مدیرانی که جاده فساد را صاف می‌کنند

مصاحبه تکان‌دهنده یکی از فوتبالیست‌های قدیمی درباره وضعیت ناهنجار اخلاقی فوتبال ایران نشان می‌دهد که بر خلاف عقیده مسئولان و مدیران فدراسیون فوتبال و وزارت ورزش که معتقدند فساد در فوتبال وجود ندارد، این ورزش پرطرفدار روزهای سیاهی را از نظر اخلاقی و فرهنگی پشت سر می‌گذارد. اگر چه در دوره‌های گذشته هم در بین اهالی فوتبال برخی مواقع کج‌روی‌هایی در سطح جامعه دیده می‌شد اما به نظر می‌رسد در یک دهه گذشته فساد در فوتبال ایران اوج گرفته است، علاوه بر موضوع فساد مالی و دلالی که در سطح فدراسیون و باشگاه‌های مختلف کشور دیده می‌شود، فساد اخلاقی جامعه فوتبالیست روند رو به صعودی در سال‌های اخیر داشته است، به طوری که برخی اعتقاد دارند کمتر می‌توان در بین فوتبالیست‌هایی که نامی برای خودشان دست و پا کرده‌اند و به شهرت رسیده‌اند، کسی را پیدا کرد که با توجه به شرایط جدیدی که پیدا کرده است، به سمت کارهای غیر اخلاقی کشیده نشده باشد. این واقعیت تلخ و سیاه فوتبال کشورمان است که باید مورد توجه قرار بگیرد، با این حال به نظر می‌رسد نه محمود گودرزی، نه مسئولان فدراسیون فوتبال و نه باشگاه‌ها  در این‌باره کمترین دغدغه‌ای ندارند. البته در فدراسیون فوتبال و به‌خصوص در سال‌های گذشته و در دوره دوم ریاست علی کفاشیان، او نشان داده است که اراده‌ای برای برخورد با فساد اخلاقی رایج در فوتبال کشور ندارد و نحوه برخورد فدراسیون کفاشیان با پرونده‌های اخلاقی برخی فوتبالی‌ها به خوبی ثابت می‌کند که برای او، اخلاق محلی از اعراب هم ندارد.

واکنش فدراسیون فوتبال به پرونده فساد در فوتبال هم به خوبی نمایانگر این مسئله است که در مجموعه فعلی فدراسیون اراده‌ای برای بهبود فضای فرهنگی و اخلاقی فوتبال وجود ندارد، به خصوص اینکه کفاشیان و همکارانش در ماجرای پرونده غیر‌اخلاقی دروازه‌بان پرسپولیس و فوتبالیست‌هایی که جرم جعل انجام داده بودند، با بی‌تفاوتی محض از کنار این پرونده‌ها که سرو صدای زیادی در سطح جامعه به راه انداخت گذشت و هیچ گونه مجازات و محرومیتی را برای آنها در نظر نگرفت. اهمال فدراسیون فوتبال با فساد‌اخلاقی و فرهنگی در فوتبال کار را به جایی رسانده که به گفته یکی از بازیکنان قدیمی، در این فوتبال کوچک‌ترین فساد این فوتبالیست‌ها، مصرف مشروبات الکلی و مواد مخدر است! با توجه به وضعیت قرمز اخلاقی به وجود آمده در بین فوتبالی‌ها که هر روز پرونده جدیدی از آن رو می‌شود و روی جلد روزنامه‌ها قرار می‌گیرد، بی‌توجهی فدراسیون و مسئولان آن به چنین مسائلی نشئت گرفته از عدم اعتقاد آنها به برخورد با ناهنجاری‌های اخلاقی است که زمینه ساز گسترش فساد در بین اهالی فوتبال شده است.

علاوه بر فدراسیونی‌ها، وزارت ورزش هم نشان داده است که بر خلاف شعارهای اولیه گودرزی در بدو ورودش به مدیریت ورزش، برنامه‌ای برای برخورد با ناهنجاری اجتماعی جامعه ورزش به خصوص در حوزه فوتبال ندارد. به خصوص اینکه مدیرکل حراست وزارت ورزش در مصاحبه‌ای منکر کارهای غیر‌اخلاقی در بین بازیکنان فوتبال شده است و ادعا کرده است که پرونده‌ای در این رابطه به وزارت ورزش نرسیده است. این در حالی است که گودرزی در ابتدای فعالیتش به عنوان وزیر ورزش، همواره در مصاحبه‌هایش از برخورد با فساد صحبت می‌کرد. با این حال با مرور زمان مشخص شد که وعده‌های وزیر ورزش تنها شعارهایی توخالی بوده است و حتی کار به جایی رسید که محمود گودرزی در جهت خلاف وعده‌هایش برای مبارزه با فساد، دست به قلم برد و در حمایت از فوتبالیست‌های سرباز فراری که مرتکب جرم جعل شده بودند، به ستاد کل نیروهای مسلح نامه نوشت و خواستار بخشش آنها شد!

در این بین تکلیف باشگاه‌ها هم مشخص است. آنها نه تنها برای برخورد با فساد اخلاقی و ناهنجاری‌های بازیکنانشان برنامه‌ای ندارند، بلکه با ریش گرو گذاشتن و جور کردن وثیقه‌های مختلف، بازیکنانشان را شبانه از پاسگاه‌ها خارج می‌کنند تا نشان دهند که شاخصه‌های اخلاقی و فرهنگی بازیکنان برایشان اهمیتی ندارد، مانند یکی از باشگاه‌های بزرگ که با وجود پرونده سنگین اخلاقی دروازه‌بانش، تنها وقتی مجبور شد که این بازیکن را برای مدتی کوتاه از تمرینات کنار بگذارد که با حکم دادستانی روبه‌رو شد.

حال با توجه به وضعیتی که بر فدراسیون، وزارت و باشگاه‌ها حاکم است و آنها ذره‌ای اراده برای برخورد با ناهنجاری‌های فوتبالی‌ ندارند، باید در آینده نزدیک در انتظار بر‌ملا شدن پرونده‌های بیشتری از فساد اخلاقی برخی بازیکنان فوتبال باشیم، بازیکنانی که با سوء استفاده از پول و شهرتشان چوب حراج بر اخلاق و ارزش‌ها می‌زنند و نه تنها با آنها برخوردی نمی‌شود، بلکه با سکوت مسئولان، بیشتر از قبل در منجلاب فساد فرو می‌روند.