پایگاه خبری تحلیلی «پارس»- علیرضا کمیلی- چندی قبل از شنیدن خبر بازسازی قبر عالم بزرگ جهان اسلام جناب امام محمد غزالی، در حاشیه شهر مشهد ذوق زده شدم تا جایی که وقتی دانستم مرحله اول بازسازی، نوروز امسال انجام می شود روزشماری می کردم.

چند روز قبل که یک کاروان از اساتید اهل سنت کشمیر مشهد بودند و نیت کردیم آنان را به اینجا ببریم پرسیدم و گفتند هیچ اتفاقی نیفتاده چون برخی مانع شده اند!

من ساده دل از خبر بازسازی چنان امیدوار شده بودم که در سر، سودای بازسازی قبر محدث بزرگ، صاحب صحیح مسلم، در حاشیه نیشابور را نیز می پروراندم و حتی با چند استاد که روی قبرستان های نیشابور تحقیق داشتند هم سخن گفتم!

به یاد دارم چندی قبل یکی از علمای خواف تعریف می کرد که جناب مفتی محمد تقی عثمانی از پاکستان به مشهد آمده بودند و با من تماس گرفتند که بیا برویم مزار جناب مسلم که من چون  محل دقیق را نمی دانستم، با مرحوم آیت الله واعظ زاده تماس گرفتم و مساله را مطرح کردم. ایشان از حضور بی سر و صدای مفتی تعجب کرد و آدرس حدودی قبر را به من دادند و ما به آنجا رفتیم.

حال سؤال این است که در زمانه قبرزدایی وهابیت، چه کسانی مانع تکریم قبوری هستند که مورد  احترام  همه فریقین می باشند؟ استدلال اینها چیست و چرا در مجامع علمی طرح و نقد نمی شود!؟