شعرسازی و جیب پر پول شاعرنماها

امروزه بازار شعرفروشی چنان داغ شده که به نظر می‌رسد شعرِ یافتنی روز به روز بیش از پیش به وادی فراموشی سپرده می شود؛ یعنی دیگر کمتر کسی را می شود پیدا کرد که برای دلش شعر بگوید و به قولی شعر را بیابد. 

بنا بر این گزارش؛این روزها برخی از شاعران کشورمان به دلیل بیکاری به کسب درآمد از طریق شرکت در جوایز و جشنواره های ادبی کشور روی آورده اند و بیم آن می رود که در آینده نزدیک آثار ویژه و یافتنی در این حوزه دیده نشود؛ زیرا اگر روند سرودن اشعار سفارشی اینچنین که امروز دیده می شود پیش برود، اکثر اشعار بافتنی خواهند بود.
 
ما نیز با همین دغدغه به سراغ چند تن از شاعران کشورمان رفتیم تا نظر آنها را درباره آنچه بر سر شعر آمده بپرسیم.
 
محمود اکرامی فر، شاعر شناخته شده کشورمان در گفتگو با خبرنگار  باشگاه خبرنگاران جوان؛ گفت: وقتی شما در قبال کاری که انجام می دهید پول می گیرید، یعنی آن کار را برای دل خودتان انجام نداده اید. بنابراین شعری که در ازای سرودنش پولی پرداخت شود، اثری بافتنی و ساختگی خواهد بود.
 
وی افزود: در این صورت ما به سمت شعرهای آوردنی می رویم و در آن زمان شعر مانند پفک و ماشین خریدنی می شود.
 
این شاعر اظهار داشت: به نظر می رسد اگر شاعر برای دل خودش شعر نگوید و نقاش برای دلش نقاشی نکند، دیگر آثار ویژه و یافتنی در این عرصه ها نمی‌بینیم. البته مدتی است که این امر در حوزه نقاشی مشهود است. 

اکرامی فر ادامه داد: امروزه با توجه به حجم سفارش هایی که برای سرودن شعر می شود، بازار شعرفروشی داغ است. 

این شاعر در بخش پایانی سخنانش در پاسخ به این سؤال که آیا هم اکنون شعر بافتنی بر شعر یافتنی غلبه کرده است یا نه،خاطرنشان کرد: تشخیص اینکه هم اکنون شعر بافتنی بر شعر یافتنی غلبه دارد یا بالعکس، نیاز به بررسی دارد و من این کار را انجام نداده ام. 

همچنین، محمد جواد محبت شاعر، نیز بیان کرد: شعرسازان بازاری همان کسانی هستند که برای تبلیغ محصولات خوراکی اشعاری مانند «گل به سر دارم خیار/ نقل تر دارم خیار» را سروده و زمزمه می کنند. مردم کشور ما در اصل و به صورت ذاتی قافیه سازی می کنند و از این توانایی خودشان برای تبلیغ خوردنی ها بهره می برند. 

وی افزود: اکثر کتاب هایی که امروزه چاپ می شوند، در قطع های جیبی و رقعی و با ظاهری شیک و چشمگیر منتشر می‌شوند. بسیار کمتر دیده می‌شود که با قطع وزیری در دسترس مخاطبانشان قرار بگیرند. 

این شاعر اظهار داشت: هم اکنون کتاب به نوعی دکور شده و باعث افزایش قشر کتابخوان جامعه نمی شود.
 
محبت در بخش دیگری از سخنانش تصریح کرد: امروزه عده ای از شاعران مترصد سرودن شعرهای مناسبتی هستند و به طور معمول می توانیم ریشه شعرشان را در اخبار جهانی و کشوری پیدا کنیم. در اصل انتشار این اخبار باعث می شود که شاعران در تأیید و رد موضوع آنها شعری بسرایند.
 
وی ادامه داد: اینک اکثر شاعران جوان ما بیکار هستند و از طریق حضور در جوایز و جشنواره‌های ادبی امرار معاش می کنند و ترانه سازها هم از این امر مستثنی نیستند. 

در پایان باید گفت؛ به نظر می رسد اگر مسئولان و مدیران فرهنگی کشور به وضعیت زندگی شاعران و اهالی ادب توجه بیشتری بکنند و تدابیری در خصوص سر و سامان دادن به وضعیت زندگی آنها بیندیشند، کمتر شاهد شعرسازی ها و سروده شدن شعرهای بافتنی خواهیم بود. 

یادآور می شود که اکثر مواقع آسیب‌هایی که به فرهنگ زده می‌شوند، جبران ناپذیر هستند و شعرسازی هم یکی از این آسیب‌هاست.