگر آزادی میزبان بازی پرسپولیس و لخویا بود. حال باید بدون تشویق چندده هزار نفری و در زمینی که عادت به بازی در آن ندارند، دست به حماسه بزنند. مورد دیگری که بازی برگشت را کمی دشوار می کند، دور بودن تاریخ باشگاه پرسپولیس از شرایط بازی رفت و برگشتی است. باشگاه بارسلونا در طول تاریخ به اندازه موهای سر در تورنمنت های مختلف، شرایط بازی رفت و برگشت را تجربه کرده است و پرسپولیس به اندازه انگشتان دست یا شاید کمی بیشتر با این تجربه خو گرفته است. حتی بازی های جام حذفی در ایران به صورت تک حذفی برگزار می شود و سوپر جام امسال هم با انجام تنها یک پیروزی به پرسپولیس اعطا شد. دور بودن از این شرایط و عادت نداشتن به برگرداندن نتیجه چیزی نیست که بتوان به سادگی از آن گذر کرد. بحران پیش روی پرسپولیس و محرومیت از دو پنجره نقل و انتقالات هم تا حد زیادی روحیه و تمرکز این تیم را برای بزرگترین بازی تاریخ این باشگاه به هم زده است. باید دید با این تفاوت ها و چالش های پیش روی باشگاه پرسپولیس، چه اتفاقی در آینده برای آنها رقم می خورد.
چه کسی روبرتو می شود؟
در شرایطی که پرسپولیس در بازی رفت، آقای گل خود را به دلیل تنبیه فیفا در اختیار نداشت و کاپیتان خود را به دلیل مصدومیت از دست داده بود، از مرد اخلاق خود و انتخاب اول پست شماره 6 خود هم به دلیل محرومیت بی بهره بود. حال باید در بازی برگشت بدون مهدی آقای گل به مصاف آبی های عربستان برود. حال با این شرایط باید توقع روبرتو شدن را از کدام بازیکن پرسپولیس داشت؟ روبرتویی که بزرگترین گل عمر خود را زد و با زدن گل ششم، بارسلونا را یک مرحله بالاتر برد، به لطف حضور مثلت MSN دست به این کار بزرگ زد. در پرسپولیس کدام مثلث می تواند شگفتی سازی کند و برای پرطرفدارترین باشگاه ایران، یک روبرتو خلق کند؟
پول همه چیز است!
به عنوان یک ایرانی، دوست داریم پس از بازی برگشت پرسپولیس با الهلال، ورق برگردد و یک گزارش بنویسیم و تیتر بزنیم «همه چیز پول نمی شود» اما تا اینجای کار، آنچه بضاعت ماست، به این ختم می شود که بگوییم با این پول تا همینجای کار هم، خوب بالا آمده ایم. پرسپولیس در 8 تیم برتر آسیا، با ارزش 12 میلیون یورو، ارزان ترین تیم باقی مانده در این تورنمنت بود و حتی کنفدراسیون فوتبال آسیا، از تعبیر «پرسپولیس به دنبال شگفتی» از موفقیت احتمالی پرسپولیس در آسیا استفاده می کرد. حریف عربستانی پرسپولیس با 18 میلیون یورو برای تیم خود هزینه کرده و با یک حساب دودوتا، چهارتا، می توان نتیجه به دست آمده را دور از انتظار ندانست.
سعید شمیرانی
شکانده ایم نه مجید دلبندم شکسته ایم