جلوه‌ای از آرمان‌شهر مهدوی در پیاده‌روی عظیم اربعین

پایگاه خبری تحلیلی «پارس»- محمد طهماسبی- شرکت در پیاده‌روی عظیم اربعین برای تجربه‌ی جلوه‌ای از آرمان‌شهر مهدوی یک ضرورت بی‌بدیل است. آنچه در نظر اندیشمندان در حد یک رؤیای دست‌نیافتنی است، در پیاده‌روی اربعین تحقّق یافته است:

این‌که افراد به‌جای کسب منفعت شخصی، تمام همتشان برای رفع نیاز دیگران باشد، بلکه برای آن رقابت کنند و مسابقه بدهند! «سٰابِقُوا إِلىٰ مَغْفِرَةٍ مِنْ رَبِّکُمْ وَ جَنَّةٍ»

برای کسی که اولین بار است در این پیاده‌روی شرکت می‌کند، این میزان اصرار صاحبان موکب‌ها برای استفاده از غذا و امکانات آن‌ها شاید باور کردنی نباشد، بعد هم که استفاده کنی بسیار خوشحال شده و تشکر می‌کنند! یعنی از مال و وقتشان گذاشته و برای شما که نمی‌شناسند هزینه کرده‌اند، و نه تنها منّتی ندارند، بلکه سپاسگزار هم هستند!

داشتن یک هدف مشترک که همه با اختیار خود و با تحمل زحمات به سمت آن حرکت می‌کنند؛ در حالی‌که به‌خاطر درک بزرگی هدف، نه تنها از خستگی‌ها و مشکلات ناراحت نیستند، بلکه آن‌را شیرین و زیبا هم می‌بینند! کمبودها و عدم امکانات اصلاً در معادله‌ی حرکت نمی‌آیند.

هیچ کس بر دیگری احساس برتری نمی‌کند؛ فقیر و غنی، صاحب منصب و مردم عادی، فارس و عرب و ... همه در یک سطح و برابرند.

امنیت روانی و اعتماد فوق‌العاده به همدیگر؛ همه به هم اعتماد دارند و از هم احساس نگرانی ندارند.

همه با هم احساس اخوت و برادری و آشنایی دارند؛ از ایرانی و عراقی، تا پاکستانی و هندی و لبنانی و اروپایی و... یعنی اجتماعی با پیوند‌های وثیق بدون آشنایی قبلی!

فضایی بسیار عاطفی و سرشار از صفا و محبت به همدیگر که هیچ تعارضی با هم احساس نمی‌کنند.

اوج نشاط معنوی در شرایط سخت جسمانی؛ لذتی که اگر کسی یک‌بار بچشد مشتری سال‌های بعد اربعین هم خواهد بود!

و این‌ها نه به‌صورت استثناء، که به‌صورت فراگیر و همگانی در این حرکت عظیم دیده می‌شود؛ جلوه‌ای که نویدبخش تحقّق آن آرمان بزرگ الهی است.

فاصْبِرْ إِنَّ وَعْدَ اَللّٰهِ حَقٌّ وَ لاٰ یسْتَخِفَّنَّکَ الَّذِینَ لاٰ یوقِنُونَ (روم/60)