ماهنامه «آلبوم ورزش»، پیدا کردن حمید سوریان و متقاعد کردن اسطوره کشتی ایران و رکورددار کسب مدال طلا در تاریخ ورزش ایران کار راحتی نیست. پسر محجوب کشتی که همواره از مصاحبه روی‌گردان بوده است این بار رضایت داد میزبان ما باشد و دقایقی را پای صحبت‌های او نشستیم.

سوریان از سال سختی که برای او رقم خورد صحبت کرد؛ از تلخی‌ها و شیرینی‌های دوران ورزشی‌اش و خاطرات تلخی که با درگذشت عباسپور و نوروزی، دو چهره مطرح ورزش کشور در سال 94 برای او رقم خورد.

پسر محبوب کشتی ایران گریزی هم به دوران کودکی و عیدهای نوروز داشت و اینکه اسکناس‌هایی را که در این سال‌ها به عنوان عیدی دریافت کرده است هنوز هم نگه داشته است.

مطالعه این گفت‌وگوی جذاب و متفاوت خالی از لطف نیست.

* سومین حضور در المپیک را چطور می‌بینید؟ به کسب دومین طلا امیدوار هستید؟

امیدوارم مثل المپیک دوره قبل نتایج خوبی برای کشتی به دست بیاید و حتی آن چهار مدال طلا که یک مدال در وزنه‌برداری و سه مدال در کشتی بود را تکرار کنیم، چون فکر می‌کنم امسال در تکواندو این امیدها بیشتر خواهد بود. امیدوارم که تعداد مدال‌های خوشرنگ کشورمان بیشتر شود و جایگاه تیمی بهتری برای کشورمان به دست آید، هرچند که خیلی سخت است، این هدف تحقق پیدا کند. امیدوارم که این المپیک برای من که از المپیک پکن خاطرات تلخی دارم، مثل المپیک لندن باشد و شاهد این باشم که اتفاقات خوبی برای من هم رخ دهد.

* خیلی‌ها می‌گویند حمید سوریان بعد از المپیک ریو هم می‌تواند کشتی بگیرد. با توجه به سن و سالت، خودت تا حالا به این موضوع فکر کرده‌ای؟

این سؤال، خیلی سخت است و زمان پاسخ دادن به آن فکر می‌کنم الان نباشد. فکر می‌کنم با توجه به شرایطی که وجود دارد باید تمام فکر و تمرکزم را به مسابقات المپیک معطوف کنم، از آنجایی که حرف‌های بزرگ‌ترها برای من حائز اهمیت است، باید مشورت کنم و تصمیم نهایی را خواهم گرفت، اما الان تمام فکر و ذکرم روی بازی‌های المپیک هست.

* برای این المپیک برنامه‌ات چیست و با چه برنامه‌ای در این رقابت‌ها شرکت خواهی کرد؟

قطعاً با نگاه کامل‌تری به مسابقات المپیک پای خواهم گذاشت تا اشتباهاتی که در المپیک پکن داشتم تکرار نکنم و از تجربه خوبی که در المپیک لندن داشتم، استفاده کنم و قطعاً با دست پر در مسابقات المپیک حضور پیدا خواهم کرد، مسابقاتی که تمام کشورها با همه وجودشان تمرکز و تلاش می‌کنند و شرایطی را فراهم می‌سازند تا در این مسابقات کسب عنوان کنند. بدون شک با توجه به اینکه کادرفنی این توانمندی و تجربه مسابقات قبلی را دارند، سعی می‌کنند تا برنامه مشخصی را هم برای من و هم برای سایر کشتی‌گیران تعریف کنند تا ان‌شاءالله با شرایطی ایده‌آل پا به مسابقات المپیک بگذاریم.

* داوران هم خیلی دوست دارند شما را اذیت کنند، در مسابقات اخیر هم خیلی اذیتت کردند، نمی‌ترسی که در مسابقات المپیک هم همین‌ رفتار را داشته باشند؟ در سایر رشته‌های ورزشی با اسطوره‌های خود خوب رفتار می‌کنند که حضورشان تداوم داشته باشد، اما در کشتی برعکس است.

نه؛ من با این فضا، بیگانه نیستم و با توجه به اینکه تقریباً 10 سال است که در مسابقات بزرگ شرکت می‌کنم، قطعاً به دلیل اینکه در شرایط روحی ایده‌آل نبودم، عدم تمرکز باعث شد که شرایطی را به وجود بیاورم که دست داور باز باشد تا منجر به این شود که من در کشتی دیسکالیفه شوم. قبل از هر چیز باید بپذیرم که اشتباه اولیه را خودم مرتکب شدم که آن اتفاق افتاد. سعی می‌کنم با تمرکز و تمرینات بیشتر خودم را در شرایطی قرار بدهم که در تشک کشتی، هم نسبت به حریفم تسلط داشته باشم و هم به فضای حاکم بر مسابقات، چون این اتفاقی بوده که همیشه بوده و به این دلیل است که ما در فدراسیون جهانی نماینده‌ای نداریم و امیدوارم که این اتفاق بیفتد و با توجه به تلاشی که فدراسیون کشتی می‌کند ان‌شاءالله که بتوانیم یک کرسی را کسب کنیم که از این به بعد با توجه به زحمتی که بچه‌های ما می‌کشند و توانمندی‌ که دارند اتفاقات این‌چنینی نیفتد. باید توانمندی خودمان را بالا ببریم و گنجایش و ظرفیت‌مان را بیشتر کنیم.

* به نظر می‌رسد شما در کاروان ایران مانند المپیک قبل اولین نفری باشید که روی تشک می‌روید و به نوعی بار مدالی کاروان ایران روی دوش شماست، این کارتان را سخت‌تر نمی‌کند؟

نه، با توجه به دو المپیک قبلی که به عنوان نفر اول روی تشک حضور پیدا می‌کنم، این فضا را تجربه کرده‌ام و امیدوارم ابتدا سهمیه کسب شود و پس از آن اگر راهی المپیک شدم شروع‌کننده خوبی باشم. درست است که ورزش کشتی انفرادی است، اما با توجه به اینکه ما همه یک تیم محسوب می‌شویم، ارتباط صمیمی و نزدیکی با هم داریم و مثل یک خانواده کنار هم زندگی کرده‌ایم. ارتباط عاطفی که داریم می‌تواند به کل کاروان کمک کند. امیدوارم که چراغ اول خوب روشن شود و شرایطی باشد که بچه‌ها بتوانند راه را به خوبی ادامه دهند. ان‌شاءالله با حضور اشخاص بزرگی مثل آقایان خادم و بنا، شرایطی فراهم ‌شود که هر کدام از بچه‌ها با بهترین شرایط روی تشک حاضر شوند.

* بعد از طلایی که سال گذشته گرفتید تا حالا شده به این فکر کنید که به خاطر رکوردشکنی به کشتی‌ ادامه دهید؟  

یکی از دلایلی که الان با وجود اینکه از 30 سالگی عبور کرده‌ام و کشتی را ادامه می‌دهم، قبل از هر چیز خواسته مردم است. وقتی بین مردم حضور پیدا می‌کنم، می‌بینم که همه با علاقه نتایج را دنبال می‌کنند و دوست دارند که همچنان حمید سوریان را در فضای کشتی ببینند. این به من انگیزه می‌دهد و شرایطی را برایم به وجود می‌آورد که سختی‌های این ورزش را تحمل کنم. این دلیل اصلی است که من به کشتی عشق می‌ورزم. قطعاً هرقدر در این مسیر موفق‌تر باشم افتخارش اول برای خودم است و در نهایت باعث می‌شود که یک رکورد جدید برای کشتی کشورمان ثبت شود. آن چیزی که باعث می‌شود این مسیر را ادامه دهم خواسته مردم است که باعث می‌شود سختی‌های کشتی را از یاد ببرم. واقعاً کشتی ورزش سختی است و روزهای خیلی سختی را هم پشت سر می‌گذارم، اما همچنان با عشق و علاقه این کار را انجام می‌دهم.

* فکر می‌کنم که از سال 2004 در اردوها باشید. درست است؟

بله، البته قبل از آن هم در اردوهای نوجوانان و جوانان بودم، اما از زمانی که به طور حرفه‌ای کارم را شروع کردم از سال 2004 بوده است.

* در این سال‌ها، در زمان تحویل سال نو  امکان داشته که در خانه باشید؟ در کنار خانواده باشید بهتر است یا در اردو؟

پیش آمده که عیدها در خانه باشم، اما اکثراً در اردو حضور داشتم که تمام بچه‌ها هم جزئی از اعضای خانواده‌ام به حساب می‌آیند. چند باری هم در شبکه‌های سیما در کنار مردم بودم. بالاخره هر کدام‌شان لذت خاص خودش را دارد.

* عیدی هم در این سال‌ها گرفته‌ای، از سال 2004 به این طرف؟

تا زمانی که پدربزرگم زنده بودند از ایشان می‌گرفتم و از زمانی که ایشان به رحمت خدا رفته است از پدرم گرفته‌ام، پولی را که به عنوان تبرک از لای قرآن به همه بچه‌ها می‌دهد.

* عیدی‌ها را خرج هم می‌کنی؟

نه همه را نگه داشته‌ام.

* دوست داری بیشتر عیدها را کجا باشید؟

فرقی نمی‌کند هر کجای دنیا که باشم دوست دارم در کنار پدر و مادرم باشم.

* سال 94 تلخ‌ترین خاطره‌ات چه بود؟

شکست در مسابقات جهانی. خیلی از خاطراتِ تلخ‌تر از آن هم هست که مربوط به زندگی شخصی‌ام می‌شود. خیلی اتفاقات تلخ ورزشی دیگر هم افتاده مثل فوت بیت‌الله عباسپور، فوت هادی نوروزی و برای شخص من شکست در مسابقات جهانی که حدود 10 ماه در اردوها بودم که متأسفانه با حذف از مسابقات خاطره تلخی برای من باقی گذاشت.

* حمید سوریان با همه این مشغله‌ای که در ورزش دارد آیا تا حالا عاشق هم شده است؟

فکر می‌کنم عشق اولیه من و تمام بچه‌هایی که اینجا (خانه کشتی) هستند کشتی باشد. همان‌طور که خدمت‌تان عرض کردم واقعاً کشتی ورزش طاقت‌فرسایی است و هر کسی که تن به این رشته و مشکلات و سختی‌های این رشته می‌دهد یعنی واقعاً عاشق این ورزش است. طبیعتاً این عشق اول من محسوب می‌شود و امیدوارم که بتوانم روزی عشق دنیایی را تجربه کنم و ان‌شاءالله تشکیل خانواده‌ هم بدهم.

* الان زود است یا هنوز فکر می‌کنی وقت داری برای ازدواج؟

دیگر فکر می‌کنم وقتش است، چون مرز 30 سالگی را رد کرده‌ام و باید به فکر این موضوع هم باشم، اما من به خاطر کشتی خیلی از زندگی شخصی‌ام عقب افتادم. از تشکیل خانواده، از مسائل اقتصادی که باید پیگیری می‌کردم، از تحصیل که خدا را شکر الان دارم تحصیل می‌کنم. الان با توجه به شرایط سنی که دارم فکر می‌کنم باید دکترا را تمام می‌کردم، که متأسفانه از همه این‌ها فکر می‌کنم تا حدودی عقب افتادم. به محض اینکه فاصله‌ای از کشتی بگیرم، سعی می‌کنم به همه این مسائل فکر کنم.

* حمید سوریان برنامه‌ای دارد که وارد سیاست شود، اصلاً آدم سیاسی هستید؟

هیچ وقت جدی فکر نکرده‌ام، مقطعی بعد از المپیک لندن برای انتخابات شوراها کاندیدا شدم، اما بعد از مشورت با دوستان و عزیزان به این جمع‌بندی رسیدم که در فضای ورزش بهتر می‌توانم خدمت کنم. وقتی از طریق وبلاگم با برخی از مردم و عزیزان مشورت کردم خواسته آنها این بود که در کشتی و ورزش ادامه دهم، فعلاً هم نسبت به آینده خودم تصمیم خاصی نگرفته‌ام و تمام فکر و ذکرم نسبت به بازی‌های المپیک است.