محمدحسین قاسمی تهیه کننده سینما در پاسخ به این سوال که تا چه حد جای سینما دفاع مقدس طی یک دهه اخیر در سینما خالی است؛ گفت: به طور معمول سینمای جنگ را به سه بخش تقسیم می‌کنند، ابتدا زمان جنگ، به شکلی که کارهای تبلیغاتی برای حضور و دفاع را بر عهده دارد، پس از این سینمایی می‎‌آید که اتفاقات رخ داده را تایید می‌کند و دوره بعدی که به نظرم کامل‌تر از دوره‌های قبلی است، جنگ را واقعی نشان می‌دهد و هنوز جای این سینما حس می‌شود.

وی افزود: اگر این دوره‌ها را به درستی پیش ببریم مردم هم همراه می‌شوند. به عنوان نمونه «شیار 143» جزو دسته سوم سینمای جنگ است و مردم هم از آن استقبال کردند.

این تهیه کننده در خصوص اینکه این روزها به چه نحو باید به سینمای دفاع مقدس پرداخت تا به سمت شعار زدگی نرود و باورپذیری بیشتری داشته باشد، عنوان کرد: به طور کلی جنگ مقوله خوبی نیست و ما جزو ملت‌های ضد جنگ هستیم و آن را دوست نداریم. پس اگر قبول داریم که جنگی به ما تحمیل شده و در مقام دفاع برآمدیم و مردم ما به خوبی حضور پیدا کردند بیاییم واقعی به آن بپردازیم و از گفتن یک سری واقعیت‌های جنگ نترسیم چون به طور قطع تبعات دارد.

تهیه کننده «نفس» اظهار داشت: مگر می‌شود جنگ تبعات نداشته باشد. پس باید آن را واقعی نشان بدهیم و در حد زیاد سیاه نمایی نکنیم یعنی فقط برای استقبال مخاطب به بخش حماسی آن نپردازیم.