به گزارش پارس نیوز، 

آمنه اسماعیلی: نوروز فرصت مناسبی برای کتابخوانی است و اگرچه دید و بازدیدهای عید شاید وقت چندانی برای تمرکز کافی بر روی کتاب‌های غیر درسی باقی نگذارد اما فرصت تعطیلات برای قشر کتابخوان جامعه می‌تواند به مثابه فرصتی باشد که بتوانند کتاب‌های جدیدی را در دست گرفته و آن را آغاز کنند.

در همین راستا تصمیم گرفتیم تا بخشی از کتاب‌های داخلی و خارجی را برای ایام تعیلات مرور کرده تا بعد از ایام تعطیلات فرصتی برای نقد آنان استفاده شود.

با توجه به اینکه در سال حمایت از کالای داخلی قرار داریم اولویت اول را به نویسندگان داخلی داده و بخشی از کتاب‌های خوب را در زمینه معرفی می‌کنیم.

گفتن در عین نگفتن به قلم  جواد مجابی

این کتاب روایت تحولات و غریب روحی یک نقاش است که زندگی‌اش تمثیلی از خضونت بی حد و حصر انسان معاصر در حق همنوع خود است. راوی که نقاش است در نود و اندی سالی به مرور خاطرات گذشته خود و احضار آدم‌های دخیل در زندگی‌اش سرگرم است و از خلال این احضارها و یادآوری‌هاست که با لایه‌های متعدد شخصیت او و روزگارش آشنا می‌شویم.

خاطرات سفیر  به قلم نیلوفر شادمهری

خاطرات سفیر شامل خاطرات یکی از دانشجویان ممتاز ایرانی در فرانسه است که نویسنده کتاب خانم نیلوفر شادمهری پس ازاینکه موفق به دریافت بورس دوره دکترا در رشته طراحی صنعتی شد کشور فرانسه را برای ادامه تحصیل انتخاب کرد. او به گفته خودش دوران تحصیل همراه با تجربیات زندگی اجتماعی است و قبل از اینکه بورسیه شود یک دانشجوی فعال تشکیلاتی بود که این فعالیت ها بر روی نوع نگاهش به سبک زندگی و خود زندگی تاثیر گذار بوده است و این باعث شده بود که اتفاقات روزمره مثل درس هایش جدی باشد و گاهی برایشان برنامه بریزد. مجموعه حاضر بخشی از اتفاقاتی است که در دوران تحصیل او در فرانسه برایش رخ داده است. نویسنده سعی کرده با بیانی شیرین و طنزگونه خاطرات خود را بازگو کند.

ر ه ش به قلم  رضا امیرخانی

«ر ه ش» جدیدترین رمان رضا امیرخانی شش سال پس از انتشار «قیدار» در حالی منتشر می‌شود که وی این بار شخصیت اصلی رمانش را یک زن قرار داده است،‌ او در «ر ه ش» به موضوع توسعه شهری پرداخته است. امیرخانی پیش از این درباره «ر ه ش» گفته بود که  این کتاب در قالب رمان است و به زندگی دو معمار جوان را روایت می‌کند. مثل کتاب "ارمیا" و "بیوتن" در این کتابم هم شخصیت یکی از رمان‌هایم حضور دارد. این اثر یک رمان معمارانه است و در آن بیشتر دارم به سراغ واکاوی این مسئله می‌روم که چه اتفاقی برای شهر در حال رخ دادن است.

آبنبات هل‌دار به قلم مهرداد صدقی

 

«آبنبات هل‌دار» را «مهرداد صدقی» نوشته است. این اثر داستان طنزی است از زبان یک کودک بجنوردی؛ برادر این کودک قرار است به جبهه برود. محسن، راوی داستان، فرزند آخر یک خانوادة پنج‌نفری است. آن‌ها همراه مادربزرگشان در یکی از محله‌های قدیم بجنورد زندگی می‌کنند. فضای داستان سرتاسر ماجراهای خنده‌دار و حیرت‌آور است؛ ماجراهایی که محسن آن‌ها را ایجاد می‌کند. یکی از نقاط قوت کتاب توانایی نویسنده در نشان‌دادن فضای پشت جبهه‌هاست؛ نویسنده نشان می‌دهد که چگونه مردم در این فضا زندگی روزمرة خود را می‌گذراندند و سرگرمی‌های خاص خود را داشتند. در این داستان، نویسنده نشان می‌دهد، در سال‌هایی که به ظاهر برای بسیاری یادآور روزهای جنگ است، بخش عمده‌ای از مردم ایران زندگی شاد و پرماجرایی داشتند؛ زندگی‌ای همراه با خنده و سرزندگی. این کتاب، برای کسانی است که از روزگار دهه 1360 خاطرات نوستالژیک دارند.

 

حریم به قلم صادق کامیار

 

رمان «حریم» نوشته‌ی «صادق کرمیار» است. ناشر در معرفی این اثر آورده است: «این داستان را می‌توان رمانی در ژانر اجتماعی برشمرد. رمانی برخاسته از متن اجتماع امروز و شخصیت‌پردازی‌شده با چهره‌ها و افرادی که بخشی از واقعیت دنیای زیستی جامعه‌ی ایرانی در دهه‌ی چهارم از انقلاب اسلامی به‌شمار می‌روند. او با زبان روایی دانای کلی که به‌خوبی خودش را از دل داستان کنار کشیده و مانند یک نریتور (گوینده) مستند به بازخوانی زندگی و زمانه‌ی شخصیت‌های خود می‌پردازد و درهم‌تندیگی زندگی آن‌ها نسبت به هم را واکاوی می‌کند. مهم‌ترین تأکید و وجه ممیزه‌ی این رمان را باید در معرفی مفاهیمی کلیدی در بطن این رمان بدانیم؛ موضوعاتی مانند خیر و شر و نفس و نیت اعمال انسانی و مهم‌تر از آن، تأثیرگذاری تمامی انسان‌ها در زندگی یکدیگر است.

 

دیلمزاد به قلم  محمد درودگر

رمان «دیلمزاد» که محمد درودگر آن را نوشته درباره پسری به نام اویس است که برادر خود را به طور اتفاقی بعد از 20 سال در بهمن 1360 در جنگل های آمل پیدا می کند. داستان را اویس شروع می کند و زمانی که به جنگل های شمال می رسد خواننده متوجه حرف هایش شده است و در همین بین خیلی سریع هیجان آغاز می شود و کمین گروهک ها و چریک های کمونیست را می بیند که باید چادر مهماتشان منهدم شود! در یک عقب گرد زمانی در بخش دوم خواننده با سیف آشنا شده و مبارزات قبل از انقلاب و ... او را دنبال می کند.

 

عاشقی به سبک ونگوگ به قلم محمدرضا شرفی خبوشان

داستان در روزهای اوج انقلاب و به سال ۵۷ باز می گردد که روایت یک مامور گمنام را بیان می کند.البرز از داخل یک سگدانی در حال روایت مأموریتش برای نازلی است. در این روایت که در متن یک جنایت هولناک می گذرد، گذشته، عشق و هنر البرز با تاریخ و اسطوره درهم می آمیزد، چرا که می خواهد بداند کیست؟ عاشقی به سبک ونگوگ شیدایی یک نقّاش را برایمان روایت می کند؛ نقّاش لنگی که شیفتگی اش به یک نقّاش دیگر معلوم نیست از چه جنسی است. پوست کندن نقّاش را کس دیگری برایمان روایت کند.

 

بی‌کتابی به قلم محمدرضا شرفی خبوشان

این اثر در ژانر رمان‌های تاریخی طبقه بندی می شود و به موضوع «کتاب» می‌پردازد. به گفته نویسنده این رمان، «بی کتابی» نگاهی به یک واقعه تاریخی دارد و رمان سعی کرده ارزش‌گذاری به کتاب توسط ایرانیان را زیر ذره‌بین قرار دهد. اینکه چقدر در طول تاریخ ما ایرانیان کتاب را مورد توجه قرار داده‌ایم.

ماجرای این رمان ریشه در تاریخ دارد. شرفی خبوشان توضیح داده است: مظفرالدین شاه کتابداری به نام لسان‌الدوله را به ریاست کتابخانه منصوب می‌کند. هر نسخه‌ و اوراقی از نسخ معروف در موزه‌های جهان است مربوط به این دوره است که این فرد از کتابخانه‌ها خارج کرده است. در این دوره ۵ هزار جلد از نسخ نفیس کتابخانه گلستان به سرقت می‌رود. این موارد با به توپ بسته شدن مجلس تنیده شده، شخصیت اصلی دلال کتاب است که در این اثر به کتابسازی، کتابداری و صحافی و برخی هنرهای مرتبط با کتاب می‌پردازد و مخاطب را از زوایای دیگر از تاریخ کتاب پردازی مطلع می‌کند.

 

پاریس پاریس به قلم  سعید تشکری

نویسنده در این رمان سعی داشته تا بر اساس مستنداتی زنده و از نظر دورمانده به برملا کردن وجوهی از تاریخ معاصر ایران و موقعیت و دیدگاه‌ برخی روشنفکران دوران پهلوی بپردازد.» در قسمتی از داستان می‌خوانیم: «اکنون سال 1314 است و هزاره فردوسی در طوس خراسان در حال برگزاری است. ملک و مهیار که یکی یتیم‌زاده قوچانی است و دیگری دختری تازه از فرنگ برگشته که سرنوشتی مشابه مهیار دارد. در سالی که حکومت رضاخان میرپنج حوادث خون‌بار واقعه کشتار مسجد گوهرشاد را پی‌ریزی می‌کند با یکدیگر آشنا می‌شوند. رابطه آن‌ها روز به روز از سطح به عمق می‌رسد و هویتی خاص پیدا می‌کند. گویی شناخت هر کدام برای دیگری با شناخت تاریخ پرپر شده خراسان یکی می‌شود...»

مفتون و فیروزه به قلم سعید تشکری

 

کتاب «مفتون و فیروزه» یکی از شاهکارهای ادبیات داستانی انقلاب اسلامی در سی سال اخیر است؛ شاهکاری که هم در مضمون و شیوه روایت و قصه پردازی و هم در محتوا به ساختار و شیوه‌ای نوین دست پیدا کرده است و بدون شک مخاطب خود را شگفت زده خواهد کرد.

«مفتون و فیروزه» رمانی است دو جلدی که به تعبیر نویسنده، می‌توان آن را تاریخ خصوصی ملت ایران در قالب داستان و رمان پنداشت و جدای از آن می‌شود به سادگی و با اطمینان خاطر عنوان داشت که این رمان و آنچه به عنوان سیر داستانی در آن یاد می‌شود چیزی بیشتر از تاریخ خصوصی و شناسایی پرده­ای مغفول و ناشناخته از تاریخ انقلاب است که برای نخستین بار از زاویه دید فعالان فرهنگی و نه سیاسی روایت می‌شود.

این نکته وجه ممیزه اصلی «مفتون و فیروزه» نسبت به رمان‌های همسلک خودش است؛ قهرمانانش بر خلاف تمامی متون منتشر شده در حوزه تاریخ شفاهی و رمان تاریخی نه تنها از جنس سیاسیون و مبارزان نیستند؛ بلکه آن‌ها هدفمند و هوشمندانه بستر فعالیت‌های جدی فرهنگی و هنرهای دراماتیک را برای مبارزات خود انتخاب کرده‌اند.

«مفتون و فیروزه» از این منظر، تاریخ شکل‌گیری و جهت‌یابی جریان روشنفکر دینی در بستر هنر تئاتر در ایران است؛ که در مقابله آشکار با هنر بی‌مغز و آوانگارد غرب‌زده دورانش، به دنبال چیزی بیشتر از هنر برای هنر است و به همین خاطر مانیفست فعالیت فرهنگی «مفتون و فیروزه» را می‌توان نخستین مانیفست فرهنگی مبارزات منجر به پیروزی انقلاب و نخستین جرقه‌های پیوند میان جریان هنر و اندیشه ناب دینی در تاریخ ایران دانست که امروز تبدیل به جریانی کاملا مستقل و ریشه‌دار شده است.