در یکی از روز‌های بهاری و همزمان با روز جانباز، به دیدار یکی از جانبازان سرافراز 8 سال دفاع مقدس رفتیم، تا گفت‌وگویی از حال و هوای جنگ، جبهه و جانبازی داشته باشیم، اما با صحنه‌هایی روبه‌رو شدیم که مسیر گفت‌وگو را به کلی تغییر داد.

صباح فیاض‌دری جانباز 64 ساله و 70 درصد روشندل از گلایه‌های خود از مسئولان و بی‌مهری‌های آن‌ها برایمان گفت؛ از سختی‌های زندگی‌ جانبازان شنیده بودیم، اما هیچ‌گاه تصور نمی‌کردیم که مسئولان و متولیان رسیدگی به امور این دلاورمردان دوران دفاع مقدس را این گونه بی‌تفاوت ببینیم.

این جانباز جنگ تحمیلی از مشکلات جسمی و روحی خود و نامهربانی‌ها و بی‌مهری‌های مسئولان برایمان سخن گفت که حاصل آن را ادامه می‌خوانید:

فیاض‌دری گفت: من در اول مرداد ماه سال 1331 در مشهد متولد شدم و از بزرگترین افتخاراتم این است که در دوران انقلاب و دفاع مقدس پشت سر حضرت امام خمینی(ره) بنیانگذار کبیر جمهوری اسلامی ایران در جهت غلبه بر رژیم‌های شاهنشاهی و صدام حاضر بودم.

اعزان به جبهه در سال 59

وی افزود: پس از شروع جنگ تحمیلی در سی‌ و یکم شهرویور ماه سال 1359 جزو نخستین نیروهایی بودم که به فرمان امام راحل(ره) و در جهت دفاع از این آب و خاک به جبهه‌های حق علیه باطل اعزام شدم.

جانباز دفاع مقدس ادامه داد: من در جنگ‌های نامنظم و چریکی حاضر بودم و سابقه حضور 55 ماهه در جبهه جنگ حق علیه باطل را دارم و از اولین نیروهای شهید چمران بودم و نخستین جراحتم هم در تاریخ بیستم اردیبهشت ماه سال 1360 در عملیات پدافندی منطقه دهلاویه سوسنگرد بود که تیر مستقیم به فکم خورد و قدرت تکلم را از من گرفت.

دومین مجروحیت

فیاض‌دری تصریح کرد: در همان سال در شلمچه حاضر شدم تا مانع از پیشروی و موفقیت نیروهای رژیم صدام شوم و طولی نکشید که در ششم اسفند ماه سال 1361 برای دومین بار مجروح شدم و در این نوبت انگشت شصت پای راستم قطع شد و از ناحیه دو چشم نابینا شدم.

وی با اشاره به مشکلات جسمی و روحی خود، تأکید کرد: من جانبازی 70 درصد هستم و از نواحی فک، دهان، گلو، پای راست و هر دو چشم دچار مشکل هستم و از مشکلات اعصاب و روان هم رنج می‌برم.

گلایه از مسئولان

فیاض‌دری گفت: من در خانه اجاره‌ای 43 متری که دارای کمترین امکانات ممکن بوده ساکن هستم و به دلیل‌ شرایط جسمی‌ام و تکلم نسبی‌ که دارم با تشخیص پزشک معالجم لوله تراکستومی در زیر گلویم گذاشته شده و بابت همین وسیله اضافی‌ که در بدنم گذاشته شده مشکلاتی هم دارم و از اسپری تنفسی نیز باتوجه به شرایطی که دارم به سختی استفاده می‌کنم.

وی ضمن گلایه از مسئولان جهت عدم توجه به وضعیت حیاتی‌اش، افزود: با توجه به شرایطی که دارم باید طبق توصیه پزشکان یک پرستار 24 ساعته، یک دستگاه ساکشن، یک دستگاه اکسیژن‌ساز و یک تخت مواج داشته باشم که هزینه حداقلی آن 7 میلیون تومان بوده است، اما بنیاد شهید و امور ایثارگران خراسان رضوی از تأمین نیازهای حداقلی درمانم دریغ کرده و با وجود مراجعات مکرر در چند نوبت تاکنون پاسخ مثبتی دریافت نشده است.

جانباز جنگ تحمیلی عنوان کرد: این مجموعه معتقد است که ماهانه یک میلیون و 700 هزار تومان دریافت می‌کنم و نیازمند حمایت آنها نیستم، در صورتی که 600 هزار تومان آن صرف اجاره خانه شده و مابقی تأمین کننده بخش کوچکی از نیازهای درمانی‌ام بوده است.

فیاض‌دری تصریح کرد: من طبق تکلیف و وظیفه‌ای که داشتم و بنا به دستور حضرت امام خمینی(ره) در جهت دفاع از این آب و خاک به مناطق عملیاتی جنوب و غرب کشور اعزام شدم و با وجود آن که در طول مدت جانبازی‌ام از حق و حقوقی که داشتم استفاده‌ای نکردم، اما باز هم شاهدم در مواردی که حیاتم در خطر است و دست یاری مسئولان را می‌طلبد، هیچگونه حمایتی صورت نمی‌پذیرد.

هیچ حمایتی از من نشده است

وی دیدارهای مسئولان با خودش را تشریفاتی دانست و تأکید کرد: در طول سال تنها در یک نوبت و آن هم در روز جانباز شاهد حضور مسئولان هستم که این حضور هم صرفاً برای گرفتن عکس یادگاری بوده و با وجود مشاهده عینی مشکلات درمانی‌ام و درخواست‌های مکرری که جهت حمایت مطلوب از سوی آن‌ها دارم، تاکنون هیچگونه اقدام مثبتی در جهت رفع این مشکلات مشاهده نشده است.

یادگار دوران 8 سال دفاع مقدس گفت: باوجود چنین شرایط سختی که دارم اگر بازهم نیازی به حضورم در جهت دفاع از این مرز و بوم باشد به فرمان ولی‌فقیه لبیک گفته و جان خود را در جهت حفظ و اعتلای نام ایران و ایرانی فدا می‌کنم.

فیاض‌دری ضمن اعلام آمادگی برای حضور در در کنار مدافعان حرم و مبارزه با تروریست‌های داعش، گفت: تاکنون در چند نوبت درخواست حضور در سوریه و عراق را داشتم تا از حرمین شریفین و مقدسات خود دفاع کنم که مسئولان به دلیل وضعیتی که داشتم با این حضور موافقت نکردند، اما باوجود همین شرایطی هم که دارم آماده حضور در کنار مدافعان حرم و مبارزه با تروریست‌های داعش هستم.

وی در پایان از بزرگ جانباز دشت کربلا، حضرت اباالفضل‌العباس(ع) به عنوان الگوی خود و دیگر شهدای زنده نام برد و افزود: افتخار جامعه جانبازی و به‌ویژه بنده که از ناحیه دو چشم مجروح شده‌ام این است که الگویمان قمربنی‌هاشم، حضرت اباالفضل‌العباس(ع) هستند، گرچه فعالیت‌های ما در دوران دفاع مقدس با رشادت‌های آن بزرگ جانباز تاریخ اسلام که دلاوری‌هایشان در واقعه کربلا مشاهده شد قابل مقایسه نبوده و نیست، اما تلاش اکثر جانبازان این است که سبک زندگی حضرت اباالفضل‌العباس(س) را الگو قرار داده و آن را در زندگی خود عملی کنند.