روزهای خوب هواداران آبی

به گزارش پارس به نقل از ورزش سه، مظلومی که در دیدار نخست، با دو گل سجاد شهباززاده سه امتیاز بازی مقابل سیاه جامگان را از آن خود کرده بود، در کمال تعجب در دیدار مقابل ملوان (به هر دلیلی) از مهاجم گلزنش استفاده نکرد. تدبیری شگفت انگیز که باتوجه به شیوه بازی آبی پوشان در طول 90 دقیقه، درست هم به نظر می رسید.

استقلالِ جذاب مظلومی که در نیمه نخست یازده بازیکن فوق العاده سرحال داشت آنقدر در حملات مرگبار به نظر می رسید که کسی در این نیمه به دنبال حضور غیاب کردن در لیست نفرات این تیم نبود! آنها به لطف سرعت انتقال توپ بسیار بالا که به وسیله امید ابراهیمی به بهترین نحو مدیریت می شد بارها و بارها در موقعیت گلزنی قرار گرفتند. بازی بدون توپ پر تکرار برهانی و ریزه کاری های جابر انصاری با توپ، فضای بسیار ایده آلی را به دو بال سرعتی استقلال در برابر ملوان می داد. و تجربه خسرو حیدری و انگیزه محسن کریمی جوان، هرچه که استقلال در زمین بدان نیاز داشت را برایش فراهم آورده بود. البته مهمترین مهره تاکتیکی آبی ها در برابر ملوان، روزبه چشمی بود که وظیفه سنگین بالانس کردن حرکات تیمی استقلال را بر عهده داشت و انصافاً به خوبی از پس آن برآمد. چشمی یک هافبک کارگر، در خدمت تیم، فداکار و پرتلاش بود و این باعث شده بود تا در نیمه اول هیچ چیزی عاید رقیب آبی ها نشود.

غیبت قابل توجه کرار و نمایش دلچسب و تماشاگر پسند نیمه نخست آبی ها، آنقدر پر نکته بود که بتوان این ادعا را کرد که استقلال بدون کرار و با تکیه بر جوانانی چون کریمی و چشمی، به شرط در اختیار داشتن حیدری و ابراهیمی سرحال می تواند تاکتیک های متنوع هجومی را بدون تحمل بی نظمی و ناز کشیدن از بازیکنی با کیفیت کرار، به خوبی اجرا کند و این شاید بزرگترین دستاورد استقلال در بازی روز جمعه بود که برای مهار کرار بی انضباط، شیوه های غیر مستقیم، یعنی تکیه بر سایر داشته ها را امتحان کند.

اما همین تیم به ظاهر ایده آل دارای نقطه ضعف فاحشی هم بود که بسیار تعجب برانگیز است. ضعف مفرط دفاعی روی ارسال از کناره ها در لیگی که عمده گل هایش روی همین شیوه سنتی به ثمر می رسد می تواند در آینده پاشنه آشیل استقلال مظلومی باشد. جایی که شاید به دلیل فرصت کم و حاشیه های بسیار، علی رغم میل و توانایی ذاتی تیم های قلعه نویی در انجام این شیوه بازی درمقابل دروازه رحمتی ناکام ماند اما تجربه ثابت کرده است که تیم های لیگ برتری به مرور در این زمینه پیشرفت محسوسی خواهند داشت! و مظلومی برای رهایی از کابوس ارسال های حریفان روی دروازه تیمش باید چاره ای بیاندیشد. ضعفی که با حضور حنیف تا حدود زیادی مرتفع خواهد شد به ظرط آنکه از سرعت بازی استقلال نکاهد.

نکته دیگر در بازی استقلال، پرس شدید و موثر مهاجمین و هافبک های دونده شاگردان مظلومی بود که البته تا بدین جا در هر دو بازی فصل تنها یک نیمه دوام آورده است و افت محسوسی در نیمه دوم هر دو بازی آنها پیدا کرده است. به نظر می رسد استقلال که قدرت هجومی اش می تواند در یک نیمه کار حریفان را بسازد، باید اداره کردن توپ و میدان، کم کردن فاصله خطوط سه گانه و استفاده به موقع از بازیکنان تعویضی را در دستور کار نیمه دوم خود قرار دهد تا بتواند کیفیت خود را در تمام 90 دقیقه حفظ نماید.

تداوم همه این نکات مثبت و منفی را باید در گذر زمان دید و سنجید و اینکه آیا مظلومی بازهم در ادامه فصل کم می آورد یا با تجربه قبلی، این بار تیمش را تا پایان لیگ به همین خوبی پیش خواهد برد.