دعایی سفارشی برای پرداخت بدهی

سی‌ام دعا از صحیفه سجادیه، با پرداختن به  موضوع یاری‌خواستن از خدا برای پرداخت بدهی در ۶ فراز تنظیم شده‌است. 

در این گزارش می خوانیم که: 

* امام سجاد(ع) از اندوه و دل‌نگرانی بدهکاری به خدا پناه می‌برد.

*  آن حضرت برای رهایی از ذلت وامداری در زندگی و پیامدهای آن در آخرت، از خداوند می‌خواهد مالی سرشار یا مالی به اندازه و پیوسته به او عطا کند.

* از اسراف بپرهیزیم و با بخشش و میانه‌روی در مخارج، زندگی را سامان دهیم.

* دنبال روزی حلال و انفاق در کار نیک باشیم.

*  از خدا بخواهیم مالی را که موجب خودبزرگ‌بینی، ستم و گردنکشی ما می‌شود، از ما بستاند.

وَ کانَ مِنْ دُعَائِهِ علیه‌السلام فِی الْمَعُونَةِ عَلَی قَضَاءِ الدَّینِ:

دعای آن حضرت در یاری‌خواستن از خدا برای پرداخت وام:

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ هَبْ لِی الْعَافِیةَ مِنْ دَینٍ تُخْلِقُ بِهِ وَجْهِی، وَ یحَارُ فِیهِ ذِهْنِی، وَ یتَشَعَّبُ لَهُ فِکرِی، وَ یطُولُ بِمُمَارَسَتِهِ شُغْلِی

بارالها بر محمد و آلش درود فرست، و مرا عافیت بخش از وامی که آبرویم را بریزد، و ذهنم را پریشان کند، و فکرم را پراکنده سازد، و شغلم در علاج و چاره آن به طول انجامد.‌

وَ أَعُوذُ بِک، یا رَبِّ، مِنْ هَمِّ الدَّینِ وَ فِکرِهِ، وَ شُغْلِ الدَّینِ وَ سَهَرِهِ، فَصَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ أَعِذْنِی مِنْهُ، وَ أَسْتَجِیرُ بِک، یا رَبِّ، مِنْ ذِلَّتِهِ فِی الْحَیاةِ، وَ مِنْ تَبِعَتِهِ بَعْدَ الْوَفَاةِ، فَصَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ أَجِرْنی مِنْهُ بِوُسْعٍ فَاضِلٍ أَوْ کفَافٍ وَاصِلٍ.

ای پروردگارم، از غصه وام و اندیشه در آن، و از دلی مشغولی به مسئله قرض و بی‌خوابی‌اش به تو پناه می‌برم، پس بر محمد و آلش درود فرست، و مرا از زحمت و مشقت وام پناه ده، و‌ ای پروردگار من، از ذلّت قرض در این چند روز زندگی، و از وبال آن پس از مرگ به تو پناه می‌برم، پس بر محمد و خاندان او درود فرست، و مرا به ثروت سرشار، یا زندگی توأم با کفاف از آن پناه ده.

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ احْجُبْنِی عَنِ السَّرَفِ وَ الِازْدِیادِ، وَ قَوِّمْنِی بِالْبَذْلِ وَ الِاقْتِصَادِ، وَ عَلِّمْنِی حُسْنَ التَّقْدِیرِ، وَ اقْبِضْنِی بِلُطْفِک عَنِ التَّبْذِیرِ، وَ أَجْرِ مِنْ أَسْبَابِ الْحَلَالِ أَرْزَاقِی، وَ وَجِّهْ فِی أَبْوَابِ الْبِرِّ إِنْفَاقِی، وَ ازْوِ عَنِّی مِنَ الْمَالِ مَا یحْدِثُ لِی مَخِیلَةً أَوْ تَأَدِّیاً إِلَی بَغْی أَوْ مَا أَتَعَقَّبُ مِنْهُ طُغْیاناً.

بارخدایا بر محمد و آلش درود فرست، و مرا از اسراف و زیادی‌خواهی بازدار، و به بخشش و انتخاب میانه روی سامان ده، و اندازه نگاه‌داشتن نیکو را به من بیاموز، و مرا به لطف خود از ولخرجی حفظ کن، و روزیم را از راه‌های حلال روانه ساز، و خرج کردن مالم را متوجه برنامه‌های خیر فرما، و ثروتی که مرا به کبر و خودبینی آلوده کند، یا به ستم بکشاند، یا از مرز عبادت و ادب درگذراند از من دور کن.

اللَّهُمَّ حَبِّبْ إِلَی صُحْبَةَ الْفُقَرَاءِ، وَ أَعِنِّی عَلَی صُحْبَتِهِمْ بِحُسْنِ الصَّبْرِ وَ مَا زَوَیتَ عَنِّی مِنْ مَتَاعِ الدُّنْیا الْفَانِیةِ فَاذْخَرْهُ لِی فِی خَزَائِنِک الْبَاقِیةِ

بار خدایا، رفاقت و مصاحبت با فقیران را محبوب من قرار ده، و در نشست و برخاست با آنان مرا به صبر نیکو یاری ده، و آنچه را از متاع نابودشدنی دنیا از من گرفتی همان را در خزانه‌های پایدارت برایم ذخیره کن،

وَ اجْعَلْ مَا خَوَّلْتَنِی مِنْ حُطَامِهَا، وَ عَجَّلْتَ لِی مِنْ مَتَاعِهَا بُلْغَةً إِلَی جِوَارِک وَ وُصْلَةً إِلَی قُرْبِک وَ ذَرِیعَةً إِلَی جَنَّتِک، إِنَّک «ذُو الْفَضْلِ الْعَظِیمِ»، وَ أَنْتَ الْجَوَادُ الْکرِیمُ.

و آنچه از توشه ناچیز دنیا به من داده‌ای، و هر متاعی از آن که در همین دنیا به من عطا فرموده‌ای وسیله رسیدن به جوار خود، و پیوستن به مقام قرب، و سبب رسیدن به بهشت قرار ده؛ زیرا که تو صاحب فضل بزرگ، و بخشنده کریمی.