پولادگر: سقف آرزوهای تکواندو بلند است

به گزارش پارس به نقل از ایسنا، محمدرضا پولادگر که نزدیک به 16 سال ریاست فدراسیون تکواندو را برعهده دارد جزو معدود روسایی است که توانسته برنامه های بلند مدت خود را عملی کند. پولادگر از شیرینی و تلخی‌های این روزهای تکواندو سخن گفت. او می گوید در شرایطی که تیم ایران جزو دو کشوری است که توانسته سه سهمیه المپیک بدست آورد اما برخی از جامعه تکواندو می‌خواهند موفقیت سالهای اخیر تکواندو را کمرنگ جلوه دهند.

 

او معتقد است که با شیوه بد کسب سهمیه از طریق سیستم رنکینگ تیم ایران سهمیه چهارم المپیک را از دست داد و این سیستم را ظالمانه خطاب کرد. پولادگر که تکواندوی را در اول راه موفقیتها می داند سقف آرزوهای این رشته را بلند می‌بیند و پیروزی های ایران را دنباله دار.

 

گفت‌و‌گو با رئیس فدراسیون تکواندو را در ادامه می‌خوانید:

 

* اسبقی قبل از مصدومیت شرایطش حتی بهتر از عاشورزاده و خدابخشی بود

تیم ملی تکواندو در کسب سهمیه های المپیک برنامه‌ریزی خوبی داشت و شرایط ما از تمام تیم‌ها در جایزه بزرگ مکزیک بهتر بود. ما انتظار داشتیم قبل از فینال جایزه بزرگ به هر چهار سهمیه برسیم اما مصدومیت اسبقی و مردانی روند کسب سهمیه را برای ما عقب انداخت. خوشبختانه مردانی زود به مسابقات رسید و توانست امتیاز خوبی جمع‌آوری کند. او در فینال گرندپری نیز مبارزه خوبی را ارائه داد و نفر سوم رنکینگ را شکست داد و به سهمیه رسید اما اسبقی بین تکواندوکاران شرایط بسیار سختی داشت. او به مدت هفت ماه دور از میادین بود. در یک زمانی شرایط اسبقی بهتر از عاشورزاده و خدابخشی بود که در حال حاضر در جایگاه نخست رنکینگ هستند و تنها رنکینگ دار ایران اسبقی بود.

 

* بخاطر سیستم غلط فدراسیون جهانی هر نفر باید سالی 10 مسابقه بدهد

سیستم فدراسیون جهانی تکواندو در روش کسب سهمیه از طریق رنکینگ بسیار غلط بود و ما نقاط ضعف این شیوه را گوشزد خواهیم کرد. تکواندوکاران ما در 20 رویداد در طی دو سال و چند ماه شرکت کردند یعنی به طور متوسط در هر سال 10 رویداد را پیش‌رو داشتند که برای رشته‌ای در حد تکواندو 10 رویداد بسیار سنگین است. ملی‌پوشان تقریبا به مدت دو سال به طور مداوم در اردوها بودند و تنها در فاصله زمانی کوتاهی استراحت داشتند. حالا که ما سه سهمیه گرفته‌ایم باید تکواندوکاران را به دور از حواشی نگه داریم تا جواب زحمات چند ساله کادرفنی و ورزشکاران و جامعه تکواندو را در المپیک ببینیم.

 

* یک عده فقط دنبال ناکامی تکواندو هستند

باعث تاسف است که یک عده فقط به دنبال ناکامی تیم ملی تکواندو هستند. این آدم‌ها فقط به دنبال زشتی هستند و زیبایی‌ها را نیز زشت نشان می‌دهند. اتفاق خاصی در جام جهانی نیفتاد. ما در جام جهانی تکواندو با تیم دوم‌مان حاضر شدیم و از بازیکنان اصلی استفاده نکردیم زیرا اولویت ما المپیک است. حجی‌زواره تنها بازیکن ما از تیم اصلی بود که در جام جهانی حاضر شد. البته او نیز دچار سرماخوردگی بود.

 

ما فقط نایب قهرمان شدیم اما نتایج را به پرورش یافتگان خودمان واگذار کردیم. در اصل تکواندوی آذربایجان با مربی ایرانی و بازیکنان ایرانی مقابل ما در فینال پیروز شد. تکواندوی ایران توانایی این را دارد که چنین مربی و بازیکنانی پرورش دهد.

 

 

 

 

* فرصت ریکاوری تا فینال جام جهانی را نداشتیم

 

از نظر من نتیجه ما در جام جهانی بسیار خوب بود و ما چند تیم قدرتمند را شکست دادیم. مقابل تیم آذربایجان نیز در مرحله ی گروهی پیروز شدیم. پس از مسابقه نیمه نهایی مقابل تیم روسیه، ما تنها 15 دقیقه زمان ریکاوری داشتیم و تکواندوکاران ما در دیدار فینال خسته بودند. اما نباید شکست ایران برابر جمهوری آذربایجان را بولد کنیم زیرا این رقابت‌ها گرید 2 داشت و اهمیت چندانی برای ما نداشت. برخی می خواهند حلاوت کسب سه سهمیه را برای ما تلخ کنند.

 

* کسب سه سهمیه مستحق این برخورد نبود

کسب سه سهمیه و نایب قهرمانی در جام جهانی مستحق این برخورد بود؟ آیا کوبیدن عنوان بهترین مربی جام جهانی روی سر بقیه نشان از مروت است؟ بیژن مقانلو مربی تیم ملی در مسابقات جهانی بین 148 کشور جهان به عنوان بهترین مربی انتخاب شد. آیا آن زمان که ما در مسابقه‌های جهانی قهرمان شدیم و عنوان بهترین مربی نیز از آن ما شد، این افراد مصاحبه کردند و از عملکرد خوب تکواندو تعریفی کردند؟

 

* عده‌ای موقع پیروزیها سکوت و در زمان شکستها انتقاد می‌کنند

اگر این افراد را رصد کنیم، در پیروزی سکوت می‌کنند و وقتی شکستی رخ می‌دهد، حتی اگر کوچک باشد گزکی پیدا می‌کنند و مصاحبه‌های تند انتقادی انجام می‌دهند. به دور از انصاف است که بخواهیم نتایج دو سال اخیر تکواندو را نادیده بگیریم و بر علیه کادر فنی مصاحبه کنیم. برخی افراد نه تنها به موفقیت تکواندوکاران کمک نمی‌کنند بلکه می‌خواهند مانع حرکت تکواندو به سمت جلو شوند.

 

* توقع را از تکواندوکاران المپیکی بالا نبریم

از لحاظ کمی شاید بیشتر به کشتی توجه شود که بیشترین امکان کسب سهمیه را در المپیک دارد اما به لحاظ کیفی نگاه‌ها به سمت تکواندو است. توقع زیادی ایجاد شده که کار را سخت می کند. این توقع منطقی نیست و نمی‌گذاریم زیاد شود. نمی شود از تیمی که 3 نفر در المپیک دارد توقع دو طلا داشته باشیم و از تیمی که 16 نماینده دارد نیز همین انتظار را داشت. نمایندگان تکواندو در المپیک توانایی کسب خوشرنگترین مدال ها را دارند اما توقع و فشارها آنها را شکننده می کند و باعث ایجاد حساسیت می شود. توقع زیاد بار ملی پوشان را زیاد می کند.

 

* باید برای تکواندوکاران المپیکی جشن بگیریم

در کشورهای دیگر به نوع دیگری با بازیهای المپیک برخورد می شود و کسب سهمیه المپیک را موفقیتی بزرگ می دانند و حتی برای ورزشکارانی که سهمیه گرفتند جشن قهرمانی می گیرند. در کشور ما اینطور نیست که البته در حال حاضر شرایط کمی بهتر شده است. حضور سه تکواندوکار در المپیک موفقیت است و باید برای تکواندوکاران المپیکی جشن گرفت. حالا باید به بچه ها خسته نباشید بگوییم و بارشان را برای المپیک کم کنیم زیرا هر چه که توقع کمتر شود درصد موفقیت بیشتر خواهد بود.

 

* سیستم کسب سهمیه المپیک از طریق رنکینگ ظالمانه است

در برخی رسانه ها اشتباه عنوان می شود که سهمیه تکواندو در المپیک افزایش پیدا کرده است در حالی که مثل دوره های قبل تنها 128 تکواندوکار در المپیک حاضر خواهند بود. به اعتقاد من سیستم رنکینگ بسیار ظالمانه و غیر منصفانه است. بعد از المپیک لندن فدراسیون جهانی اعلام کرد که می توانید چهار سهمیه بگیرید به شرطی که در ماراتن طولانی، نمایندگانی در رنکینگ اول تا ششم داشته باشید.

 

* برای کسب سهمیه هزینه هنگفتی متحمل شدیم

ما برای کسب سهمیه ها از طریق رنکینگ در بیست رویداد شرکت کردیم. شرکت در این تعداد رقابت قهرمانان را فرسوده می کند و از طرفی هزینه هنگفتی را روی دست فدراسیون ها بر جای می گذارد. اگر دقیق هم نگاه کنیم امتیاز زیادی ندارد. تیم هایی که دو سهمیه و بیشتر بگیرند نمی توانند در رقابت های بین قاره ای شرکت کنند و تنها در شرایطی که یک سهمیه از رنکینگ بگیرند، می توانند یک نماینده در رقابت سهمیه بین قاره ای داشته باشند.

 

* باید مراقب آسیب دیدگی تکواندوکاران تا المپیک باشیم

نگاه ظالمانه تر فدراسیون جهانی اینجاست که سهمیه از طریق رنکینگ به فرد می رسد در حالی که در رقابت بین قاره ای سهمیه به کشور تعلق می گیرد. ما باید مراقب تکواندوکاران خود باشیم که تا المپیک دچار آسیب دیدگی نشوند. در یک صورت نفر دوم می تواند در المپیک جایگزین شود که در بین بیست نفر اول رنکینگ جای داشته باشد. درحالی که تیم هایی که در بین قاره ای سهمیه می‌گیرند می توانند نفر جایگزین داشته باشند.

 

 

 

* ترویج بازیکن سالاری از سوی فدراسیون جهانی

در ابتدا قانون جایگزینی نفر دوم هم وجود نداشت. یکی از کشورهایی که به این سیستم اعتراض زیادی داشت ما بودیم که می‌خواستیم سهمیه به کشور برسد زیرا این کار عاملی است برای بازیکن سالاری و باید تنها برای یک تکواندوکار امتیاز جمع کرد. از طرفی، در رشته ای مثل تکواندو که سرمایه گذاری بخش خصوصی کمتر است امکان صرف هزینه زیاد وجود ندارد. من اعتراضم را در مجمع عمومی و همچنین طی دو جلسه ای که با دکتر چو (رییس فدراسیون جهانی تکواندو) داشتم، مطرح کردم. خواستار این شدیم که حداقل نصف امتیاز به ورزشکار برسد و نصف دیگر به کشور تعلق گیرد. در آخر طرحی دادند که تنها هزینه ما را بیشتر کرد و مجبور شدیم در هر وزن یک ورزشکار دیگر را به سیستم رنکینگ وارد کنیم. در این سیستم بیشتر کشورهای صاحب نام تکواندو نتوانستند رقابت کنند زیرا برنامه ریزی در این ماراتن سخت بود.

 

* سیستم غلط عامل اصلی از دست رفتن سهمیه چهارم بود

حتی کره جنوبی در وزن سوم در بین بیست نفر اول نیز نماینده نداشت. ما تنها کشوری بودیم که چهار نماینده در چهار وزن در فینال گرند پری داشتیم و سه سهمیه گرفتیم. بهنام اسبقی در زمان قبل از مصدومیت در جایگاه سوم و حتی دوم رنکینگ قرار داشته اما به دلیل آسیب دیدگی سهمیه را از دست داد که این اتفاق به دلیل شیوه غلط کسب سهمیه رخ داد.

 

* حتی یک امتیاز هم تاثیرگذار بود

در هر قاره تنها یک تورنمنت گرید 2 برگزار می شود. بقیه تورنمنت ها گرید 1 دارند. نمی‌توانیم بگوییم که چرا اسبقی در مسابقه ی جام باشگاه های آسیا شرکت کرد که موجب مصدومیتش شد. ما نباید از هیچ امتیازی می گذشتیم و مصدومیت اسبقی هم اتفاق بود. او لیاقت کسب سهمیه را داشت اما بدشانس بود. بعضی از قهرمانان سایر کشور ها در برخی تورنمنت ها تنها نام نویسی می‌کردند که یک امتیاز دریافت کنند. فرانسه که در بخش بانوان سه سهمیه المپیک گرفت و بیشترین تکواندوکار بانوان را در المپیک ریودوژانیرو خواهد داشت، برای شرکت در جام فجر سال گذشته به ایران آمد و از کسب هیچ امتیازی دریغ نکرد. البته فرانسوی ها فکر می کردند که به راحتی 10 امتیاز رقابت ها را کسب می کنند اما اکثرا مقابل نمایندگان ایران شکست خوردند. تک تک امتیازها تاثیر گذار بود و یکی از ایرادهای سیستم رنکینگ همین پیچیدگی شرایط است. هر سال از امتیاز های سال گذشته تکواندوکاران کم می‌شود. محاسبه همه ی این امتیازات سخت است. فدراسیون جهانی اشتباهات فاحشی در این زمینه کرد، که ما با ارسال نامه این اشتباهات را گوشزد کردیم.

 

* تکواندو در کل رشته‌های المپیکی سخت‌ترین راه کسب سهمیه را دارد

با نگاه به شرایط کسب سهمیه در رشته‌های المپیکی متوجه می شوید که تکواندو سخت‌ترین نحوه کسب سهمیه را دارد. در گذشته نیز شرایط کسب سهمیه سخت بود زیرا تنها مسابقات قاره ای تکلیف سهمیه را مشخص می کرد و کسب نتیجه در مسابقات جهانی و آسیایی تاثیری نداشت. حالا نیز با اضافه شدن سیستم رنکینگ شرایط خیلی سخت تر شده است. ما در رقابت های جهانی و آسیایی عنوان قهرمانی را کسب کردیم اما تاثیری در کسب سهمیه المپیک نداشت و تنها امتیازات کسب شده در رنکینگ تکواندوکاران تاثیرگذار شد. در حالی که در برخی رشته ها مثل وزنه برداری یا کشتی به تیم های برتر جهان سهمیه تعلق می‌گیرد و حتی تا تیم ششم نیز سهمیه کسب می کنند.

 

* با حضور 15 ساله در راس فدراسیون اهداف بلند مدت را پیش بردم

ثبات در مدیریت و اصل ثبات را باید مدیران بالا دستی پاسخگو باشند. مدیرانی که به طور ثابت فعالیت می‌کنند امکان برنامه ریزی بهتری دارند. برای داشتن برنامه بلند مدت حضور دراز مدت در راس کار نیاز است. در فدراسیون، انتخابات صورت می گیرد و ما هیچ دخالتی در انتخابات نداریم و برنامه ما خواه نا خواه باید چهار ساله باشد. البته در موفقیت های تکواندو تدوام حضور من در راس کار نیز تاثیر گذار بوده است. ثباتی که در تکواندو رخ داده است برحسب برنامه ای بلند مدت بوده است. البته ثباتی که بر تکواندو حاکم است را هم باید مدیران بالاتر تایید کنند. اصولا در کشور شعار می دهیم که استراتژی بلند مدت داریم اما در عمل اتفاق نمی افتد. مدیر است که باید تصمیم درست بگیرد و برنامه ریزی درستی داشته باشد چه برای چهار سال چه برای دراز مدت. البته ثبات در برنامه مهم است زیرا ثبات در افراد امکان ندارد و جابجایی در افراد اجتناب ناپذیر است. نظارت بر برنامه‌ی تصویب شده و اصلاح و ارزیابی نیز باید انجام شود. انتخاب چندین باره من در فدراسیون تکواندو باعث شد که بتوانم اهداف بلند مدت را پیش ببرم.

 

 

 

* در گذشته به من اولتیماتوم داده شد

اگر یک فدراسیون ورزشی در رویدادی ناکام باشد مطمئنا با آن فدراسیون برخورد خواهد شد. این اتفاق در گذشته نیز برای ما رخ داده است. اولتیماتوم به ما داده شد با اینکه رشته ای بودیم که که طلای المپیک داشتیم اما صرف اینکه در یک مرحله سهمیه نگرفتیم به من گفتند که اگر در مسابقه بعدی تکواندو سهمیه نگیرد جابجا خواهی شد.

 

* پس از 10 سال از برگزاری لیگ نونهالان جواب گرفتیم

زمانی که ما لیگ نونهالان را راه اندازی کردیم گفتند کار درستی نیست و تنها وقت بچه ها گرفته می شود و سرمایه گذاری در این سن را کار درستی نمی دانستند اما ما لیگ نونهالان را به عنوان پشتوانه نوجوانان برگزار کریم تا اینکه سال قبل فدراسیون جهانی اولین دوره رقابت های قهرمانی نونهالان جهان را برگزار کرد و نمایندگان ایران درخشش چشمگیری داشتند. دختران ایران دو سال پیاپی قهرمان شدند و پسران نیز یک سال قهرمان و یک سال نیز نایب قهرمان شدند. ما در روز اول مسابقات نونهالان جهان پنج مدال طلا گرفتیم. در تاریخ تکواندو کسب پنج طلا از سوی یک کشور بی سابقه بود. خبرنگار کره ای که شگفت زده شده بود از من پرسید انتظار این نتیجه را داشتید؟ من در پاسخ گفتم که پیش بینی کرده بودیم زیرا 10 ساله قبل لیگ نونهالان برگزار کردیم و از گذشته برای این روز برنامه ریزی کردیم.

 

* باید اسپانسرها را به درستی هدایت کرد

امسال شرایط بودجه بهتر از گذشته است. 50 درصد از بودجه مصوب شده وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک پرداخت شده است. اگر مدیریت شود باید منابع مالی به خوبی تقسیم شود. رشته های توپی اسپانسر های قابل توجه دارند که باید امکان سرمایه گذاری این اسپانسرها در رشته هایی که توقع و پتانسیل کسب مدال المپیک دارند را ایجاد کرد. قهرمانان المپیکی در اصل به عنوان برند محسوب می شوند. مهم نیست در چه رشته ای مدال گرفتند. باید با سازماندهی خوب منابع مالی چه در بخش دولتی و چه در بخش خصوصی، پاداش قابل توجهی را در اختیار قهرمانان المپیکی قرار داد. در کشور منابع سرگردانی وجود دارد که تدبیر درستی در هزینه کردن آن وجود ندارد. بخش خصوصی هم می تواند در خصوص تبلیغات بهتر راه درست تری را انتخاب کند و اگر به درستی هدایت شود می توان به جایی رسید که از بودجه دولت کمتر استفاده کنیم.

 

* لیگ تکواندو با حمایت باشگاه ها بیست ساله شد

در این سال ها در حوزه تکواندو در آمد قابل توجهی نداشتیم اما یکی از موفقیت های ما استفاده از در آمد پایدار بوده است که برای هزینه های جاری و ثابت دغدغه مان را کمتر کرده است. امسال لیگ ما بیست ساله می شود، که اگر حمایت باشگاه ها نبود ما توان برگزاری لیگ را در این سالها نداشتیم. عمده استفاده ما از بخش خصوصی در لیگ های مختلف بوده. از رده خردسالان تا بزرگسالان لیگ داریم. افتخار میکنیم که با تمام شرایط موجود در رده های مختلف برگزاری لیگ را در برنامه داشته ایم. امسال در دو مرحله با کمک حامیان مالی از قهرمانان تقدیری هر چند مختصر داشتیم که آنچه در توان بود را هدیه دادیم.

 

* اگر شرایطمان را قبول کنند میزبان خوبی خواهیم بود

شرایط فدراسیون جهانی برای گرفتن میزبانی، برگزار کردن همزمان مسابقات زنان و مردان است. که با توجه به پایبندی ما به اصول اعتقادی و دینی امکان میزبانی وجود ندارد. هر چند امکانات میزبانی ما خیلی بهتر از برخی کشورهاست.

 

* حجاب را در تکواندو رواج دادیم

زمانی که میزبان پنجمین مسابقات قهرمانی نوجوانان آسیا در کیش بودیم، شرایط را تحمیل کردیم و رقابت دختران را مستقل از پسران برگزار کردیم و ورزشکاران خانم حاضر شدند با حجاب اسلامی رقابت کنند. ما لباس آنها را برای داشتن حجاب نیز تهیه کردیم و به هر دختر خانم ورزشکاری که وارد فرودگاه کیش می‌شد یک مقنعه و مانتو اهدا کردیم. البته اکثر کشورها از قبل آمادگی داشتند و لباس با حجاب تهیه کرده بودند. تکواندو ورزش پوشیده ای است. اگر فدراسیون جهانی شرایط ایران را برای میزبانی بپذیرد مسابقات بزرگ را نیز می توانیم برگزار کنیم. رقابت های جام فجر ما از بعضی از مراحل گرندپری بهتر برگزار می شود. سال گذشته در رقابت های ارتش های جهان که به میزبانی ایران انجام شد، اتحادیه سیزم پذیرفت که رقابت مردان و زنان کاملا جداگانه برگزار شود.

 

* فدراسیون جهانی حجاب تکواندوکاران را پذیرفت

زمانی که مجوز حضور بانوان را برای مسابقات برون مرزی گرفتیم در بازیهای آسیایی 2002 بوسان اولین اعزام را داشتیم که در همان مسابقات نیز یک برنز نصیب بانوان تکواندوکار ایران شد. فدراسیون جهانی تکواندو جزو معدود رشته هایی است که حضور ورزشکاران با حجاب را در قوانین تکواندو ثبت کرده است. در حالی که در برخی رشته‌ها باید برای حضور در هر رقابت مجوزی جدا بگیرند.

 

* نسل طلایی تکواندوی دختران در راه است

طی سال های اخیر نتیجه دختران در رده نوجوانان و نونهالان از پسرها هم بهتر بوده است. دختران نونهال ایران که دومین حضور در مسابقات جهانی را تجربه می کردند به پنج مدال طلا در خاک کره رسیدند درحالی که پنج مدال دیگر بین پنج کشور تقسیم شد. نسل طلایی تکواندوی دختران در راه است. امیدواریم در بخش بزرگسالان در رقابت بین قاره ای دو سهمیه بانوان را بگیریم. امسال اولین مدال بانوان در مسابقات جهانی توسط کیمیا علیزاده کسب شد که نشان از روند رو به رشد بانوان تکواندوکار دارد.

 

* همه نهادها باید جو کشور را المپیکی کنند

هنوز جو حاکم بر کشور المپیکی نیست. برای اینکه فضای کشور المپیکی شود باید کلیه نهادها دست به کار شوند. مثلا شهرداری باید رنگ المپیکی به جامعه خصوصا پایتخت دهد و یا رسانه ملی باید بیش از این به المپیک بپردازد. من ندیده ام که هیچ رسانه ای روز شماری برای المپیک داشته باشد. المپیک به قدری مهم است که بیشترین مخاطب را در بین رویدادهای ورزشی در سراسر دنیا دارد. کشورها زیر ذره بین هستند و المپیک باعث انعکاس فرهنگ و تمدن کشورهاست. پس همه ی کشور باید در این رویداد بزرگ دخیل باشند و نمی شود تنها جو حاکم بر کشور را مربوط به کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش دانست. به همان اندازه که المپیک بزرگ است نتایج آن نیز تاثیر زیادی در شادابی و نشاط جامعه می گذارد و باعث اقتدار ملی است.

 

* ساعی پیشنهاد همکاری ما را رد کرد

بلافاصله بد از انتخابات به هادی ساعی پیشنهاد همکاری دادم اما در آن مقطع صلاح ندانست که با فدراسیون همکاری کند. فدراسیون خانه‌ی ساعی است. قهرمانانی مثل ساعی فراموش نمی‌شوند و جزو ذات ورزش هستند. حال باید دید در آینده چه می شود و آیا همکاری صورت می گیرد.

 

* توقع آن حرفها از باقری معتمد را نداشتم

در زمانی که باقری معتمد دچار آسیب دیدگی شد تمام هزینه های درمانش از سوی فدراسیون تامین شد اما شنیده ام که گفته هزینه ها را خودش پرداخت کرده است. او حرف هایی زد که احساس کردم از زبان غریبه زده شده و این توقع را از او نداشتم. قرار نیست که جلوی قهرمانان تا ابد فرش قرمز پهن کنیم. درب تیم ملی به روی ملی پوشان باز است. اگر نمی آیند حتما علاقه و انگیزه ای به ادامه راه ندارند. ما باید خود را مدیون مردم بدانیم. تنها شهرت مهم نیست اگر ورزشکاری محبوب دلها باشد در ذهن ها باقی خواهی ماند.

 

* گرفتن کارت اهدای عضو ملی‌پوشان از مدال المپیک با ارزش تر است

قهرمانان ملی ما باید در هر کجا که موثر هستند شرکت کنند. تکواندوکاران تیم ملی در یک حرکت اجتماعی کارت اهدای عضو گرفتند که از نظر من این کار از چند مدال المپیک هم با ارزش تر است. قهرمانی که به فکر مردم باشد قهرمانی واقعی است.

 

* مگر می شود عرق ملی را به پول فروخت!

ورزشکارانی که عرق ملی شان لغزش دارد و خود را همیشه طلبکار می‌دانند دست به گرفتن تابعیت دیگر کشور ها می‌زنند. با خود می گویند حالا که اینجا به من پول نمی دهند می‌روم تا زیر پرچم کشوری دیگر بازی کنم. مگر می‌شود با پول عرق ملی را فروخت. عنوان تیم هایی مثل قطر که با بازیکنان دیگر کشورها به مقام می‌رسند ارزشی ندارد. اینکه یک ایرانی برای مردم کشور آذربایجان طلای اروپا می آورد چه حس خوشایندی برای مردمشان دارد؟ اگر تک تک بازیکنانی که تبعه دیگر کشورها می‌شوند را رصد کنیم می‌بینیم که توقع بیش از اندازه دارند. سه بازیکن از ایران به یکباره رفتند و سر بزنگاه نتوانستند در مسابقات جهانی شرکت کنند. من از ابتدا هم گفتم چون مجوز ندارند نمی توانند مسابقه دهند و دیدیم که اسمشان از لیست قرعه کشی کنار گذاشته شد. هر کاری را باید با روال منطقی انجام داد. بعدا آنها گفتند دانشجوی کشور آذربایجان هستند و می‌خواهند در این مقطع برای آذربایجان مبارزه کنند که ما هم مجوز را صادر کردیم.

 

* بعد از رفتن مهماندوست به آذربایجان مهاجرت ها شروع شد

من نگفته ام که مهماندوست در این اتفاق مقصر است اما دقیقا در دوره ای که او مربیگری تیم آذربایجان را بر عهده گرفت مهاجرت ها آغاز شد. اگر پازل را کنار هم بچینیم او هم بی ارتباط با این مساله نیست. میلاد بیگی خود در لیگ برتر تکواندوی ایران مبارزه می کند. در یک مقطعی 6 نفر از تیم های ملی مردان و زنان از ایران رفتند اما ما این مساله را مدیریت کردیم و حالا اوضاع تحت کنترل ماست. نگذاشتیم این تکواندوکاران لطمه بخورند زیرا نمی دانستند چه آسیبی در انتظار آنهاست. جوانی کردند و حالا متوجه اشتباهشان شده اند.

 

* رسانه ها در مهاجرت ورزشکاران نقش عمده ای دارند

در وزارتخانه چند جلسه در این رابطه داشتیم که علل تبعه شدن ورزشکاران را بررسی کنیم. این مساله علت های مختلفی دارد اما شاید بخش عمده ای را رسانه ها تشکیل می دهند. زیرا رسانه ها وقتی ناهنجاری را خوب جلوه می دهند و عرف جامعه را زیر پا می گذارند، این حق را برای ورزشکاران ایجاد می کنند که چون امکانات در ایران کم است حق دارند از ایران بروند. در این اتفاق باید قدر جوان ها را دانست و باید به آنها نشان دهیم که ایران چقدر ارزشمند است و بازی کردن زیر پرچم ایران حتی با امکانان کم هم افتخار است. اگر پیگیری کنید می‌فهمید درآمدهای بالای بازیکنانی که تبعه شدند شایعه است. حتی فوتبالیست های صاحب نام دنیا که درآمد زیادی دارند تحت کنترل تیم هایشان هستند. اما در ایران آنهایی که پول هم می دهیم را نمی توانیم کنترل کنیم.

 

* پسر مدیر تیم ملی بودن جرم است؟!

یک نکته ای که رسانه ها پیگیر بودند حضور فرزاد ذوالقدری (پسر حسن ذوالقدری مدیر تیم های ملی) در اردوهای تیم ملی است که گفتند چون پدر او مسوولیت دارد پس با پارتی به اردو دعوت شده است. من با توجه به بازتاب رسانه ای این مساله از مقانلو سرمربی تیم ملی پیگیر شدم و متوجه شدم ذوالقدری به لحاظ فنی به اردوها دعوت شده است. او در رده نوجوانان هم در تیم ملی بوده است و لیاقت پوشیدن پیراهن تیم ملی را دارد اما مثل اینکه پسر مدیر تیم ملی بودن جرم است. حسن ذوالقدری که باید گفت پرافتخارترین مربی تکواندوی ایران است دلیلی ندارد پسر خود را به این شکل وارد تیم ملی کند پس متهم کردن او کار درستی نیست.

 

* مقانلو به خوبی در تکواندوکاران ایجاد انگیزه کرد

 

کارنامه بیژن مقانلو مشخص است. او در مسابقات جهانی به عنوان بهترین مربی دنیا شناخته شد. اگر مهمترین رویدادها را ملاک قرار دهیم می‌بینیم که ما نتایج بسیار خوبی کسب کرده ایم. تیم ایران در ماراتن کسب سهمیه در بیست رویداد شرکت کرد. هر کدام از این رویدادها اردو دارد و تکواندوکاران باید مدت ها دوری از خانواده را تحمل کنند. انسان اگر در بهترین هتل دنیا هم باشد در نهایت این فضا تا مدت محدودی جذاب است. اینکه انگیزه و امید تکواندوکاران را بتوان حفظ کرد و افزایش هم داد کار بسیار سختی است که فکر می کنم کادر فنی تیم ملی تکواندو از عهده این کار به خوبی بر آمده است.

 

* نقد هم باید منصفانه باشد

منفی نگاه کردن در کشور اپیدمی شده است. مردم عادت کرده اند که به نکات منفی توجه کنند. اگر از یک نهادی تعریف شود مردم غالبا نمی خوانند. حتی ممکن است رسانه مربوطه را متهم کنند که پول گرفته و خوب نوشته است! چشم مردم هم دنبال نکات منفی است. شایعات به سرعت پا می گیرند و تا خبری در شبکه های اجتماعی منتشر می شود دست به دست می چرخد و کسی از درست یا غلط بودن آن اطلاع پیدا نمی کند. رسانه ها هم اخبار منفی را بزرگ می کنند و تیترهایی می زنند که دیگر از شیطنت خبرنگاری هم میگذرد. اگر نقدی هم هست باید منصفانه باشد.

 

* کسب نتیجه با دو تیم متفاوت در چهار سال رضایت بخش است

نکته ای که در ارزیابی ها مورد توجه قرار نمی گیرد این است که فقط مدال گرفتن مهم نیست. باید به مدیران قدرت ریسک بدهیم و با بستر سازی فرصت مناسب به مدیران داده شود تا بتوانند برای کسب نتیجه مطلوب گام بردارند. باید به جوان ها نیز اعتماد کنیم و به آنها میدان دهیم. در بازیهای آسیایی اینچئون تیم تکواندوی ایران نسبت به دور قبل کاملا تغییر کرد و ترکیب جوان شده بود. تنها یوسف کرمی از دور قبل رقابت ها همراه تیم بود اما با این حال این تیم چهار مدال طلا کسب کرد. افتخار آفرینی با دو تیم متفاوت در عرض چهار سال ارزشمند تر از کسب مدال با یک قهرمان در دو دوره است زیرا با تغییرات در تیم، قهرمانان جدیدی نیز به عرصه ورزش معرفی می شوند.

 

* سقف آرزوهای تکواندو بسیار بلند است

کشور ما در همه زمینه ها شایستگی زیادی دارد و میتوانیم به بالاترین نقاط برسیم. زمانی که در بازیهای آسیایی گوانگجو بیست مدال طلا گرفتیم همه شگفت زده شدند و از من هم پرسیدند آیا انتظار چنین نتیجه ای داشتی؟ من هم در جواب گفتم هر کس بهت زده شده است این جوان ها را باور نکرده است. ما در همه جا می توانیم بهترین باشیم که ورزش یکی از آنهاست. از نظر من در تکواندو نیز با تمام افتخارات کسب شده در اول راه هستیم و می توانیم در اوج باشیم. سقف آرزوهای تکواندو بسیار بلند است و من باور دارم که جایگاه ما در بهترین نقطه تکواندوی دنیاست.

 

* امیدوارم در المپیک هم رو سفید شویم

ما مامور به انجام وظیفه هستیم. اگر تلاش کافی باشد نتیجه خوب نیز کسب می شود. من تعداد مدال ایران در المپیک را پیش بینی نمی کنم. مثلا اگر بگویم یک طلا در تکواندو میگیریم هر کدام از بازیکنان حق دارند بدانند که نظر فدراسیون روی کدامیک از نمایندگان است. از نظر من پیش بینی کردن غلط است. امیدوارم تکواندوی ایران بهترین نتیجه ممکن را در المپیک کسب کند و مثل مسابقات جهانی و بازیهای آسیایی رو سفید شویم.

 

رییس فدراسیون تکواندو در پایان صحبت هایش تندیسی از یادواره 500 شهید تکواندو را به سرویس ورزشی ایسنا هدیه داد و گفت: ما در اولین یادواره شهدا از خانواده 36 شهید شاخص ورزش تکواندو تجلیل کردیم. این کار را سالهای بعد هم تکرار خواهیم کرد و امیدواریم اینگونه مراسم تداوم داشته باشد. بهترین الگو برای جوانان شهدا هستند. شهیدان به ما احتیاجی ندارند بلکه این ما هستیم که محتاج دعای خیر آنهاییم. امیدوارم به برکت خون شهدا تکواندو نماینده شایسته ای برای ایران در المپیک باشد.