صادقی: بزرگترین بدشانسیام همین مصدومیت بود
وفادارترین بازیکن لیگ برتر در رابطه با مصدومیت خود می گوید هر کاری کردم که بتوانم در بازی حضور داشته باشم نشد و در نهایت مجبور شدم بازی را ترک کنم، اکنون باید به آزمایش های لازم بپردازم امیدوارم دنده ام آسیبی ندیده باشد.
ابراهیم صادقی که پس از نیمکت نشینی در بازی های میانی، باز هم توانسته به ترکیب اصلی سایپا برسد در بازی روز گذشته برابر استقلال پس از آسیب دیدگی دیگر نتوانست به بازی ادامه دهد. او در رابطه با میران مصدومیت خود و دیدار برابر استقلال به صحبت پرداخت.
دو بار سعی کردم به بازی برگردم
با علی قربانی برخورد شدیدی داشتم، آرنج او به شدت به من برخورد کرد متاسفانه یک لحظه پهلوی چپ من شدیدی گرفت و مجبور شدم از زمین بیرون برم، البته دو بار سعی کردم به بازی ادامه دهم و به وسیله اسپری و پماد لیدوکائین به زمین بازگشتم اما در نهایت موفق نشدم به بازی ادامه دهم و بالاجبار بازی را ترک کردم.
بزرگترین بدشانسی ام همین مصدومیتم بود
پس از بازی هم وقتی اثر مسکن ها از بین رفت بازهم درد شدیدی به سراغم آمد البته خداراشکر اکنون بهترم ولی باید به عکسبرداری و آزمایش های لازم بپردازم و امیدوارم اتفاقاتی همچون شکستگی دنده به سراغم نیامده باشد. به هر حال این بدشانسی بزرگ من بود که در این دیدار مصدوم شدم و نتوانستم برای تیمم در زمین حضور پیدا کنم.
ما تیم برتر میدان بودیم
بازی برابر استقلال بازی خوبی بود، فکر می کنم در نهایت ما تیم برتر بازی بودیم و مالکیت توپ و میدان را در اختیار داشتیم. همه تلاش خود را کردیم پیروز از زمین بیرون بیاییم اما در نهایت این اتفاق نیفتاد و در مقابل فرصت های زیاد ما استقلالی ها از دو ضربه ایستگاهی توانستند دو گل به دست بیاورند که البته این هم از حرفه ای گری این تیم است. بهرحال فوتبال همین است و باید از فرصت ها استفاده کرد.
نظر مربی برای من قابل احترام است
ابتدای لیگ به عنوان یکی از بازیکنان اصلی به میدان می آمدم در میانه های لیگ نیمکت نشین شدم و اکنون بازهم توانستم بازهم در ترکیب ثابت تیم به میدان بیایم، بهرحال سایپا 28 بازیکن دارد که در هر دیدار تنها 11 نفر از آنها در بازی حضور پیدا می کنند، نظر آقای فرکی در نهایت 11 بازیکن اصلی را انتخاب می کند که برای همه ما قابل احترام است.
جوان ها بدانند باید به اثبات برسند
یک بازیکن باید همیشه در خدمت تیم باشد، بازی با پدیده من تنها سه دقیقه در بازی حضور پیدا کردم اما با تمام توان در خدمت تیمم بودم و با کمال احترام کارم را انجام دادم تا در اینکه در بازی برابر صبا در زمین بود و توانستم خودم را به اثبات برسانم و باز هم به عنوان یکی از بازیکنان اصلی کارم را ادامه دهم، این چیزی است که همه بازیکنهای جوان باید یاد بگیرند. فوتبال همین است استفاده از کوچکترین موقعیت هایی که به دست می آورید.
سن و سال؟ شرایط بدنی مهم است
وقتی آقای فرکی از من راضی بودند من توانستم به ترکیب اصلی بگردم و این یعنی سن و سال در فوتبال اهمیت ندارد، یک فوتبالیست باید شرایط بدنی مناسبی داشته باشد، هم در فوتبال ایران و هم در فوتبال دنیا می بینیم که بازیکنی که از نظر بدنی روی فرم است حتی با سن و سال بالا باز هم در ترکیب حضور دارد.
18 سال در اختیار مربی و باشگاه هستم
در تمام 18 سال بازی ام سعی کردم در اختیار مربی و باشگاه باشم، و اصولا فوتبال یعنی همین که شما حرفه ای باشید و بتوانید از پس وظایف تان به خوبی بربیایید، در آن صورت سن و سال معنی پیدا نمی کند.
خداحافظی یک واقعیت است
خداحافظی واقعیتی است که برای هر ورزشکاری به وجود می آید و نمی توان آن را انکار کرد. فوتبال هم برای هر کسی تمام می شود اما چیزی که در رابطه دوران فوتبال خودم می توانم بگویم این است که قطعا بازی خود را در تیم سایپا تمام می کنم تا همان طور که نارنجی پوش به فوتبال ایران آمدم بعد از 18 سال نارنجی پوش هم کارم را به اتمام برسانم.
ارسال نظر