پایگاه خبری تحلیلی «پارس»- مصطفي شاه كرمي- جمعه شب مصادف با روز ملي سينما حجت‌الله ايوبي، معاون وزير فرهنگ و ارشاد اسلامي و رئيس سازمان سينمايي مهمان برنامه هفت بود. ايوبي در اين برنامه ضمن مروري بر اقدامات 380 روزي كه دولت يازدهم بر مصدر امور بوده، سعي كرد برخي اتفاقات امروز سينما را به نفع جريان متبوعش مصادره به مطلوب كند. 

ايوبي در اين برنامه مدعي شد كه فروش چندماهه اخير سينما در سال جديد برابر با تمام فروش سال گذشته سينماهاست. اما لازم بود همانطور كه وزير بحث نادرست بودن صدور مجوز ساخت براي يك فيلم را در رسانه‌ها مطرح مي‌كند، آقاي ايوبي موفقيت گيشه‌ها را صرفاً متوجه و معطوف به دوستان و مسئولان كنوني و پيراموني خودشان نمي‌كرد. مسئله و مبحث مهم‌تري كه جمعه شب در برنامه هفت و در بخش ارائه گزارش توسط معاون وزير ارشاد به چشم خورد، فرار در پاسخ دادن به اين پرسش مجري برنامه هفت بود كه آيا سازمان سينمايي استراتژي خاصي را در طول اين 380 روزي كه از عمر دولت يازدهم گذشته است، به منظور تعريف افق‌هاي مطلوب يا مورد نظر وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي تئوريزه و طرح‌ريزي كرده است يا خير؟ 

در تمام طول مدتي كه ايوبي مشغول ارائه گزارش عملكرد سازمان زيرمجموعه و تحت امرش بود، هيچ‌گاه حتي به مرز چنين موضوعي نزديك هم نشد چه برسد به اينكه راجع به استراتژي آينده اين سازمان براي سينماي ايران سخن بگويد! متأسفانه نداشتن استراتژي و افق نگاه در سينماي ايران به رغم تكرار و درخواست مكرر مسئولان ارشد نظام مبني بر لزوم داشتن منظگاه مشخص و معلوم در وادي سينما براي تحقق سينماي تراز انقلاب اسلامي، مشهود است. مسئولان در هر دوره يا دولتي صرفاً سعي مي‌كنند با ارائه يكسري آمار و ارقام كه بيشتر به درد بيلان‌هاي مديريتي مي‌خورد و نه كارهاي اجرايي، از روبه‌رو شدن با چنين موضوع مهم و فوق‌العاده اثرگذاري اعراض كنند. 

چگونه است دوستان براي ارائه هر نوع مثالي در جهت تأمين نظراتشان به هاليوود و غيره متمسك مي‌شوند ولي آنجايي كه بايد پاسخگو باشند، سعي دارند با آوردن هزار و يك دليل و بهانه، كم‌كاري‌ا‌يشان را پنهان كنند! بالاخره يا هاليوود و سينماي دنياي غرب (با همه ابعادش) خوب است يا بد!؟ واقعيت اين است وقتي آرامش و زايش جريان سينمايي يك كشور اهميت دارد كه بتواند ضمن تأمين نظر و اقناع فرهنگي، اجتماعي، سياسي و اقتصادي جامعه اصلي هدف كه مردمان همان كشور هستند، توانايي ارائه چهره مطلوب و قابل دفاعي از آرمان‌ها، ارزش‌ها و هنجارهاي ساري و جاري در كشور و سرزمينش را به ديگر ملل و اقوام دنيا داشته باشد. نه مثل برخي از فيلم‌هايي كه به عنوان نماينده ايران اسلامي در جشنواره‌هاي سياست‌زده غربي شركت كرده و به غير از خودزني، سياهنمايي و مشوه نشان دادن اوضاع ميهن و مردمان مملكت‌شان، به غير از جيغ و هوراهايي براي خدمتي خائنانه به دست‌هاي پنهان و پشت پرده آن جشنواره‌ها و تأييد نگاه بغض‌آلود و غرض‌ورزانه آنها، ثمره و بهره ديگري براي كشور نداشته است. به نظر بهتر است مسئولان وقت و آينده عرصه سينمايي كشور به جاي ارائه ارقام و آمار صفحه سياه‌كن تمام هم و غم‌شان را متوجه طرح‌ريزي بلندمدت و به قولي تعيين استراتژي اصلي جريان سينمايي كشور كنند تا نياز نباشد هر بار و با ساختن آثار هجو و متوهمانه‌اي مثل آرگو يا مجموعه چندگانه ضد ايراني 300 توسط هاليوود و ديگر ممثلين آن دچار دستپاچگي و سردرگمي و ناتواني براي ارائه پاسخ شويم. چه اينكه به قول رهبر معظم انقلاب ما بايد در موضع حمله باشيم و آنها در موضع پاسخ.