گوگل و فیس بوک درباره شما چه می دانند

به گزارش پارس نیوز،

چنانچه شما هم از گوگل یا فیس بوک استفاده می کنید، احتمالا به این فکر کرده اید که این غول های بزرگ اینترنتی تا کجا به اطلاعات خصوصی شما دسترسی پیدا کرده اند. این سئوال خوبی است که در عصر نوین «داده های بزرگ»، عصر ارتباط مداوم و تنزل سریع حریم خصوصی ما باید پرسیده شود. بعضی از افراد نظیر آلکس آلبن مامور ارشد حریم خصوصی ایالت واشنگتن حتی معتقد است که داده های شخصی شما به واقع اصلا «شخصی» نیستند. به عبارت دیگر شاید شما ناآگاهانه پذیرفته باشید که عمیق ترین اطلاعات خود را از طریق وب سایت ها و اپلیکیشن ها و از طریق پذیرفتن «شرایط خدمات» دور و دراز که معمولا با نگاهی اجمالی دکمه تایید آنها را می فشارید، به فروشندگان شخص ثالت واگذار کنید.
در این میان به نظر می رسد که گوگل فراگیرترین حجم اطلاعات را درباره کاربران خود دارد. نمی خواهیم بگوییم که این شرکت از داده های شخصی افراد برای مقاصد بدخواهانه و نامناسب استفاده می کند. اما دفعات، جزئیات و حجم اطلاعاتی که این شرکت در طول سال ها انباشته، درحال ایجاد نگرانی درمردم است.
بیایید از مکان کاربران شروع کنیم. اگر شما گزینه نقشه یابی گوگل را فعال کرده باشید (همچون بسیاری از ما) تحرکات فیزیکی شما و زمانی که برای رسیدن از نقطه الف به نقطه ب صرف کرده اید، هر جا که باشد، در بانک داده های جستجوی این شرکت وارد شده است. اگر بخواهید مدرکی را از انجام این کار از سوی گوگل ببینید، می توانید به تایم لاین گوگل خود نگاهی بیندازید.
سپس نوبت به تاریخچه جستجوهایتان می رسد. گوگل بانک داده ای از جستجوهای انجام شده از سوی شما را به عنوان راهی برای فهمیدن چیزهای بیشتر درباره شما و تجربیاتتان ذخیره می کند. اما اگر می ترسید که این ذخیره دائمی تاریخچه جستجوهای شخصی تان یورشی به عمق علایق شما باشد، حتما باید تاریخچه جستجوهایتان را از تمام وسایلی که مالک آنهایید پاک کنید. اما همه ماجرا این نیست. آگهی های تبلیغاتی نیز در پروفایل هایی که گوگل از کاربرانش تهیه می کند عاملی مهم به حساب می آیند. به عنوان نمونه گوگل یک پروفایل آگهی تبلیغاتی از من دارد که الگوریتم آن تاکید می کند که من زنی بین 25 تا 34 ساله ام که احتمالا از وسایل رایانه ای، مراقبت از مو و سیاست خوشم می آید. گوگل آگهی ها را بر اساس اطلاعات فردی که به این وبسایت داده اید از جمله سن، جنس، محل زندگی و سایر پارامترها به شما عرضه می کند. بعلاوه گوگل تاریخچه جستجوهایتان در یوتیوپ را نیز ذخیره می کند و بین اطلاعاتتان با اپلیکیشن هایی که استفاده می کنید به طور دائم مرتبط می کند. از مقدارزمانی که صرف این اپلیکیشن ها می کنید تا کسانی که با آنها گفتگو می کنید، گوگل تمامی را در پایگاه داده های خود ذخیره می کند.
فرض کنید که شما دقیقا از اثرانگشت دیجیتال خودتان که چنین لحظه به لحظه ردگیری شود خشنود نیستید. در مورد گوگل می توانید دو کار انجام بدهید. در قدم اول می توانید یک نسخه از هر چیزی که گوگل از شما دارد را از طریق گزینه Google takeout دانلود کنید. بسته به دفعات استفاده شما از گوگل، حجم این اطلاعات می تواند از چندین کیلوبایت تا گیگابایت و بیشتر تغییر کند.
سپس درگامی شاید مهم تر، می توانید برنامه Google Analytics را غیرفعال کنید. این برنامه به مالکان وب سایت اجازه می دهد تا ترافیک، تعداد کلیک ها، زمانی که در یک صفحه صرف می شود و بسیاری دیگر از تجزیه و تحلیل هایشان را مشاهده کنند. شما می توانید امکان گردآوری بخشی از این داده ها را با غیرفعال کردن Google Analytics روی مرورگرتان از این سایت سلب کنید. این چند گام کوچک می تواند عنصر حریم خصوصی در فعالیت های آنلاین شما را تقویت کند.
بعد می رسیم به فیس بوک. گذشته از رسوایی کمبریج آنالیتیکا، این غول شبکه اجتماعی از سوی ناظرانی که معتقدند عملکرد آن در ارتباط با حریم خصوصی قابل ملامت است، در معرض شدیدترین انتقادات قرار دارد. با پیوستن عده زیادی از مردم به «هشتک فیس بوک را حذف کنید» این شرکت اخیرا یک به روزرسانی تازه را در زمینه تنظیمات امنیتی خود به اشتراک گذاشته است که می گوید دسترسی به آن می تواند برای کاربران با سرعت بیشتری صورت گیرد. اما اگر علاقه مند هستید بدانید که فیس بوک تا کجا به داده های شخصی شما دسترسی پیدا می کند، مشخصه دانلود آن را دوباره کنترل کنید. به تنظیمات کلی اکانت خود بروید و در زیر دکمه گزینه ها، به «یک نسخه از داده های فیس بوک خود را دانلود کنید» نگاهی بیندازید.
مشاهده اینکه فیس بوک چقدر درباره کاربران خود اطلاعات دارد می تواند اندکی آزار دهنده باشد. از مکالمات شخصی و شماره تلفن ها، اپ ها، عکس ها، ویدئوها، قرارها، مکان ها و کلی چیز دیگر. داده های فیس بوک را می توان به چندین تن مدرک درباره تک تک کاربران آن تبدیل کرد. یک نمونه به شما می گویم. از سال 2008 فیس بوک1/403مگابایت داده شخصی درمورد من گردآوری کرده است. برای سردرآوردن از چنین حجم عظیمی تبدیل این حجم داده به یک مدرک ورد می تواند کمک کننده باشد. از آنجا که یک مگابایت معادل حدود یک صفحه ورد حاوی 500 کاراکتر است، این مقدار داده در واقع حدود 215050 صفحه متن درباره من و شماست. برای آنکه این واقعیت ناراحت کننده را بهتر درک کنید، بد نیست بدانید که این حجم صفحه به اندازه چندین رمان می شود.
در حالی که فیس بوک در تلاش برای پیدا کردن راهی است که چگونه به نگرانی فزاینده نسبت به تنظیمات حریم خصوصی خود واکنش نشان دهد، می توانید نقش (اندک) خود را در محکم کردن چفت و بست پروفایل خود ایفا کنید. برای این کار می توانید گزینه اشتراک ای پی آی فیس بوک را فعال کنید تا وب سایت ها، بازی ها و اپلیکیشن های شخص ثالث نتوانند به اطلاعات شما دسترسی پیدا کنند.
وجود این حجم انبوه از اطلاعات به ما می گویند که وقتی تصمیم می گیرید از یک وبسایت یا برنامه استفاده کنید، باید با دقت شرایط استفاده از آن را بخوانید تا بفهمید که در مقابل قرار است چه چیزی از شما بگیرد. اکثر اوقات ناراحت کننده ترین جنبه های مربوط به گوگل و فیس بوک این است که آنها در واقع بخشی از مدل های کسب و کار علنا اعلام شده به حساب می آیند. همانطور که سخنگوی گوگل به سی ان بی سی نیوز گفته : «به منظور انجام گزینه های حریم خصوصی که برای آنها مناسب است، ضرورت دارد که مردم بتوانند داده های گوگل خود را درک و کنترل کنند. در طول سال ها ما ابزارهایی نظیر My Account expresslyرا به این منظور تهیه کرده ایم و همگان را تشویق می کنیم که مرتبا آن را مورد بازنگری قرار دهند.»