به گزارش پارس به نقل از بانک ورزش امروزه برخلاف گذشته که تن آدمی به جان آدمیت شریف بود، این لباس زیباست که یگانه مظهر آدمیت و موفقیت اوست. هماهنگی میان لباس هایی با طراحی مناسب و تیم های که برای قهرمانی شکل گرفته اند برکسی پوشیده نیست. مردان بزرگی در دنیای فوتبال به اهمیت لباس پی برده بودند.

بیل شنکی سرمربی افسانه ای لیورپولی ها این تیم را از شر شورت های سفید رنگ خلاص کرد. چرا که از نظر او، ران ییتس مهاجم بلندبالای این تیم در لباس سرتاسر قرمز رنگ خطرناک تر به نظر می‌رسید. دان روی سرمربی لیدزیونایتد برای اینکه هراس بازی در برابر رئال مادرید را به جان حریفان بیندازد لباس تیمش را تماما سفید رنگ انتخاب کرد.

در دنیای جدیدتر نیز این دست مثال ها زیاد است، منچستریونایتد در تمام این سال‌های موفقیت آمیز، بسیار به جزییات لباس‌هایش دقت می کرد. خصوصا لباس های یقه دار مخصوص کانتونا که با برگرداندن یقه ها، ابهت تیم را بیش از پیش نمایان می‌کرد. لباس‌های راه راه میلان و یوونتوس جزو شناخته شده ترین مدل لباس‌های بین المللی است که با آن‌ها موفقیت های بی نظیری را کسب کرده اند. انتخاب رنگ‌‌ها در تیم ملی برزیل، لعاب و ویژگی خاصی به فوتبال ناب آن ها بخشیده است. کمپانی آدیداس برای تیم ملی آلمان در جام جهانی گذشته طرح ویژه ای ریخت. این تیم که از سال 2006 در تمامی رقابت ها حضور پررنگی داشت اما در مراحل پایانی همواره دچار لغزش می شد. در طرح جدید آدیداس برخلاف طرح های پیشین شورت ورزشی مشکی با شورت های سفیدرنگ به میدان رفت تا علاوه بر مقابله بهتر در برابر گرمای هوای برزیل، خطوط قرمز رنگ طراحی شده روی پیراهن این تیم جلوه بیشتری داشته باشد تا ترس و دلهره مضاعفی در حریفان ایجاد کند تا در نهایت این تیم به قهرمانی جهان دست یابد.

علاوه بر طراحی لباس‌ها کمپانی‌های تولید پوشاک ورزشی امروزه سهم بزرگی در تیم‌های مختلف ورزشی ایفا می کنند. هزینه های هنگفتی که برای دراختیار گرفتن حق تولید لباس های تیم‌ها در سرتاسر دنیا خرج می شود مبلغ سرسام آوری است. کمپانی آدیداس چیزی حدود 750 میلیون پوند در طی 10 سال به یونایتد خواهد پرداخت تا پوشاک این تیم را تامین کند یعنی تنها 50 میلیون پوند کمتر از کل هزینه ای که گلیزرها برای خرید باشگاه هزینه کردند. کمپانی آدیداس همچنین صاحب نزدیک به 10درصد از سهام تیم بایرن مونیخ  است. کمپانی نایکی از بسیاری از ورزشکاران مطرح دنیا برای تبلیغات محصولاتش استفاده می کند و حضور گسترده ای نیز در بازار نقل و انتقالات بازیکنان دارد تا بازیکنان مطرح دنیا پیراهن تیم هایی را به تن کنند که پوشاک آن ها توسط نایکی تامین می شود. دوران رنگ‌های محدود و کفش‌های مشکی سپری شده است، انواع و اقسام رنگ‌ها و طرح های عجیب و غریب برای اینکه برند مورد نظر بیشتر در چشم باشد به کار می‌رود که شرکت پوما در این زمینه سردمدار است، کفش‌های لنگه به لنگه پوما در جام جهانی تعجب بسیاری از افراد را برانگیخت. فرگوسن یک سال پیش از بازنشستگی استفاده از کفش های رنگی را در تیم آکادمی ممنوع اعلام کرده بود. به عقیده وی بازیکنان بیشتر از اینکه روی فوتبال متمرکز باشند به تیپ و ظاهر خود فکر می کنند. اما دنیای مدرن جایی برای این تفکرات ندارد. هر روز طرح و رنگ جدیدی به وجود می آید تا مشتریان بیشتری جذب شوند. سهم زیادی از هزینه های باشگاه ها از حق پخش تلویزیونی، تبلیغات و فروش پیراهن و البسه ورزشی تامین می شود.

باشگاه های ایرانی اما به شدت از این قافله عقب مانده اند. تیم ها طرح ثابتی برای بازی های یک فصل ندارند، تماشاگران با طیف گسترده ای از طراحی های لباس در یک فصل مواجه اند که همگی در یک ویژگی مشترک هستند؛ زشت و بی قواره.

کمپانی های تولید پوشاک ورزشی در ایران، اهمیتی به زیبایی و وقار لباس ها نمی دهند، تاریخ و ابهت باشگاه در لباس ها نمایان نیست، اسپانسرها هرروز عوض می شوند و گاه آن‌قدر روی پیراهن تبلیغ جا می‌دهند که رنگ اصلی تیم مشخص نیست. کپی رایت وجود ندارد و در هر مغازه ای با کمترین مبلغ می توان پیراهن باشگاه مورد علاقه را تهیه کرد. هر چند طرح خریداری شده ممکن است فقط برای یکی دو بازی استفاده شده باشد. در بازی استقلال و پرسپولیس هوادارن نمی دانستند چه لباسی بپوشند تا شبیه تیم شان باشند. سلیقه و خواسته هوادار در لیگ ما وجود خارجی ندارد. تاسف بار تر اینکه ما در عرصه بین المللی نیز همین طور بی نظم ظاهر می شویم، از لباس های تیم های ملی تا باشگاهی. تعجبی ندارد اگر سال هاست که موفقیت خاصی کسب نمی کینم، باید درست لباس پوشید تا قهرمان شد!