علی کریمی را با 240 میلیون آوردیم
داریوش مصطفوی سال 73 در مقام رئیس فدراسیون فوتبال یکی از احکام سخت انضباطی را صادر کرد. به بهانه تعلل فدراسیون فوتبال در صدور حکم پرونده دو باشگاه پیکان و راهآهن با مصطفوی سر صحبت را باز کردیم.
به گزارش پارس به نقل از خبرورزشیاز قضیه باشگاه پیکان و راهآهن مطلع هستید. چرا در صدور آن وقفه ایجاد شد؟
از نظر بنده هرکس در این فدراسیون قویتر و صاحب نفوذ بیشتری باشد، کار را جلو میبرد. هر شخصیت و عاملی به ماندن اینها کمک کند، رویشان تأثیر میگذارد. برخی از فدراسیونیها گوش شنوا دارند وگرنه اول، وسط و آخر اتفاقات باشگاه راهآهن و پیکان مشخص است و رأی هم قانوناً مشخص است. اگر ثابت شده در صدور مجوز موتومبا تعمداً تقلب شده، جای بحثی نیست اگر هم ثابت نشده که باز تکلیف روشن است.
بعد از بازی جنجالی پرسپولیس و استقلال در سال 73 خیلی سریع احکام انضباطی را اعلام کردید اما این فدراسیون در صدور احکام سعی میکند همه جوانب را بسنجد تا بهترین حکم را صادر کند.
ببینید فدراسیونی که بنده مسئولش بودم، در کمتر از 48 ساعت احکامی صادر کرد که برای شخص من میان دوستداران فوتبال خوشایند نبود.مجتبی محرمی 3 سال، احمدرضا عابدزاده 2 سال، رضا شاهرودی یک سال، فرشاد پیوس، امیر قلعهنویی، صادق ورمزیار، بهزاد داداشزاده و مسعود غفوریهایاصل هرکدام 6 ماه محروم شدند. نتیجه بازی 3 بر صفر و امیر عابدینی مدیرعامل باشگاه پرسپولیس محروم شد. تعدادی از بازیکنان محروم شده، محبوبیت فوقالعادهای داشتند؛ در ایامی که تماشاگران تمرینات دو تیم محبوب کشور بیشتر از بعضی مسابقات آنها در استادیوم آزادی در سالهای گذشته بود. مسلماً میتوانستم با در نظر گرفتن محرومیتهای کوتاهمدت باعث رنجش هواداران سرخابی نشوم اما آینده را در نظر گرفتم. اگر محرومیتهای نمایشی اعمال میکردم تا محبوبیت پیدا کنم، بعدها احتمال داشت در دربیها خون و خونریزی راه بیفتد. مدیر یک مجموعه باید بهترین تصمیم را بگیرد. وقتی در رسانهها میبینم فدراسیون این همه بدهی دارد، داورها میگویند چند ماه است مطالباتشان را نگرفتهاند، اردوهای ملی لغو میشوند، افسوس میخورم. این حق فوتبال ایران نیست.
راه چاره چیست؟
این همه راهکار ارائه شده آیا به آن پرداختهاند یا با لبخند و خنده آنها را پشت سر گذاشتهاند. یکی از دلایل بقای برخی فدراسیوننشینها مقبولیتی است که رسانهها به کارلوس کروش بخشیدهاند و فدراسیون هم از کنار همکاری با کروش بهره میبرد.
چرا میگویید رسانهها به کارلوس کروش مقبولیت بخشیدهاند؟
به رسانهها گلایه نمیکنم. آنها هم اهداف خودشان را در نظر میگیرند، هم اهداف فوتبال ملی را. من چند دهه در این فوتبال حضور فعال داشتهام. رسانهها میدانند اگر فلان مربی داخلی سکاندار شود، شمشیر را از رو برایشان میبندد. در عین حال برخی مربیان ما دنبال دانش روز، نرفته و با سیستم چند سال گذشته خودشان کار میکنند. اگر مربیان ایرانی قدر خودشان را بدانند، دنبال دانشاندوزی بروند و با رسانهها رابطه خوب و محترمانهای داشته باشند، آنگاه رسانهها تحت هر شرایطی از کارلوس کروش حمایت نمیکردند.
درباره شرایط سخت فوتبال باشگاهی صحبت کنیم. چرا اکثر باشگاهها مشکل دارند؟
کار بدون تفکر همین است! فوتبال نباید جولانگاه شهرتطلبی و کلاهبرداری باشد. همین دیروز در اسپانیا باشگاه الچه به دلیل مشکلات مالی به لیگ دسته پایینتر فرستاده شد. سالهاست میخواهیم باشگاههای ورشکسته و بدهکار را از لیگ برتر خارج کنیم، چرا نکردیم؟ سال 87 بنده مدیرعامل باشگاه پرسپولیس بودم. ستاره فوتبال ایران علی کریمی با ما قرارداد 240 میلیونی بست. پول تیم بستن 5 میلیارد هم نشد. اما در سالهای اخیر برخی تجار ورشکسته وارد فوتبال شدند تا اسمی به هم بزنند و بتوانند با اعتبار کسب شده در بازار از ورشکستگی نجات پیدا کنند. مشکلات یکی، دو تا نیست. بحث بسیار مفصل است.
ارسال نظر