واکنش اهالی سینما به مرگ مرد آرام سینمای ایران

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، این سنماگر روز شنبه 3 بهمن به علت ایست قلبی درگذشت.اهالی سینما در فضای مجازی هر کدام به نوعی یادی از این صدابردار کردند و دربارۀ او مرگش نوشتند.

جعفر پناهی یدالله نجفی را مرد آرام سینمای ایران توصیف کرد و نوشت:

«مرد آرام سینماى ایران درگذشت ! فیلم آینه با یک پلان سیصد و شصت درجه در چهار راه جمهورى آغاز مى شد که حدود پانصد دختر بچه دبستانى در آن حضور داشتند . دوربین را وسط خیابان کذاشته بودیم و همه عوامل باید پشت دوربین مى ایستادیم و با چرخش دور بین مى چرخیدیم تا درون کادر نباشیم . براى آنکه بتوانم بچه هاى دبستانى را هدایت کنم یک بلندگوى دستى به همراه داشتم که مدام آنها را راهنمایى مى کردم . چند بار تمرین کردیم وآماده گرفتن پلان شدیم .دیدم یدالله نجفى به جاى آنکه صحنه را نگاه کند به من و بلندگو نگاه مى کند . فهمیدم منظورش چیست . اما به روى خودم نیاوردم . بدون آنکه بخواهد جلب توجه کند پیشم آمد و آرام به بلندگو اشاره کرد و گفت : فکر کنم دیگه به این احتیاج نداشته باشى . گفتم : چرا بدون این با این همه بچه نمیشه کارى کرد . گفت : ولى براى صدا مشکل داریم . خیلى جدى گفتم : مشکل من نیست ، مشکل صدا برداره ... لحظه اى متعجب نگاهم کرد . با آنکه حق با او بود ، فقط لبخندى به لب آورد گوشى صدا برداریش را درگوش گذاشت و رفت سرجایش ایستاد . همیشه آرام مى آمد و آرام مى رفت بدون آنکه بخواهد حضورش را به رخ بکشد . اکنون آرام تر از همیشه خفته است.»

 رامبد جوان هم یدالله نجفی را آرام مرد بزرگ خطاب کرد و نوشت:

«یدالله نجفى صدابردار درجه یک و یار سینماى ایران رفت. براى آرامش روحش دعا کنیم و صبورى و سلامتى براى خانوادش.

روحت آرام مرد بزرگ.»

نیکی کریمی هم یدالله نجفی «عمو یدی» خطاب کرد و نوشت:

«دیشب باید می نوشتم اما باورم نمیشد ... دیشب همگی در جلسه کانون کارگردانان بودیم که کاغذی امد و کمال تبریزی با تاسف سری تکان داد و گفت یدالله نجفی امروز بعدازظهر فوت شد ... چند لحظه ای ماندم ، اسم را مرور کردم ، کی؟ یدالله؟ عمو یدی ؟ ... مگر می شود ؟ 

عمو یدی مهربان خوب ... دیگر بعضی ها را باورش واقعا سخت است ...

بار ها با هم کار کردیم و سال پیش ، چهارشنبه نوزده اردیبهشت و شیفت شب را هر دو با او کار کردم ... صدا بردار کهنه کاری که چندین بار جایزه گرفته بود ...

بسیار با شخصیت ، با سلوک و مهربان بود ... ارام بود و همه را به ارامش دعوت می کرد ... بیخود نبود که همه به او " عمو یدی " می گفتند ... چون می شد با دیدنش ، با دیدن لبخندی که همیشه روی لبانش بود ارام شد و در سختی های کار رویش حساب کرد ...همیشه زود سر صحنه میامد و روزنامه ورق می زد...

علاقه به مطالعه داشت و اکثرا مواقع بیکاری نمیدیدم که به بطالت بگذراند بلکه کتاب می خواند و اخبار را مرور می کرد...

نمونه نسلی بود که حرف بیهوده نمی زنند مگر فکر کرده باشند و سنجیده و ... دغدغه داشت ...

خودش بود و تظاهر به هیچ چیز نمی کرد...

نعمتی بود وجود با شخصیت و با وقار و متینش در سینما... باورش سخت است.»

هوشنگ گلمکانی هم که یدالله نجفی را از نزدیک نمی‌شناخت او را انسانی با موج مثبت توصیف کرد و نوشت:

«با یدالله نجفی معاشرت و آشنایی نزدیکی نداشتم. هیچ وقت دو جمله هم با او همکلام نشدیم. نهایتش سلام‌وعلیکی بود در محفلی سینمایی، اگر چشم در چشم می‌شدیم، آن هم با سر تکان دادنی، با فاصله. توصیف مثبت درباره‌اش زیاد شنیدم و آرامش و وقار ساطع از چهره و به‌خصوص چشمانش موج مثبتی داشت

از عجایب روزگار که دیشب خوابش را دیدم. خوش‌مشرب اما همچنان آرام و کم‌حرف بود. هر دو می‌دانستیم که مرده (یک نفر دیگر هم بود که نفهمیدم کی بود). گفتم: آقای نجفی، حالا بعد از مرگت نصیب ما شدی؟ خندید و هیچ نگفت وفقط سری تکان داد. باز هم صدایش را از من دریغ کرد.

کلی عکس ازش گرفتم اما صبح که بیدار شدم نمی‌دانم چرا، به کدام دلیل فنی یا غیرفنی هیچ کدام از عکس‌ها نیفتاده.احتمالاً دلیلش این است که یدالله نجفی مرده است.»

کارن همایونفر هم در سوگ او نوشت:

«خبر ساده و کوتاه، یدالله نجفی صدا بردار سینما درگذشت.

یادم نیست چند فیلم کنار هم بودیم اما پارسال همین موقع ها صدای فیلم شیفت شب و چهارشنبه نوزده اردیبهشت را... و سال قبلش ای وای و سال قبل ترش و قبل ترش...

کم کم تعداد کسانی که از دست دادیم از حاضرینی که میشناسیم بیشتر میشوند. هر فیلمی خاطره ای و فقدانی... میترسم به گذشته نگاه کنم... اما براستی شما کجا میروید؟ در نور باشید اما کجا میروید که یادتان نرم و آهسته مثل نسیم روح و خاطره را طی میکند؟

امروز کارگردان چه بگوید برای شروع فیلم؟ 

سکوت...دوربین...حرکت! سکوت.»

زنده‌یاد نجفی متولد ۱۳۳۴ بابلسر و از فارغ التحصیلان رشته صدابرداری از مدرسه عالی تلویزیون و سینمابود. او صدابرداری را از سال ۱۳۵۵ از تلویزیون آغاز کرد و از سال ۱۳۶۹ با فیلم سینمایی «به خاطر همه چیز» به کارگردانی رجب محمدین به سینما آمد. او تاکنون با کارگردان‌های مطرحی همکاری کرده است. از فیلم‌هایی که توسط نجفی صدابرداری شده می توان به «جیب‌برها به بهشت نمی‌روند»، «نجات یافتگان»،«از کنارهم می‌گذریم»، «اینجا چراغی روشن است»،«خون بازی»،«آواز گنجشک‎ها»،«قصه‎ها»،«رستاخیز»، «شیفت شب»،«جامه‎دران» ،«چهارشنبه ۱۹ اردیبهشت» و «محمد رسول الله» اشاره کرد. او صدابرداری «فروشنده» آخرین ساخته اصغر فرهادی که این روزها در حال فیلم‌برداری است را هم برعهده داشت. از آثار شرکت کننده در جشنواره سی‌وچهارم فیلم فجر هم صدابرداری فیلم‎هایی چون «یک شهروند کاملا معمولی» و «به‌دنیا آمدن» بر عهده این صدابردار بود.