به خاطر کودکان فیلم‌های خصوصی را منتشر نکنید

پایگاه خبری تحلیلی «پارس»- حسین آخانی- 1- زمان زیادی از انتشار عکس‌های خانم آزاده نامداری نمی‌گذرد. آن اتفاق خیلی‌ها را خوشحال کرد. تقریبا می‌توانم بگویم جز یک مورد از دوستان و نزدیکان من هیچکس این کار را ملامت نکرد. همه خوشحال بودند که این چهره "دو رو" رسوا شده است. من شخصا حسی دوگانه و متضاد داشتم. اول فکر کردم شاید این اتفاق باعث شود آدم‌های "دو رو" برای منافع مادی دست از دروغ بردارند.

 شاید این رخداد باعث شود که دستگاه‌های نظارتی گول ظاهر آدم‌ها را نخورند. برای نمونه انصاف نیست که با تیغ گزینش هزاران ایرانی شرافتمند و با استعداد که حاضر به دو رویی نیستند از بسیاری شغل‌ها مثلا کار در صدا و سیما و آموزش و پرورش محروم شوند. اما حس دیگر من به شدت مخالف انتشار این عکس‌ها و فیلم‌ها بود. نه تنها به دلیل رعایت حقوق بشر - که در بسیار از کشورها گرفتن فیلم و عکس از دیگران بدون اجازه ممنوع است - بلکه می‌دانم دامنه این بی حیایی و بی امنی گریبان همه را خواهد گرفت و فیلم‌ها و عکس‌های بعدی الزاما افرادی چون خانم نامداری نیستند و می‌توانند هر کس دیگری باشد.

2- در فضای مجازی فیلم جدیدی می‌چرخد که در آن ظاهرا آقایی که با خانمی در خیابان می‌رفته، یکباره خانم دیگری با آنها روبرو شده و این دو با جملات بسیار تند به هم فحش می‌دهند (تشخیص اینکه رابطه این خانم‌ها با آقا چیست مشخص نیست). چنین برخوردهایی در جامعه کم نیست.

 هیجان لحظه‌ای هم باعث رفتارهای بسیار تندی می‌شود. اما فیلم‌برداری و انتشار آن نه تنها سه نفری که در آن درگیری بودند را برای همیشه بی حیثیت خواهد کرد (فرق چندانی هم بین مقصر و قربانی نیست)، بلکه خانواده‌های آنها را سخت در جامعه تحقیر می‌کند و تاثیرات بعدی آن به مراتب مخرب تر از تنبیه یک خطاکار احتمالی است. عمق فاجعه زمانی بیشتر می‌شود که ما ندانیم که این عکس‌ها و فیلم‌ها و اطلاعات آن تا چه حد درست است.

3- بدترین تاثیر این فیلم‌ها روی کودکان است. امروز اغلب کودکان تلفن‌های همراه والدین و یا خودشان را در دست دارند و این فیلم‌ها را می‌بینند. دیدن این صحنه‌ها توسط کودکان آثار بسیار مخربی بر ذهن آنها دارد. من نمی‌دانم آیا قانون درستی در خصوص گرفتن عکس و فیلم از دیگری در ایران وجود دارد یا نه. ولی این را می‌دانم که در کشوری مانند آلمان و آمریکا کسی اجازه ندارد از دیگری بدون اجازه آنها عکس بگیرد. 

باید مسئولیت گرفتن عکس و فیلم و انتشار آن را آموزش داد و برای آن قوانین کارآیی وضع کرد. جامعه‌ای که هنوز به آن بلوغ نرسیده که رمز کارت بانکی کسی را نخواهد و یا رمز خودش را به کس دیگر ندهد، درک درستی از مرز حریم خصوصی و عمومی ندارد.