صحبتهای مهدی رضایی درباره مرحوم شجاعی
ارتباط رضایی با مرحوم شجاعی از همان دوران ادامه داشت و وی تا این لحظه برخی از روضههایش را همانند آن مرحوم میخواند؛ چراکه دست پرورده وی بود.
محمد مهدی موحد رضایی ملقب به مهدی رضایی، سال هاست مداح اهل بیت (ع) است. او از نوجوانی مرحوم حجت الاسلام ابوالقاسم شجاعی را میشناسد و بسیاری از مفاهیم عاشورایی را به واسطه نشستن پای منبر وی فراگرفته است.
ارتباط رضایی با مرحوم شجاعی از همان دوران ادامه داشت و وی تا این لحظه برخی از روضه هایش را همانند آن مرحوم میخواند؛ چراکه دست پرورده وی بود.
مرحوم شجاعی در وصیت نامه اش گفته بود که شعر مشهور شیعتی مَهْما شَرِبْتُم ماءِ عَذْبٍ فاذکرونی. (شیعیان من! هنگامی که آب گوارا نوشیدید، مرا یاد کنید.) در تشییع جنازه اش خوانده شود. از آن جایی که مهدی رضایی به سبب حضور در جلسات وعظ مرحوم شجاعی، همانند وی این شعر را میخواند، در مراسم تشییع هم رضایی این شعر را خواند.
مهدی رضایی نزدیک به ۴۵ سال مسئولیت خانه مداحان را بر عهده داشت. خانه مداحان با جلسات یکشنبه صبحش همیشه محفلی برای دورهمیها و جلسات میان مداحان اهل بیت (ع) بود. پس از مراسم تشییع پیکر حجت الاسلام ابوالقاسم شجاعی، با این پیرغلام اهل بیت (ع) در خصوص مرحوم حجت الاسلام و المسلمین سید ابوالقاسم شجاعی گفتگو کردیم.
رضایی به خبرنگار باشگاه خبرنگاران جوان گفت: در سالهای پیش از انقلاب اسلامی، سی شبِ ماه رمضان از ایشان دعوت میکردیم که در هیئت منبر بروند. این هیئت هر ماه رمضان برگزار میشد و ما هم هر سال از ایشان دعوت میکردیم. البته این اواخر به دلیل کسالتهای مختلف، فقط در دهه آخر تشریف میآوردند.
وی افزود: شب آخر ماه رمضان به حضرت زهرا (س) توسل میکردیم. او بعد از منبر روضه حضرت زهرا (س) را میخواند؛ عمامه را از سر بر میداشت و به زمین میزد؛ با آن قد بلندش روی منبر میایستاد و روضه میخواند. وقتی روضه تمام میشد، منقلب میشد و سه بار صدا میزد «مادر!». حاجی شجاعی با روضه هایشان مسجد را به لرزه در میآورد. با قیامتی که حاجی شجاعی به پا میکرد، کسی در مسجد نبود که گریه نکند.
رضایی در پایان در خصوص شعر «شیعتی مَهْما شَرِبْتُم ...» گفت: حاجی شجاعی علاقه فراوانی به شعر شیعتی مَهْما شَرِبْتُم داشتند؛ چرا که این شعر از زبان مبارک خود امام حسین (ع) گفته شده است. حاجی شجاعی مرتب در مجالس مرحوم فلسفی این شعر را میخواندند. من در نوجوانی همراه با پدرم مرشد رجب، به هیئتی که حاجی شجاعی منبر داشتند، میرفتم. از آن جا به شعر مذکور علاقه پیدا کردم و لحن حاجی شجاعی در سینه ام افتاد. به همین دلیل دوستان محبت دارند، هر هیئتی که میروم از من میخواهند که شیعتی را بخوانم.
انتهای پیام/
ارسال نظر