رامین و کاوه و جنگ با غول مرحله نیمکت!

کاوه رضایی و رامین رضائیان به عنوان ستاره های فصل قبل سرخابی های پایتخت در اولین تجربه اروپایی خود راه بلژیک را در پیش گرفته با انتخاب باشگاه های شارلوا و اوستنده چالش جدیدی را آغاز کردند به این امید که بتوانند همچنان به درخشش خود ادامه دهند اما هر دو بازیکن با شرایط عجیبی در دو هفته ابتدایی روبرو شدند که قطعا می تواند نگرانی های زیادی برای آنها در سال منتهی به جام جهانی در پی داشته باشد.

رامین رضائیان در اوستنده شروع بسیار خوبی داشت به خصوص در بازی های پلی آف یورولیگ که برخلاف تمام پیش بینی ها به ترکیب اصلی راه یافت و مقابل مارسی در هر دو بازی رفت و برگشت جزو 11 نفر اصلی بود. درخشش و بازی خود در ولودروم بیشتر از قبل جایگاه او را تثبیت کرد اما اشتباه مرگبار در بازی هفته اول ژوپیرلیگ مقابل موسکرون که منجر به شکست 1-0 اوستنده در افتتاحیه لیگ شد کمی جایگاه او را به خطر انداخت و باعث شد سرمربی این تیم در بازی برگشت با مارسی تنها یک نیمه به او اعتماد کند و در بازی هفته دوم برابر اندرلخت در ژوپیرلیگ نیز رضائیان را روی نیمکت بنشاند.

تصمیمی که نشان می دهد رامین نتوانسته از شانسی که نصیبش شد برای تثبیت جایگاه خود بهره ببرد و حالا باید برای آینده خود بجنگد بلکه از نیمکت نشینی رهایی یابد. چه بسا اگر آن اشتباه بچه گانه مقابل موسکرون در بازی هفته اول همچنین نمایش ضعیف در بازی برگشت با مارسی رخ نمی داد الان رامین با خیالی آسوده نقش کلیدی در تیم به عنوان وینگر راست داشت. شاید تنها نقطه امید برای رضائیان این باشد که واندرهاگ سرمربی اوستنده نه تنها ستاره ایرانی بلکه سه بازیکن اصلی دیگر خود را نیز مقابل اندرلخت نیمکت نشین کرده بود از همین رو جای بسی امیدواری برای رضائیان وجود دارد که از بازی هفته آتی بار دیگر به ترکیب اصلی بازگردد.

اما شرایط کاوه رضایی در شارلوا کاملا متفاوت از رامین است چون ستاره سال قبل استقلال این بار در چالش اروپایی خود برای رسیدن به ترکیب اصلی باید از پس رقبای سرسختی در خط حمله تیم بلژیکی برآید. با نگاهی به دو بازی ابتدایی شارلوا در ژوپیرلیگ به خصوص بازی هفته دوم می توان با صراحت گفت انتخاب اول فلیکس مازو سرمربی این تیم در نوک خط حمله مهاجم سیه چرده و افریقایی تیم لوکه باکیو دودی باشد، مهاجمی که در بازی این هفته دو گل زد و دو پاس گل هم داد تا نقش به سزایی در برد 5-2 شارلوا ایفا کرده باشد.

کاوه که به امید قرار گرفتن در ترکیب اصلی یک تیم اروپایی سر از بلژیک در آورد بلکه بار دیگر پیراهن تیم ملی را در سال منتهی به جام جهانی پس بگیرد مسلما با ادامه روند نیمکت نشینی های خود نمی تواند به این هدف برسد از همین رو باید منتظر ماند و دید در آینده چه سرنوشتی برای این مهاجم توانمند و مستعد رقم خواهد خورد. آینده ای که می تواند هم درخشان باشد هم ناامید کننده از همین رو تنها گذر زمان می تواند به ابهامات در خصوص کاوه و انتخابی که در تابستان انجام داد، پاسخ دهد.