گناهی که باعث فقر و نفاق می شود!
اگرچه شرابخواری در اسلام حرام و گناه است و در روایات قفل های بدی در آن قرار داده شده اما گناهی هست که از شرابخواری بدتر است.
به گزارش پارس به نقل از قدس آنلاین، دروغ از گناهان کبیره و منشاء بسیاری از گناهان دیگر است از این رو در آموزه های اسلام بشدت از آن نهی شده و عقوبت های سختی برای فرد دروغگو تصریح شده است.
پیامبر اکرم (ص) در نکوهش دروغ می فرمایند: «شما را سفارش مى کنم به راستگویى، که راستگویى با نیکوکارى همراه است و هر دو در بهشت اند و از دروغگویى بپرهیزید که دروغگویى همراه با بدکارى است و هر دو در جهنم اند.»
علاوه بر این، رسول گرامی اسلام (ص) فرموده اند: «آیا شما را از بزرگترین گناهان خبر ندهم؟ بزرگترین گناه شرک به خدا و بدرفتاری نسبت به پدر و مادر و دروغ گفتن است»
حضرت امیرالمؤمنین (ع) می فرمایند: «هیچ بنده مزه ایمان را نچشید تا دروغ را ترک کند چه شوخى باشد و چه جدى.»
امام باقر (ع) فرمودند: «على بن حسین علیهماالسلام به فرزندنشان می فرمودند: «از دروغ کوچک و بزرگش، جدى و شوخیش بپرهیزید، زیرا آن کس که در چیز کوچک دروغ گفت به دروغ بزرگ نیز جرات پیدا کند. آیا ندانید که رسول خدا (ص) فرمودند: «بنده (خدا) پیوسته راست گوید تا خدا او را صدیق نویسد، و پیوسته دروغ گوید تا خدا او را کذاب (و دروغگو) نویسد.»
ایشان همچنین می فرمایند: «خداى عز و جل براى بدى قفل هائى قرار داده و کلیدهاى آنها را شراب قرار داده، و دروغ بدتر از شراب است.»
همچنین از امیر المؤمنین (ع) است که فرمودند: «براى مرد مسلمان سزاوار و شایسته است که از رفاقت دروغگو بپرهیزد، زیرا که او دروغ گوید تا بدان جا که اگر راست هم بگوید باور نشود.»
ایشان فرموده اند: «دروغگو با دروغگویى خود سه چیز بدست مى آورد: خشم خدا را نسبت به خود، نگاه تحقیرآمیز مردم را نسبت به خود و دشمنى فرشتگان را نسبت به خود.»
امام صادق (ع) نیز در مذمت و نکوهش دروغ می فرمایند: «دروغ بر خدا و رسولش (ص) از گناهان کبیره است.»
عمر بن یزید گوید: شنیدم حضرت صادق (ع) می فرمودند: «دروغگو با برهان هاى روشن هلاک گردد، و پیروانش بوسیله شبهات.»
ابو بصیر گوید: شنیدم حضرت صادق (ع) مى فرمودند: «یک دروغ روزه روزه دار را بگشاید» عرض کردم: کدامیک از ما است که چنین کارى از او سر نزند؟ (یک دروغ در روز نگوید)؟ فرمودند: «آن دروغ که تو خیال کردى (منظور) نیست، همانا آن دروغ بستن به خدا و رسولش و ائمه علیهم السلام است.»
امام صادق (ع) می فرمایند: «عیسى بن مریم علیه السّلام فرمود: «هر که دروغش زیاد شد، آبرویش برود.»
و از حضرت کاظم (ع) است که: «اداى امانت و راستگویى روزى را زیاد مى کند و خیانت و دروغگویى باعث فقر و نفاق مى شود.»
و از مولای متقیان امام علی (ع) است که: «(نشانه) ایمان، این است که راستگویى را هر چند به زیان تو باشد بر دروغگویى، گرچه به سود تو باشد، ترجیح دهى.»
منابع:
اصول کافی
غررالحکم
نهج الفصاحه
ارشادالقلوب
ارسال نظر