به گزارش پارس به نقل از ایسنا، جواد نکونام پس از پروسه ای تقریبا ده روزه سرانجام دیروز پس از جلسه ای شش ساعته با حضور اکثریت مسئولان باشگاه استقلال رضایت نامه اش را دریافت کرد و از جمع آبی پوشان جدا شد. این هافبک ملی پوش استقلال که علیرضا منصوریان سابقا از او به عنوان اولین کاپیتان استقلالی تیم ملی در جام جهانی یاد کرده بود، نتوانست به کار با آبی پوشان ادامه دهد و دلیل جدایی این بازیکن همچنان در هاله ای از ابهام قرار دارد. از گوشه و کنار اخبار ضد و نقیضی از دلیل جدایی کاپیتان تیم ملی شنیده میشود. از اختلاف با یکی از نزدیکان باشگاه استقلال تا خود سرمربی این تیم و اردوهای تیم ملی پس از ۲۰ فروردین و حتی عدم رعایت احترام مورد نظر این بازیکن در استقلال و… می توان دلایلی شمرد که از جدایی این بازیکن خبر می دهد.

پاسخ به این سوال که دلیل اصلی جدایی این بازیکن هرچه که هست شاید در آینده ای نه چندان دور مشخص شود. آنچه فعلا مشخص است، تناقض میان گفته های مسئولان استقلال است. علی نظری جویباری پس از جلسه شش ساعته نکونام ابتدا مدعی شد که نکونام گفته اگر رضایت نامه اش صادر نشود، حاضر است در خانه بنشیند و بازی نکند و تنها چند جمله جلوتر مدعی شده که نکونام گفته حاضر است بخاطر قلعه نویی در استقلال بازی کند. از همه عجیب تر آنجاست که نکونام در جمع خبرنگاران اظهار نظر نخست نظری جویباری را تکذیب کرده است.

کاپیتان تیم ملی در شرایطی از استقلال جدا می شود که از چهار کشور چین، قطر، ترکیه و کویت پیشنهاداتی دارد و در صورت پیوستن به یک باشگاه باید ۲۰ درصد از قراردادش را به استقلال بدهد. در پاسخ به این سوال که آیا استقلال از جدایی نکونام متضرر می شود یا نه، باید کمی صبر کرد. در وضعیت فعلی این بازیکن چیزی که مسلم است، این است که یک ابهام بزرگ در ماجرای او وجود دارد و باید با امیر قلعه نویی همکلام شویم و بگوییم که هنوز ما هم نمی دانیم چه اتفاقی افتاده است.

تنها چیزی که در این ماجرا ثابت به نظر می رسد این است که بازی کردن نکونام در کویت و قطر هیچ فایده مثبتی برای او و نقش مهمش در تیم ملی نخواهد داشت و تنها به لحاظ مالی او و استقلال صاحب منفعتی می شوند که در قیاس منافع ملی، این پول ارزش چندانی نخواهد داشت.