راز پرسپـــولیسی نشدن حسینـی فاش شد
سیدجلال حسینی علاقهمند بود تا پرسپولیسی شود. آن هم بعد از یک فصل بازی در لیگ ستارگان قطر و با پیراهن الاهلی. او نمیخواست و شاید هم پیشنهاد مالی مناسبی از قطریها دریافت نکرده بود که ترجیح داد به لیگ ایران برگردد و پای میز مذاکره با پرسپولیس بنشیند.
به گزارش پارس به نقل از ایران ورزشی موقعیت او در الاهلی درست از روزی متزلزل شد که زلاتکو کرانچار جای میلان ماچالا را روی نیمکت این تیم گرفت.
ماچالا اعتقاد بسیاری به بازی صخره ایرانی داشت. پس سیدجلال یکی از بازیکنان اصلی او در ترکیب الاهلی بود. جزو بازیکنانی که همیشه نامشان در ترکیب اولیه به چشم می‌خورد.
ماچالا که رفت اوضاع برای سیدجلال تغییر کرد. نه اینکه به یکباره نیمکت نشین شود اما کرانچار یکی دو باری او را تعویض کرد و در پایان فصل نیز تصمیم گرفت پژمان منتظری را از ام الصلال بیاورد و جانشین حسینی کند. از کرانچار که با سیدجلال در سپاهان کار کرده و او را دقیقا می‌شناخت بعید بود که سراغ مدافعی دیگر برود و مهر تایید روی توانایی‌های سیدجلال نزند! کرانچار اما چنین تصمیمی گرفت و پای حرفش ایستاد تا سیدجلال جایی در لیست الاهلی برای فصل جدید نداشته باشد.
سیدجلال از قطر به ایران برگشت، با کوله باری از ناراحتی و البته یک سال تجربه جدید در آنسوی آب ها. او آمد تا پیراهن پرسپولیس را بر تن کند. جایگاه ویژه میان هواداران در کنار تهرانی بودن پرسپولیس باعث شد تا حسینی پای میز مذاکره با نژادفلاح بنشیند و درباره قرمز پوشیدن به توافق برسد. باشگاه پرسپولیس قول داد تا مالیات سیدجلال را برای همراهی تیم ملی در سفر به ازبکستان بپردازد و حسینی هم تایید کرد که برای لیگ پانزدهم پیراهن پرسپولیس را بر تن خواهد کرد.
همه چیز تمام شده بود. حتی طرفین بر سر مبلغ قرارداد و بندهای آن نیز به توافق رسیده بودند اما به یکباره برانکو ایوانکوویچ از راه رسید و پای خود را در یک کفش کرد که سیدجلال را نمی‌خواهد. باشگاه حسینی را می‌خواست، در این راه تلاش‌های بسیاری نیز برای متقاعد کردن سرمربی انجام داد اما در نهایت نتوانست مقابل تصمیم برانکو ایستادگی کند تا ماجرای سیدجلال و پرسپولیس به کلی منتفی شود.
از آن روز تاکنون در مورد پرسپولیسی نشدن حسینی اخبار متفاوتی منتشر شده است. گروهی مذاکره او با مدیران سابق پرسپولیس را دلیل این ماجرا می‌دانند و گروهی دیگر مباحث فنی را. به نظر می‌رسد گزینه دوم به واقعیت نزدیک‌تر است. گفته می‌شود دلیل اصلی اعتقاد نداشتن برانکو به سیدجلال، مکالمه دو مربی کروات در مورد این مدافع است. گویا کرانچار در صحبت با برانکو، از عقب بازی کردن حسینی گفته و اینکه او تیم را در زمین خودی نگه می‌دارد. همین باعث شده تا نظر برانکو از مدافعی که 90 بازی برای تیم ملی ایران انجام داده برگردد و راضی به جذبش نشود.
این جدیدترین و کلیدی ترین دلیلی است که درباره پرسپولیسی نشدن سیدجلال وجود دارد. مدافع ملی‌پوشی که فارغ از تمام این گمانه زنی‌ها به نفت تهران رفته تا دور از هیاهو فوتبال خود را دنبال کند.
از کی‌روش تا زلاتکو و برانکو
از زمانی که کارلوس کی‌روش سرمربیگری تیم ملی ایران را بر عهده گرفته، بی شک سیدجلال حسینی باثبات‌ترین بازیکن تیمش بوده. این مدافع 34 ساله، غیر از بازی رفت مقابل لبنان در مقدماتی جام جهانی 2014 که به شکست یک- صفر ایران منجر شد و بازی مقابل ازبکستان و ترکمنستان که به دلیل مشکلات مالیاتی از همراهی ملی‌پوشان محروم بود، در تمام بازی‌های 5 سال اخیر تیم ملی حضور داشته و یک بازیکن فیکس بوده است. سیدجلال اگر مدافع توانمندی نبود، قطعا کی‌روش نیز در این 5 سال اخیر از او در ترکیب اصلی تیم ملی استفاده نمی‌کرد. شاید هم سلایق متفاوتند. کی‌روش به بازی حسینی علاقه دارد و برانکو و کرانچار نه.
هنر مربي كجاست؟
مثلا باصحبت وتذكر
تمرين وتكرار
بايد يك خط او را جلوتر بياورد
مثلا جلوي مدافعين