بانوی تیرانداز ایران: اولین مدال زنان ایران در المپیک را کسب می‌کنم+ تصاویر

پایگاه خبری تحلیلی «پارس»- تیرانداز ٣٣ ساله ایرانی که در المپیک لندن با قرار گرفتن بر سکوی ششم، بهترین مقام تاریخ ورزش بانوان کشورمان را رقم زد، حالا بعد از کسب سهمیه المپیک ریو هدفش را کسب مدال در این مسابقات قرار داده است. او در مسابقات جهانی تیراندازی جمهوری‌آذربایجان که هفته گذشته انجام شد،‌ به مدال طلا رسید و در روزهایی که بسیاری از کسب سهمیه در تیراندازی به دلیل کمبود امکانات ناامید بودند،‌ این بانوی ایرانی همه را امیدوار کرد. در ادامه گفت‌وگوبا الهه احمدی را می‌خوانید:

 با این‌که حتی مسئولان فدراسیون نیز به کسب سهمیه امیدوار نبودند شما و نجمه خدمتی ٢ سهمیه برای تیراندازی کسب کردید...

خوشحالم که تیراندازی نیز بعد از چند ماه به این افتخار دست پیدا کرد. البته ناامیدی ما در بخش تفنگ ٥٠ متر بود که به دلیل کمبود فشنگ نتوانستیم تمرین کنیم اما در آن بخش نیز خوب کار کردیم. فکر می‌کنم یک هفته تمرینی که در آلمان انجام دادیم،‌ کاملا به ما کمک کرد. از قبل هم گفته بودم که در رشته بادی برای من مشکلی وجود ندارد اما باید توان مسابقه دادن خود را بالا ببریم.

 شما بعد از کسب مقام ششمی المپیک لندن دچار افت شدیدی شدید اما به نظر می‌رسد به روزهای اوج بازگشته‌اید؛ درست است؟

المپیک ٣‌سال قبل برگزار شد و بعد از آن، من به دلیل به دنیا آمدن فرزندم تقریبا یک‌سال و نیم از ورزش دور بودم و شدیدا هم افت کردم. البته خاصیت ورزش این است که وقتی تمرین نکنی، افت می‌کنی و قرار نیست همیشه هم در اوج باشیم. این ماجرا حتی در بازی‌های آسیایی هم مرا تحت‌تأثیر قرار داد اما ناامید نشدم و حسابی تمرین کردم چون می‌دانستم در همیشه روی یک پاشنه نمی‌چرخد. من در برابر انتقادات سکوت کردم و الان هم خدا را شکر می‌کنم که دوباره به اوج آمادگی رسیدم.

 به نظر می‌رسد جو تیم‌ملی تیراندازی بانوان با وجود رقابتی که هست، بسیار صمیمی است.

بانوان تیرانداز به دلیل موفقیت‌های سال‌های اخیر به‌شدت از سوی مردم رصد می‌شوند و شاید همین امر باعث شده صمیمیت ما جلب‌توجه کند. شاید یکی از دلایلی که تیراندازی در اسلام نیز سفارش شده،‌ این است که ارتباط مستقیمی با اخلاق دارد، یعنی هرکس فکرش پاک نباشد و از درون آرام نباشد،‌ نمی‌تواند در این رشته موفق شود. ما نیز با سایر هم‌تیمی‌ها درنهایت آرامش در کنار هم هستیم و یکدیگر را تشویق می‌کنیم. درنهایت خوشحالم که نجمه خدمتی که خیلی جوان‌تر از من است،‌ هم توانست سهمیه بگیرد.

  فکر می‌کنید می‌توانید اولین بانوی مدال‌آور تاریخ ورزش ایران در المپیک باشید؟

در المپیک قبلی هم تمام هدفم این بود که مدال طلا بگیرم و اگر نگرفتم، دلیل بر این نیست که تلاش نکردم چون از صد‌درصد موقعیتی که داشتم، استفاده کردم. الان هم یک‌سال زمان تا شروع المپیک وجود دارد و از این فرصت استفاده می‌کنم. قطعا هدفم رسیدن به مدال است و این مقام را هم اصلا فردی نمی‌بینم چون باید طلسم کسب مدال توسط بانوان شکسته شود. البته یادمان نرود که رقابت بسیار سخت است و در المپیک قبلی نیز من میلی‌متری با نفر سوم فاصله داشتم اما در رده ششم قرار گرفتم.

  فرزندتان که دلیل دوری‌تان از ورزش بود، انگیزه‌ای برای بازگشت شما ایجاد کرده است؟

حالا که او کمی بزرگ شده،‌ خیالم کاملا راحت است. البته همسر و مادرم خیلی در این راه به من کمک کردند. سعی می‌کنم ثانیه به ثانیه زندگی‌ام را تلاش کنم تا جواب زحمات آنها را بدهم. فکر می‌کنم داشتن یک خانواده خوب باعث شد که من بتوانم به ورزش برگردم وگرنه شاید دیگر مرا هرگز در تیراندازی نمی‌دیدید. البته می‌خواهم بعد از مدال‌آوری در المپیک آن‌ را به فرزندم تقدیم کنم.

 در آخر هم چه خوب است به بانوانی که دوست دارند به سمت تیراندازی بیایند،‌ بگویید که راه ورود به این رشته که در ظاهر مردانه است،‌ برای بانوان چیست؟

من در کودکی اصلا علاقه‌ای به تیراندازی نداشتم اما حدود ١٩سالم بود که به دلیل حضور پدرم در تیم‌ملی او مرا با این رشته آشنا کرد و به تدریج به استعدادم پی بردم. الان هم که دیگر این رشته گسترش پیدا کرده و در هر محله‌ای یک باشگاه هست. می‌دانم که بانوان ایرانی به‌شدت در تیراندازی استعداد دارند و وقتی کمی با سلاح کار کنند،‌ می‌توانند به این استعداد خود پی ببرند. من هنوز هم پدرم را به‌عنوان مربی کنار خودم می‌بینم اما قطعا خودم نیز خیلی تمرین کردم که به اینجا رسیدم.