پیام تسلیت صداوسیما برای درگذشت محمدرضا لطفی

به گزارش پارس به نقل از ایسنا، در متن این پیام تسلیت آمده است:

« روابط عمومی رسانه ملی درگذشت این هنرمند پیشکسوت را به جامعه هنری به ویژه هنرمندان عرصه موسیقی تسلیت می گوید.

هنرمندی که با تربیت شاگردان زیادی به اعتلای موسیقی سنتی ایرانی کمک شایانی کرد. »

بر اساس این گزارش، استاد محمدرضا لطفی، موسیقیدان، آهنگساز و نوازنده برجسته و پیشکسوت تار، سه تار، سنتور و کمانچه و از ردیف شناسان برجسته موسیقی کشور روز جمعه پس از طی یک دوره سخت بیماری سرطان جان به جان آفرین تسلیم کرد.

محمدرضا لطفی در سال ۱۳۲۵ در شهر گرگان به دنیا آمد. این استاد شهیر موسیقی ایرانی، پنج سال در هنرستان موسیقی به آموختن موسیقی پرداخت و موسیقی را نزد استادانی چون علی اکبر شهنازی و حبیب الله صالحی فرا گرفت.

او پس از پایان هنرستان به دانشکده موسیقی راه یافت و به تکمیل آموخته هایش پرداخت. در این زمان از دیگر استادان نیز بهره جست که از این جمله می توان به نورعلی برومند، عبدالله دوامی و سعید هرمزی اشاره کرد. محمدرضا لطفی در سال ۱۳۴۳ جایزه نخست موسیقی دانان جوان را نیز به دست آورد.

او سپس به عضویت گروه علمی دانشکده موسیقی درآمد و در همین سال همکاری خود را با رادیو آغاز کرد.

در سال ۱۳۵۴ گروه شیدا را راه اندازی کرد و به همراه گروه عارف به سرپرستی حسین علیزاده به بازخوانی و اجرای دوباره آثار گذشتگان پرداخت. در دوران اوج گیری انقلاب، گروه موسیقی « شیدا» به همراه گروه موسیقی « عارف» به سرپرستی حسین علیزاده در اعتراض به رژیم پهلوی از همکاری با رادیو انصراف دادند و کانون موسیقی « چاووش» را راه انداختد.

در دوران اوج گیری انقلاب، کانون موسیقی چاووش را با همکاری هنرمندانی چون هوشنگ ابتهاج، محمدرضا لطفی، شهرام ناظری، حسین علیزاده، پرویز مشکاتیان، علی اکبر شکارچی و… راه اندازی کرد و در یک فعالیت چشمگیر آثاری از این گروه به جای ماند که به گفته بسیاری از اساتید از بهترین کارهای موسیقی ایران به شمار می روند؛ آثاری که بخش هایی از آن در قالب « چاووش» در چند آلبوم تولید شد و برخی از آنها نواهای انقلابی بود که حتی به شکل دستفروش در ایام انقلاب توزیع می شد.

بیماری سرطانِ این استاد برجسته موسیقی ایران زمین در یک سال گذشته رو به وخامت گذاشت و چندین بار در بیمارستان بستری شد که این اقامت پایانی به واسطه وخامت احوالِ او، نگرانی های وسیع را در پی داشت که بی دلیل نیز نبود و این استاد در ۶۸ سالگی بدرود حیات گفت. زنده یاد استاد « محمدرضا لطفی» طبق وصیتش در زادگاهش به خاک سپرده می شود.

از آلبوم های محمدرضا لطفی می توان به « به یاد عارف» (بیات ترک) ، « چهره به چهره» (نوا) ، « سپیده» (ماهور) ، « چشمه نوش» (راست پنجگاه) ، « جان جان» (سه گاه) ، « معمای هستی» (شور) ، « عشق داند» (ابوعطا) ، « رمز عشق» (ماهور) ، « گریه بید» (سه گاه-اصفهان) ، « قافله سالار» (نوا-راست پنجگاه) ، « پرواز عشق» (سه گاه-اصفهان) ، « خموشانه» (ابوعطا-بیات ترک) ، « چهارگاه» ، « به یاد درویش خان» (تکنوازی سه تار) ، « یادواره استاد نورعلی برومند» (گروه همنوازان شیدا، دستگاه شور) ، « همیشه در میان» (بداهه نوازی تار و سه تار در شور و دشتی) ، « بال در بال» (شعر و موسیقی با ه. ا. سایه) ، « تنها یک خاطره» (بداهه نوازی تار و سنتور همراه با فرامرز پایور) ، « وطنم ایران» (اجرای گروه همنوازان شیدا، و « ای عاشقان» (اجرای گروه همنوازان شیدا در بیات اصفهان, اشاره کرد.