غمنامه کارشناس داوری درباره جهانبازی

پس از خداحافظی داور باسابقه فوتبال ایران، سخنگوی کانون داوران ایران، علی خسروی مطلبی را در رابطه با یدالله جهانبازی به نگارش درآورد. خسروی در مطلب خود می نویسد:

"یدالله جهانبازی داور بین المللی فوتبال و دلاوری از خطه شیرمردان چهار محال و بختیاری هم سوت خود را آویخت، در سال هشتاد وقتی به علت جهت جراحی مینیسک زانوی راست خود مدتی از قضاوت دور بودم برای اولین بار این جوان تنومند و خوش قد و بالا را در شهرستان قم دیدم. در آن هنگام با ابلاغ استاد منوچهر نظری، ریاست کمیته داوران فدراسیون و مهندس صفایی فراهانی، رئیس فدراسیون فوتبال، ناظر شش دیدار در سطح نوجوانان بودم که تعداد شش داور از جمله یدالله عزیز برای اخذ درجه ملی نیاز به ارزیابی داشتند.

ایشان پس از یک قضاوت به عنوان داور وسط و دو کمک داوری از بنده نمره قبولی را گرفتند و بج ملی داوری را به سینه آویخت، او خیلی زود مدارج ترقی را طی کرده و در سال هشتاد و پنج به جرگه داوران بین المللی فیفا پیوست و الحق، هم خوب جواب داد و هم بسیار عالی، حتی در بازیهای پخش زنده سوت زد. اما در میان تعجب همگان در حالیکه در آستانه الیت شدن بود توسط کمیته داوران وقت از لیست خط خورد و سهمیه کشورمان باطل شد!

از آنجا بود که ایشان با روح و روانی خسته اما با تلاش و غیرت مردانه خود باز هم بازیهای سخت همان کمیته داوران را قضاوت کرد تا به ایشان ثابت کند اعضای کمیته چه خیانتی به این عزیز کردند! جالب بود تعداد بازیهای پخش زنده ایشان بعد از خط خوردن بیشتر شد به طوریکه هر بازی نفس گیری را یکی از یکی بهتر سوت زد!

یدالله عزیزم درود به شرفت که سالها با نجابت و ادب سوت زدی و هرگز با بیانت دل احدی را نشکستی، از خدا می خواهم در ادامه زندگی ورزشی و شخصی ات همواره موفق باشی و به جوانان شهر جونقان و استان خودت خدمت کنی، از همسر محترم و گرامی شما صمیمانه تشکر می کنم که در نبود شما به واسطه حضور در میادین داخلی و خارجی یک تنه قبول مسئولیت کرد و اعتراضی نکرد، از والدین بزرگوارت ممنونم که چنین شیرمردی را تربیت کردند و در نهایت از مردم استان قهرمانت قدردانی می کنم که همواره حمایتت کردند و قطعا از این به بعد هم تنهایت نخواهند گذاشت.

در تنهایی و خلوت خود غصه نخور، به قول استاد هادی عامل، خسته نباشی دلاور، خدا قوت پهلوان و به قول استاد صدرالدین کاظمی، خوشا به حال مادرت، خوشا به حال مادرت، همیشه عاشق داوریت خواهیم ماند.