همه رستم دستانید اما برای جیب تان
دایی ، مایلی ، کریمی ، قلعه نویی و... ندارد
همه مدام از اخلاق در ورزش می گویند اما در عمل فقط برای خودشان اخلاقی می شوند. جایی که منافع داشته باشند. این خودشانند که بی اخلاقی را مدام فریاد می کنند.
فرهاد عشوندی: حالا هر دو ژست قهرمان گرفته اند و طرفداران و منصوبان شان از آنها اسطوره ساخته اند. یکی حقش را ابتدا گرفته و حکم زندان برای تهمت های دیگری گرفته ، کوتاه هم نیامده تا طرف دیگر راهی زندان شود ، دیگری هم کم از او ندارد. هنوز هم حتی روی ادبیاتش استوار است و همان قدر تند سخن می گوید ، حتی داگر درست بگوید ، حرمت ها را نگه نمی دارد . اتهاماتی می زند که ثابت شان نمی تواند بکند ، بعد به اصرار می ایستد تا حکم اجرا شود ، اجازه مداخله و کدخدامنشی نمی دهد و کار به زندان می کشد. دو طرف خود را برنده بازی می دانند و اتفاقی که نباید می افتد. حرمت استادی و شاگردی زیر پای شان له می شود. هر دو منیت را تا آخرین درجه خرج کردند و تابوی اخلاق پهلوانی را شکستند. البته این فقط علی دایی و مایلی نیستند که در فوتبال مان اخلاق پهلوانی را به افسانه بدل کرده اند که این آفت ورزش ماست. ورزشی که متولی اش بر عزیزترین مربی ورزش ملی ایران غضب می کند چون در برنامه ای زنده گفته ، من اصلا این دوست خوب مان را نمی شناختم که در کشتی به او باخته باشم!
در فوتبال مان یک روز دایی و مایلی فردایش مجیدی و قلعه نویی ، روز بعدش کریمی و دایی ، فردای بعد از آن روشن و قلعه نویی و هی این تکرار به هم پریدن ها ، از دادکان تا مجیدی ، بدون توقف حرف های درشت . یکی آن یکی را شاه سلطان حسین می خواند و دیگری از مشاوره های پامنقلی می گوید. خطی هم برای پایان لگدمال کردن اخلاق نیست. همه خود را اسطوره می دانند و ناراحت می شوند از شنیدن گل باریک تر.
همه پهلوانند و اصلا جهان پهلوان ؟ همه نام های شان تنه به رستم و تختی و پوریای ولی می زند اما فریاد واویلای شان فقط جایی به آسمان می رسد که منافع شان در خطر باشد. آنها که دوره ای موتورگازی رویای شان بود حالا اگر خشی به رنگ پورشه های شان بیفتد علم مردمداری بر می دارند. از ریش می گویند و از ریشه. از تخته کردن در فوتبال می گویند. از فساد ، فسق و فجور. از تاراج بیت المال می گویند و به هم می پرند. از رئیس جمهور تا دربان وزارت ورزش را به چهارمیخ می کشند . می تازند که همه قهرمانان ملی اند و دردشان درد نان مردم .
همه خود را بالاتر از تختی می دانند که شانه خم نمی کنند ، دستی نمی بوسند و دست شان توان ندارد که قابی در آن جای گیرد. همه رستم دستانند اما برای جیب شان . فریادشان از سر منیت است و این خودخواهی شان اخلاق را سلاخی کرده. فرقی هم بین شان نیست چه مدیر باشند ، چه مربی و چه بازیکن. فقط ژستشان زیباست . ادای شان ، ادای مردم دوستی است و در عمل تنها و تنها خود می بینند که حاصلش حال امروز ورزش مان است.
شما رسانه ها هم کمتر از اونا مقصر نیستینا!!
از خداتونه که همه رو به جون هم بیاندازین!!تا تیتراتون بیشتر شه,
مثلا کریمی ده خط مصاحبه میکنه ,شما اون تیکه ای که به دایی حمله کرده رو هایلایت میکنین و نمایش میدین !
اخلاق در کل جامعه ما رو به نزوله ولی چون فوتبالیا بیشتر تو دیدن ,اینجوری به نظر میاد که فوتبال بی اخلاقیش بیشتره
لطفأ نظرمو نشون بدین
حق با علی دایی است.چندبار مایلی محکوم شد ولی دایی رضایت داد تا دیگه مایلی کهن تهمت نزنه ولی باز تهمت ادامه یافت تا این بار بره زندان.امثال مایلی باید محکوم به سکوت بشن تا تهمت زدن و ناپاکی از بین بره تا آرامش به فوتبال برگرده.چون حاشیه پرسپولیس از مایلی کهن و کریمی است.اما استقلال اینهمه حاشیه نداره چون امثال این 2نفر رو ندارن.کاش کریمی طبق گفته خودش در اوان جوانی به استقلال می پیوست.