ولاسکو: از هوای کثیف تهران متنفرم

به گزارش پارس به نقل از خبرآنلاین، به او می گویند پیر مرد بد اخلاق. البته بداخلاقی هایش برای شاگردانش است. وقتی تیمش تمرین می کند با کسی شوخی ندارد. واقعا بد اخلاق می شود. در حالت عادی هم « لبخند» روی صورتش قاچاق است! مثل کسی که حرفی برای گفتن نداشته باشد؛ بیشتر عادت دارد نگاه کند. اما وقتی حوصله صحبت کردن داشته باشد، واقعا حرف های جالبی می زند؛ مثل همین مصاحبه. در روزی با ولاسکو صحبت کردیم که با حوصله بود، حرف های جالب می زد و حتی گاهی می خندید. با او در مورد فوتبال اروپا حرف زدیم تا متوجه شویم ولاسکو هم یکی از طرفداران بارسلونا است. او که سابقه فعالیت در فوتبال ایتالیا را دارد، همین حالا هم بازی های تیم های بزرگ فوتبال دنیا را دنبال می کند.

در این مدتی که از شروع اردوی تیم ملی گذشته، شرایط بچه ها را چطور دیدید؟
خیلی خوب. انگیزه شان خیلی خوب است. می دانید که ۲۰ روز استراحت داشتند و آمدند. کمی زمان لازم دارند تا به آمادگی خوب بدنی برسند ولی دارند کار می کنند.

تیم ایران به حدی می رسد که حریفانمان در لیگ جهانی، تیم جدیدی از ایران ببینند؟
نه. به آن شکل نیست. شاید یک تغییرات کوچک داشته باشیم. الان در این تیم چند بازیکن زیر ۲۳ سال ما دارند کار می کنند. الان فعلا برای بزرگسالان برخی از همین ها می مانند و برای زیر ۲۳ ساله ها هم آقای اکبری با آن ها کار می کند.

یعنی باید تیم اصلی برای لیگ جهانی را بعد از عید در اردوی تیم ملی ببینیم؟
بله. الان بازیکنانی که زیر ۲۳ سال هستند و با آن ها کار می کنم، در تیم بزرگسالان نخواهند بود.

تیم ملی ایران در مسابقات یکی دو سال گذشته نتایج خوبی گرفته. فکر می کنید این روند ادامه خواهد داشت؟
برای ما خیلی مهم است که ببینیم تیم ما چه کاری می تواند انجام دهد. در مسابقات جهانی ما یک سری سورپرایز و برد داشتیم. اما در لیگ جهانی چون صربستان و روسیه یا ایتالیا می خواهند به رده های پایانی برسند، بازی با ما را آسان نمی گیرند و با انگیزه بیشتری مقابل ما بازی می کنند. آلمان هم تیم خوبی است که از نظر بدنی خیلی قوی است و در سال های اخیر خیلی توانسته اند پیشرفت کنند. فکر کنم هدف آن ها این است که به نیمه نهایی برسند. کوبا را هم دقیقا نمی دانم چون نمی دانم با کدام تیمش به این مسابقات بیاید. ولی پیشرفتی که ما داریم انجام می دهیم را نیاز داریم که ادامه بدهیم. نیاز داریم که تمرینات سخت تر و بهتری هم انجام دهیم.

این روند باعث می شود تیم ملی ایران در لیگ جهانی سورپرایزی داشته باشد؟
من نمی دانم. ولی ما تمام تلاشمان را می کنیم که این اتفاق بیفتد. تجربه اول در لیگ جهانی همیشه سخت است. وقتی در تورنمنت هایی مثل لیگ جهانی بازی می کنیم، هر مسابقه سختی های خودش را دارد. تیم ما نیاز دارد که چنین تجربه ای را کسب کند. ولی مطمئنم که در سال دوم حضور در لیگ جهانی، خیلی بهتر نتیجه می گیریم.

چند وقت قبل صحبتی شد مبنی بر اینکه آیا جای بازیکنان بد اخلاق، در تیم ملی است؟ شما هم جواب دادید که اگر این ها نباشند من باید با تیم جوانان در مسابقات شرکت کنم. آیا ممکن است ما این بازیکنان را بعد از عید در تیم ملی ببینیم؟
البته من جوک گفتم و شوخی کردم. ولی در مجموع بعد از مدتی لیستم را می دهم. علت اینکه اسامی را نگفتم این بود که نخواستم تمرکز بازیکنان را به هم بزنم. آن ها باید روی باشگاه خودشان تمرکز می کردند.

شما بازی سوم پلی آف را دیدید. فکر می کنید چقدر پیشرفت در لیگ ایران ایجاد شده؟
فکر می کنم نسبت به دو سال قبل، اکثر بازیکنان لیگ الان بهتر شده اند. برای مثال الان کمتر می بینیم که توپ بخورد زیر پا. بیشتر با دست ها بازی می کنند. دریافت ها هم بهتر شده ولی کافی نیست. باید پیشرفت کنیم. ولی از نظر تکنیکی، لیگ خیلی بهتر شده و از نظر دیسیپلین بدتر شده ایم.

وقتی ایران جواز حضور در لیگ جهانی را گرفت، شما گفتید ما در لیگ جهانی سفرهای طولانی و خسته کننده ای داریم. فکر می کنید در لیگ جهانی حریف اصلی ما تیم ها هستند یا این مسافرت ها؟
اول تیم ها. قطعا تیم ها نقش بیشتری دارند. قسمت اول کار ما سخت نیست. چون ما می رویم به بلغارستان و چند بازی دوستانه انجام می دهیم و از آنجا به روسیه می رویم. در بخش دوم می رویم ایتالیا و بعد می رویم دومنیک و برمی گردیم که با آلمان بازی کنیم که آن قسمت احتمالا سخت باشد. ولی بستگی به ذهنیت دارد. اگر بخواهی اعتراض کنی و نق بزنی، خودت را خسته کرده ای و مطمئنا سخت خواهد بود. ولی اگر اهمیت ندهی و به آن فکر نکنی سخت نیست.

در این مورد با بچه ها صحبت کرده اید؟
بله. از پارسال صحبت کرده ام.

یعنی از سال ۹۰ مطمئن بودید که می رویم به لیگ جهانی؟
نه. موقعی که ما به مسابقاتی مثل اسلوونی و ژاپن رفتیم و اردوهایمان طولانی شد، بچه ها نق می زدند و اعتراض می کردند. ولی گفتم اگر بخواهید این طوری رفتار کنید که لیگ جهانی خیلی بدتر از این است. گفتم باید عادت کنید به این شرایط. فقط همین.

ما اول لیگ جهانی داریم و بعد جام ملت های آسیا. ما با این حساب باید برای جام ملت های آسیا خیلی آماده باشیم. چون قبل از آن با تیم های خوبی در لیگ جهانی بازی کرده ایم و آماده هستیم. شما هم که گفتید با این شرایط دوباره قهرمان جام ملت ها می شویم.

مطمئنا من این را نگفتم. من گفتم سعی می کنیم قهرمان شویم. در فرهنگ ورزش ما این یک چیزی است که باید حتما عوض شود. اگر یک بار قهرمان بشوی می گویی من بهترین هستم. ولی در ورزش این طوری نیست. شما هیچ وقت نمی توانید مطمئن باشید که قهرمان می شوید.

حتی با وجود بازی هایی که در لیگ جهانی انجام می دهید؟
شما هیچ وقت نمی توانید مطمئن باشید. مطمئنا شرایط ما نسبت به زمانی که بازی های دوستانه کمتری داشته ایم خیلی بهتر است. ولی اگر بازیکنان بگویند ما در لیگ جهانی بازی کرده ایم و در آسیا همه را می بریم، مطمئن باشید که همه مسابقات را می بازیم. این اتفاق در مسابقه با چین در مسابقات جهانی و مقابل استرالیا در انتخابی المپیک رخ داد. اگر ما نخواهیم از این اتفاقات درس بگیریم و برایمان تجربه نشود، یعنی کله ما به سختی این سنگ است و هیچ وقت نمی توانیم موفق باشیم.

شما از زمانی که به ایران آمدید، تیم ملی والیبال نتایج خوبی گرفته و همین باعث شده که مردم والیبال را بیشتر دنبال کنند. حالا والیبال تبدیل شده به یکی از ورزش های محبوب ایرانی ها. از این موضوع خبر دارید؟
خیلی چیزها را می دانم. وقتی هم که می خواستم وارد ایران شوم، با پائولو صحبت کردم. او با « پارک» کار کرده و می دانست شرایط والیبال در ایران چطور است.

شما در فوتبال اروپا هم فعالیت کرده اید. می خواهیم در مورد لیگ قهرمانان اروپا از شما سوال کنیم. به نظرتان کدام تیم قهرمان اروپا می شود؟
خیلی سخت است که جواب این سوال را بدانم. من فکر می کنم فوتبال هم یک درسی به ما می دهد که ما هیچ وقت نمی توانیم نتیجه نهایی را بدانیم. در اکثر مسابقات جهانی فوتبال، تیمی که بیشترین هوادار را داشته قهرمان نشده.

خود شما طرفدار چه تیمی هستید؟
من بارسلونا را خیلی دوست دارم. ولی الان شرایط خیلی سخت شده و راه مشکلی در ادامه دارد.

فکر می کنید چرا بارسلونا اخیرا بد نتیجه می گیرد؟
در یک شرایطی که یک تیم خیلی بالا است و نتایج عالی می گیرد، سخت است که همین روند را ادامه بدهد. کافی است یک اتفاقی بیفتد یا از نظر روحی و روانی، شرایط خوب را از دست بدهد. در چنین شرایطی خیلی افت می کند. برای همین است که من می گویم برنده شدن راحت است اما ادامه دادن این بردها سخت است.

شما به عنوان یک هوادار بارسلونا قبول دارید که دیگر دوره بارسلونا تمام شده؟ یا فکر می کنید سال بعد دوباره این تیم اوج می گیرد؟
اولین مربی که ساختار بارسلونا را ایجاد کرد الان در تیم نیست و این می تواند اولین دلیل افت بارسلونا باشد. حتی اگر تیم برنده شود هم باید یک تغییرات کوچکی ایجاد کرد تا انگیزه هایی به وجود بیاید. ولی مطمئنم که بارسلونا یک تغییرات کوچکی ایجاد می کند که نقاط ضعف خود را برطرف کند. مطمئن هستم بارسلونا سال بعد شرایط بهتری خواهد داشت.

الان دیگر با شرایط زندگی در تهران وفق پیدا کرده اید؟ با شلوغی هایش کنار آمده اید؟
من قبلا نزدیک فدراسیون زندگی می کردم. اما الان محل سکونتم عوض شده و سمت چیتگر زندگی می کنم. آب و هوایش هم خوب است. من دوست دارم در مرکز شهر باشم چون امکانات هست و همه چی آنجا هست. ولی از هوای کثیف متنفرم.

در مورد رانندگی مردم تهران نظر خاصی ندارید؟
مطمئنا رانندگی های تهران بدترین نیست. بدترین نوع رانندگی در دنیا برای مصر است. در قاهره. در قاهره رانندگی ها خیلی خیلی بدتر از ایران است. چیزی که خیلی در مورد رانندگی و همین ترافیک نگرانم می کند، شرایط بازیکنان است. چون آن ها باید در همین شرایط رفت و آمد کنند. البته ترافیک تهران یک روش خیلی جالب هم هست برای والیبال ما. بحثی که در مورد ترافیک هست این است که قانون می خواهد مردم بهتر زندگی کنند نه اینکه جلوی آزادی آن ها را بگیرد. مثلا برای استفاده از کمربند. اگر همه کمربند ببندند، کمتر مرگ و میر ناشی از تصادفات رانندگی داریم.

به نظر می رسد شما نگرانی های یک پدر را در مورد بازیکنان تیم ملی دارید؟
بله. همیشه به اطرافیانم گفتم که امیدوارم هیچ وقت هیچ بازیکنی از والیبال فوت نکند اما متاسفانه امسال این اتفاق افتاد. سعید اگر کمربند ایمنی را می بست فوت نمی کرد. اگر کمربند بسته باشی ممکن است آسیب ببینی ولی خیلی بعید است که بمیری.

تا حالا برای تفریح به مسافرت داخل ایران رفته اید؟
در کدام تعطیلات؟ زمستان آینده احتمالا می روم. فصل که تمام شود با همسرم یک دوری در شهرهای مختلف ایران می زنم و دور تا دور ایران را می گردم. تا حالا کاشان و اصفهان را یک بار رفته ام. در این دو روزی که استراحت داریم شاید به مشهد، یزد یا حتی تخت جمشید بروم.

دوست دارید کدام شهر را ببینید؟ کدام شهر برایتان در اولویت قرار دارد؟
من فقط تهران، کاشان و اصفهان را دیده ام و به همین دلیل نمی توانم بگویم دوست دارم کدام شهر را ببینم. ایتالیایی ها هم مثل ایرانی ها هستند. آن ها در هر شهری که زندگی می کنند فکر می کنند شهرشان بهترین شهر کشورشان است. من هم مربی تیم ملی هستم و نمی خواهم بگویم کدام شهر را دوست دارم. همه را دوست دارم.

پارسال با آقای آندره آ زورزی به بازار ایران رفتید. این تجربه چطور بود؟
خیلی جالب بود. ولی بازار ایران خیلی پیچ در پیچ است و باید حتما با یک ایرانی به آنجا بروی که بلد باشد و بداند کجا باید بروید. ولی اگر تنهایی بروی خیلی سخت است چون بازار خیلی بزرگ است. چنین جوی را خیلی دوست دارم. من خودم بیشتر دنبال اجسام قدیمی هستم. آنجا هم بافت قدیمی دارد. مترجم سفارت ایتالیا که ایرانی است به من قول داده من را ببرد به یک محله قدیمی تا آنجا را ببینم. وگرنه چیزهای جدید که همه مثل هم هستند. اجسام و وسایل قدیمی هستند که حالت خاص خودشان را دارند و جالب هستند. الان من می دانم این چیزی که می گویم باعث می شود مسئولان تیم ملی به من بخندند و پشت سرم جوک بگویند، ولی یک مثال می زنم تا متوجه بشوید. یک میز تحریر قدیمی در فدراسیون بود که به من گفتند یک میز نو برایت می خریم اما من گفتم همین را می خواهم. الان هم آن میز را برده ام به خانه ام. چون قدیمی است و دوستش دارم. در خانه خودم در ایتالیا هم چنین حالتی دارم.

شما تا به حال در عید نوروز در ایران نبوده اید؟
پارسال برای سال نو در ایران بودم. با آقای داورزنی رفتیم کاشان، بعد رفتیم اصفهان.

عید نوروز ایران را چطور دیدید؟
شبیه سال نو بقیه است فقط زمان آن طولانی تر است. از سفره هفت سین هم خوشم می آید چون یک حالت قدیمی و سنتی دارد.

شما چهارشنبه سوری سال ۹۰ را یادتان است؟
بله. بله. یادم است.

آتش بازی ها را دوست داشتید؟
بله. من آن شب در اصفهان بودم. رفته بودم توی شهر قدم می زدم و حرکات مردم را می دیدم.