به گزارش پارس به نقل از باشگاه خبرنگاران اکثریت مردم بر این تفکر هستند که هر‌چقدر سرعت تردمیل افزایش دهند و شیب‌دار کنند به مقصود خود که همان لاغری است می‌رسند که این موضوع نه‌ تنها هیچ مزیت برجسته‌ای نسبت به پیاده‌روی ندارد بلکه موجب ساییدگی مفاصل، مشکلات جدی در مفاصل لولایی و درد‌های عضلانی می‌شود.

البته ناگفته نماند که دویدن روی تردمیل هم دارای نکاتی است همچون کفش مناسب، تعیین شروع حرکت و پایان راه رفتن روی تردمیل و توجه به حالت‌های بدنی خود که در صورت احساس سیاهی رفتن چشم‌ها و سرگیجه باید بلافاصله تمرین را متوقف کنند.

غلامرضا خالقی متخصص ارتوپدی گفت: استفاده از تردمیل دارای اصولی مثل کفش مناسب، سرعت مناسب و نداشتن شیب است.

وی ادامه داد: تعداد گام‌ها هم در حین راه‌رفتن با تردمیل و حتی در پیاده‌روی بسیار حائز اهمیت است.

وی هشدار داد: افرادی که آرتروز پیشرفته، پارگی رگ‌ها، تعویض مفصل زانو، دیسک کمر دارند بهتر است از تردمیل استفاده نکنند.

این متخصص ارتوپدی افزود: زانو‌هایی که شدیدا پرانتزی هستند و سابقه‌ی پیچ خوردگی مکرر مچ پا دارند نباید از تردمیل استفاده کنند.

وی اظهار کرد: افرادی که دارای زانوی نرمال هستند با رعایت اصول و داشتن کفش مخصوص دویدن چه بر روی تردمیل و چه برروی زمین منعی ندارد.