شب آرزوها یا شب جوائز/ دستگاهای فرهنگی و وعاظ این دقت تعبیر را اعمال کنند

پایگاه خبری تحلیلی «پارس»- حجت‌الاسلام سید محمد حسین میرلوحی در یادداشتی اختصاصی برای سایت پارس» نوشت: 

خدا خیر دهد بانی کسی که اهمیت شب جمعه اول ماه پر فضیلت رجب را در میان مردم کوچه و بازار احیا کرد.مخصوصا بانی اصلی آن صدا و سیما را...

منتها دوستان ما از اول این لیله الرغائب را به شب آرزوها ترجمه کردند. نامی رومانتیک و زیبا که ظاهرا بدیل غربی هم دارد. اما اشتباه مهم ترجمه ای در این کلمه دیده می شود.

وقتی عموم کتب لغت را دیدم رغائب را جمع رغیبه (و نه رغبت) به معنای یک امر مطلوب که ارزش ویژه ای دارد نام گذاری کردند. البته که می شود با نگاه فقط به این کلمه بالاخره به طریقی معنای آرزو را استشمام کرد، اما نویسنده بر این باور است که بر اساس مجموعه معارف قرآنی و روایی ، نیز، بعلت برداشت عمومی از کلمه آرزو همچنین حال و مقال روایات مربوط به لیله الرغائب کلمه شب جوائز دقیق تر بنظر می رسد.

وقتی آیات و روایت مشتمل بر آرزو مرور می کنیم با کلماتی همچون امانی، امنیه و امل روبرو می شویم که در قریب به اتفاق آنها این مفهوم در محل مذمومی بکار رفته است.

بعنوان مثال در آیه  14 سوره حدید:یُنَادُونهَُمْ أَ لَمْ نَکُن مَّعَکُمْ  قَالُواْ بَلىَ‏ وَ لَاکِنَّکمُ‏ْ فَتَنتُمْ أَنفُسَکُمْ وَ تَرَبَّصْتُمْ وَ ارْتَبْتُمْ وَ غَرَّتْکُمُ الْأَمَانىِ‏ُّ حَتىَ‏ جَاءَ أَمْرُ اللَّهِ وَ غَرَّکُم بِاللَّهِ الْغَرُور. مؤمنان را ندا مى‏دهند: آیا ما [در دنیا] با شما نبودیم؟ مى‏گویند: چرا، ولى شما خود را [به سبب نفاق و دشمنى با خدا و رسول‏] در بلا و هلاکت افکندید و به انتظار [خاموش شدن چراغ اسلام و نابودى پیامبر] نشستید و [نسبت به حقایق‏] در تردید بودید و آرزوها [ى دور و دراز و بى پایه‏] شما را فریفت، تا فرمان خدا [به نابودى شما] در رسید و [شیطان‏] فریبنده شما را فریب داد

یا در روایتی از امیرالمومنین علیه السلام:َ إِنِّی أَخَافُ عَلَیْکُمُ اثْنَیْنِ اتِّبَاعَ الْهَوَى وَ طُولَ‏ الْأَمَل‏ من بر امتم از دو چیز بیمناکم تبعیت از هوای نفس و دیگری داشتن آرزوهای دور دراز. و بسیاری دیگر از آیات و روایات دیگر. در ادبیات معمول هم فرق بین آرزو با دعا وقتی در تقابل هم قرار می گیرند به ابن نحو فهم می شود که آرزو کردن یک شوق درونی است که لزوما مقصدی برای اتفاق افتادن ندارد و به شانس بستگی دارد اما دعا کردن یعنی خواسته ای را از قادر مطلق که همه چیز زیر سلطه ی اوست بخواهیم. بطور مثال اگر برای کسی یک زندگی خوب را آرزو کنیم معلوم نیست از چه کسی این آرزو را داشتیم اما وقتی برای کسی دعای داشتن یک حیات طیبه را داشته باشیم معلوم می شود که این خواسته به مقصدی به نام الله قدیر می رسد.

اما از وجهه دیگر بنابر روایات این شب خدای متعال برای کسانی که روزه بدارند و بین نماز مغرب و عشاء یک نماز دوازده رکعتی با کیفیتی که گفته شده بخوانند سه پاداش عظیم قرارداده اولا شفاعت هفتصد نفر از امت ثانیا بخشیده شدن گناهان و ثالثا همنشین مهربان و نورانی در لحظات سخت قبر. که این ها در واقع امور مطلوب ویژه کسانی است که این اعمال را بجای بیاورند. در واقع جایزه ایست برای کسانی که تلاش کرده اند و زحمت کشیده اند و در یکی از مسابقات ویژه ی این الرجبیون به جوائزی به این عظمت دست پیدا کرده اند. پس بنظر می رسد دستگاهای فرهنگی و وعاظ این دقت تعبیر را اعمال کنند.