به گزارش پارس نیوز، 

داریوش فرضیایی با انتشار عکسی که مربوط به حضورش در منزل ناصر ملک مطیعی پس از فوت آن مرحوم است، در صفحه اینستاگرامش نوشت:

«امروز به بهانه فوت ان مرحوم واجب میدانم کمی هم از درد دلهای خود بنویسم ، کی میداند در ما چه میگذرد !!همه فقط ما را کاراکترهای کودک میشناسند و اگر صحبتی جدی داشته باشیم یا در مراسمی شرکت کنیم هر کس به زعم خود قضاوت نادرست میکند و گاهی هم حکم غلط صادر میکنند که مثلا فلانی هم خواسته اسمی این وسط ازش برده بشه غافل از اینکه بنده هم مثل شما شاید خیلی از دردها را در سینه محفوظ نگه داشته ام زیرا معتقدم مردم حقشان شادیست نه گریه!!! چه کسی میداند در طول این سالها برنامه سازی عموپورنگ و تیم سازنده اش با چه مشکلات و موانعی دست و پنجه نرم کرده اند ، حتی در حال حاضر نیز انقدر مسائل و موانع وجود دارد که گاهی مواقع واقعا به انتها میرسم و چنان بی انگیزه میشوم که دوست دارم سر به بیابان بزنم، اینها را به کسانی میگویم که دائما از دور فقط تماشا میکنندو حسادت میورزند ، بنده اگر به هر قیمتی دنبال انتن بودم مطمئن باشید در طول این سالها شرایط برایم خیلی بهتر بود ولی از ابتدا تاکیدم بر نواوری ، مردمی بودن ، خلاقیت و صداقت بوده !!بدبختی ما اینه که چون کودک کاریم هیچکس ما رو جدی نمیگیرد چه در سازمان خودمان وچه در فضای جامعه ، در صورتی که در همه دنیا بیشترین بودجه ها رو به کارهای کودک اختصاص میدهند چون میدانند اینده کشور بدست انان رقم خواهد خورد، اینجا همه چی برعکسه فقط چند برنامه شاخص بزرگسال باید مورد حمایت مالی و توجه مدیران مربوطه قرار بگیرد و کودکان ما باید انها را ببینند، تنها دلخوشی من بخدا فقط لبخند مردمی است که در کوچه و خیابان به هنگام مواجه با انها میبینم یا وقتی به عیادت کودکانی که در بیمارستانها بستری هستند میروم و برای لحظاتی شاد میشوند ، اما نکته متاثر کننده اینجاست که تا وقتی مرا میبینند میگویند :

عمو پس کی میایی تلویزیون؟؟ ان موقع است که جگرم اتش میگیرد و دوست دارم دست اندر کاران انجا میبودند تا از چهره معصوم این عزیزان شرمسار میشدند تا بدانند فرزندان ما دلخوشی و شادی شان همین برنامه هایی بود که میدیدند،، من از همه شما والدین و فرزندان عزیزتان عذر خواهی میکنم که نمیتوانم جوابگوی احساسات پاک تان باشم ولی بجان مادرم من همه تلاشم رو کردم تا فقط شادی اور باشم نه غم و اندوه!!اینروزا در فضای مجازی به همه چه کودک چه بزرگسال فحش و ناسزا میدهند گاهی شک میکنم که ایا من بخشی از خاطرات کودکی شان بوده ام یا خیر!!! در مجموع خوش بحال انان که رفتن و بیشتر از این رنج ندیدن..یاعلی»


انتهای پیام/