شعر خوانی' اردوغان' برای امام حسین (ع)

به گزارش پارس به نقل از شیعه آنلاین، " رجب طیب اردوغان" نخست وزیر ترکیه طی اظهاراتی گفت: « کربلا» برای ما و هرکس که خود را مسلمان بد اند، نه تنها یک رویداد تلخ تاریخی، بلکه درسی عبرت آمیز نیز است.

نخست وزیر ترکیه در مراسمی که در روز عاشورا در محل کنگرە بنیاد آشتی و توسعه اجتماعی ترکیه برگزار شده بود، شرکت کرد طی اظهاراتی ضمن ابراز تشکر و قدردانی از دست اندرکاران این مراسم و سپاس از خداوند به خاطر توفیق رسیدن به ماه محرم گفت: ماه محرم، از نظر پیامبر (ص) بعد از رمضان، از پرخیر و برکت ترین ماه ها می باشد.

وی در ادامه افزود: دوستان عزیز! ماه محرم، به ویژه روز دهم این ماه، برای یهودیان، مسیحیان و علی الخصوص مسلمین، دارای اهمیت و ارزش بسیار والائی می باشد. روایت شده است که توبه حضرت آدم در این روز از طرف خداوند مورد قبول واقع شده است، حضرت موسی در این روز، دریا را (به فرمان خداوند) به دو نیم شکافت، حضرت یوسف در این روز از چاه بیرون آورده شد، و حضرت ایوب نیز در این روز شفا پیدا نمودند.

دهم ماه محرم، در سراسر ممالک اسلامی، به عنوان عاشورا، از احترام و مرتبت خاصی برخوردار است. روزه های قبل و بعد از این روز، وسیله ای برای پاک شدن، تجدد و شروعی دوباره، قلمداد می شود.

حضرت رسول اکرم (ص) – سرور و افتخار هستی- به این ماه، اهمیت ویژه ای می دادند. عبادات و روزه ی ایشان در این ماه، برای همه ی ما الگو است.

اردوغان، با اشاره به قتل عام رنج آور در سال ۶۱ هجری در دشت کربلا، و ماندگاری این رنج ها در اذهان، گفت: حضرت حسین و اهل بیت را ابتدا به تشنگی محکوم کردند، و سپس در بد ترین شکل، آن ها را قتل عام و به شهادت رساندند. امروز در این گردهمائی قابل توجه، در ۱۳۷۴مین سالگرد شهادت، یاد سرورمان، حسین مظلوم و مقتول و اهل بیت ایشان را با منت و رحمت گرامی می دارم و رحمت، برکت و درود خداوند را نثار ارواح پاکشان می کنیم.

حضرت رسول اکرم (ص) ، دستان مبارکشان را به سوی آسمان بلند کرد و اینگونه برای نوه هایش، حضرات حسن و حسین دعا فرمودند: پروردگارا! من حسن و حسین را دوست می دارم، محبّانشان را دوست بدار! آری، دوست داشتن حضرت حسن و حضرت حسین و اهل بیت، گویا از دیدگاه رسول الله یک عبادت و جزئی از کمال ایمان بوده است. چه دردآور و حزین است که، امانت پیامبر خدا که هرکدام ستاره ی راهنما و الگو بوده و پیامبر از بوسیدن و بوئیدنشان سیر نمی شده، چنین ناجوانمردانه به شهادت رسیدند. نائل شدن به بالا ترین درجات شهادت، بعد از حفظ اخوت، تسلّی بخش ارواح آنان است.

آنها در طول زندگی، از تفرقه و اختلاف حمایت نکردند
اردوغان ادامه داد: حضرت حسین و حضرت حسن، مانند رسول اکرم (ص) و پدر بزرگوارشان حضرت علی (رضی الله عنه) ، بر صراط مستقیم حرکت کرده و شخصیت های مبارکی بودند که هیچ وقت وارد مباحث و مجادلات تفرقه انگیز نشدند. در حالیکه حرکات تفرقه انگیزی در جریان بود، اما روحیه وحدت، برادری، و اتحاد را از دست ندادند. همان گونه که در مدت حیات خود الگوی وحدت بودند، شهادت ایشان هم تبدیل به سمبل وحدت و برادری شد. هرکس در سالگرد شهادت حضرت حسن و حضرت حسین، سعی در ایجاد تفرقه نماید، او پیامبر (ص) ، نوه های ایشان و اهل بیت را نشناخته است. هرکس به بهانه رویداد کربلا، اقدام به ایجاد اختلاف، خصومت و جدائی کند، بدانید که او در صف حسین نیست، بلکه در صف یزید جای گرفته است.

حضرت حسین، برای احیای وحدت و تجدید حیات مسلمین، در مقابل تشنگی، پایداری کرد. در حالی که مادران تلاش می کردند تا با اشک های خود تشنگی کودکان را برطرف کنند، حضرت حسین برای آینده ی تمام کودکان امت، در مقابل ظلم و ستم ایستادگی کرد.

پایداری حضرت حسین، ۱۳۷۴ سال قبل، حماسه ای برای تداوم مبارزه ی حق و باطل در این سرزمین و در خاک ما تلقی می شود. به این متانت و شکیبایی حضرت حسین توجه کنید، دمادم شهادت، نزد خواهرش زینب می رود و می فرماید: « خواهرم مبادا بعد از شهادت من گریه کنی. بسیار صبور باشید. هر آنچه که در زمین و آسمان هست، خواهد مرد. جان ما امانت خداوند است و به اوتسلیم خواهد گردید» .

حضرت حسین با خداحافظی از زینب، جام شهادت را سرکشید. لذا در این حادثه، جائی برای ایجاد تفرقه و نفاق نیست و مجالی برای ایجاد خصومت و دشمنی بین برادران مسلمان وجود ندارد.

همان طوریکه حضرت محمد (ص) پیامبر همه ی ما است، حضرت حسین نیز، حسین همه ی ما می باشد. او قهرمان، شهید و مظلومِ همه مسلمین است. بزرگ ترین برادر من نامش حسین، برادر دیگر نامش حسن، و دیگری علی می باشد. نام یکی از نوه های من که در راه است، علی خواهد بود، چرا؟ زیرا همه ی این ها میراث مشترک ما و بهانه ی اتحاد ما هستند. شهادت او، درد مشترک همه ی مسلمین می باشد. بر این باورم که، جان مبارک حضرت حسین نه به سبب آتش کربلا، بلکه از وجود تفرقه و عدم اتحاد بین مسلمین بر زمین افتاد.

اعتقاد دارم، کسانی که به نام حضرت حسن و حسین و حضرت علی، در میان امت تفرقه و اختلاف افکنی ایجاد می کنند، بیشتر از هر چیز ارواح مبارک این حضرات را به درد می آورند.

می بینیم که، افرادی بر روی بدن خود بمب نصب می کنند و وارد مساجد و مکان ها می شوند و هر کس را که در این مکان ها هستند، چه کودک و چه زن و مرد را یک جا به قتل می رسانند. قتل و کشتار بی گناهان، چه در مساجد شیعه و سنی و چه در کلیسا ها و کنیسه ها، چه از سوی سنی باشد و یا از سوی شیعه، آیا اصلا با روح و دستور اسلام همخوانی دارد؟

کربلای دیگری نمی خواهیم
در هیچ نقطه ای از دنیا، و در هیچ مملکت و جغرافیایی، نمی خواهیم که کربلاهای دیگری تکرار شوند. نمی -خواهیم شاهد قتل و کشتارهای دیگری شویم. با شنیدن صدای بمب در عراق، پاکستان، افغانستان، یمن، لبنان و ایران، دست های ما به کناری می افتند و پا هایمان بسته می شوند و دل و جان ما دچار درد و غم می گردد.

با شنیدن قتل عام مسلمین به دست مسلمین در کوفه، بغداد، نجف، سامرا، بصره، هر روز شاهد کربلا ها هستیم و صد ها و هزاران بار این درد ها تکرار می شوند. جان هایی را که در پی فتنه انگیزی در سیواس، قهرمان مارش، محله غازی، چوروم و غیره از دست رفته اند، ما را دچار همان حسی کرده است که حضرت زینب از شهادت برادرش داشته است و این درد ها، دل و درون ما را می رنجاند. جان، شریف و عزیز است. کسی که قصد از بین بردن جان انسانی را بکند، گویا همه ی انسان ها را مورد هدف خود قرار داده است. تحت هر عنوانی باشد، خواه مذهبی و ایدئولوژیکی، خواه نژادی و قومی، کشتن انسان های بی گناه جنایتی پست و منفور است.

هرکس به جان، مال، آبرو و ناموس مسلمانی تجاوز کند و هرکس به برادرش ظلم کند، از حسین و حسن نسیت، بلکه بدون هیچ شبه ای، جای یزید نشسته و از او تبعیت می کند. مهم نیست که خود را به کدام مذهب منسوب کرده باشد، خود را سنی بداند یا شیعه، اگر هدف کشتن برادرش را در سر بپروراند، او محبّ یزید است و سرورمان حسین را آزرده است. « کربلا» برای ما و هرکس که خود را مسلمان می داند، نه تنها یک رویداد تلخ تاریخی، بلکه درسی عبرت آمیز نیز می باشد. درس ثبات و پایداری است. کربلا، قبل از هرچیز، با همه تلخی هایش، برای ما درسی است که با خون شهدا به نوشته شده است. کربلا، درس برادری است. به ما می آموزد که در کنار مظلوم و در کنار حق و ارزش های انسانی باشیم.

باید این آتش را خاموش کنیم
رجب طیب اردوغان با خواند شعری از « عاشق ویسی» که قلبش آکنده از عشق حسین بود و دلی مجروح از درد حسین داشت، گفت: باید این آتش (فتنه و اختلاف) را خاموش کنیم:

Yezit nedir، ne kızılbaş یزید کیست، چه مقامی دارد؟
Değil miyiz hep bir kardaş مگر همه ی ما برادر نیستیم؟
Bizi yakar bizim ataş ما را می سوزاند آتش ما
Sö ndü rmektir tek ç aresi چاره فقط خاموش کردن آن است

این آتشِ ما (کینه و اختلاف) همه ی ما را خواهد سوخت. لذا باید برای خاموش کردن آن همه با هم اقدام کنیم. باید جنگ « من» و « تو» بودن را کنار بگذاریم، پُلاریزه کردن و تک روی را متوقف کنیم و این آتش را در عراق، سوریه، یمن، لبنان، ترکیه و همه سرزمینهای اسلامی، خاموش نمائیم. این نصیحت « حاجی بکتاش ولی» را باید با جان دل بشنویم و حس کنیم که می گوید:

Sevgi muhabbet kaynak ocağımızda عشق و محبت اگر در میان باشد
Bü lbü ller şevke gelir، gü l aç ar bağrımızda بلبل ها به شوق می آیند، بر سینه های مان گل شکوفه می زند kinler yok olur aşkla meydanımızda Hırslar، جاه طلبی و کینه از میان ما ناپدید می شود
Arslanlarla ceylanlar dosttur kucağımızda در آغوش ما، شیران و آهوان، دوستانه زندگی خواهند کرد

اردوغان، با بررسی جنگ استقلال ترکیه و تاسیس جمهوری ترکیه با اراده ی جمعی، سخنان خود را این گونه ادامه داد: کشور ما از یک مذهب و آئین تشکیل نشده است. این سرزمین بر روی ارزش های مشترک انسانی تک تک افرادی بنیان نهاده شده که روی خاک آن نفس می کشند. این جمهوریت تنها مال ما نیست، بلکه از سال ۱۰۷۱ به این طرف، هر دولت و هر مدنیتی که بر روی خاک وطن تاسیس شده، آثار و یادگار همه ی شهروندان ما، از علوی گرفته تا سنی می باشد.

همان طوریکه بزرگان ما، استاد احمد یَسَوی، حاجی بکتاش ولی، یونس اَمرَه و فضولی و غیره نوشته اند، برای ما نیز حضرت پیامبر (ص) ، حضرت علی، وحضرت حسین نیز، ارزش های مشترک ما قلمداد می شوند. ما فرزندان خلافت عثمانی هستیم که قرن ها بعد از حادثه کربلا، با ایجاد کانال، تشنگی کربلا را از طریق آب فرات رفع کرد. ما ملتی هستیم که به اتفاق، ماه محرم را با روزه گرفتن، بزرگ می داریم. ما صاحب چنان فرهنگ زیبایی هستیم که در ماه محرم و به یاد حسین عزیز، اذان ها را شایسته مقام حسینی سر می دهیم. رنج حضرت علی و حضرت حسین، رنج مشترک ما است. در این خصوص، بر سر مسئله کربلا، هیچ گونه تفرقه افکنی را قبول نمی کنیم. ما کسانی نیستیم که با زبان دیگران حرف بزنیم. ما برادرانی هستیم که دارای زبان مشترک بوده و با زبان دل و محبت، در یک مسیر و رو به یک قبله قرار گرفته ایم. اجازه ی دخالت کسانی که هیچ نوع هم خوانی با ما ندارند را نخواهیم داد. ما زبانی را که قرن ها با آن در فضای برادرانه حرف زده ایم، ترک نکرده وبا زبان تعصب، تفرقه انگیری و ایدئولوژیک، که سبب جدائی ما شود، صحبت نخواهیم کرد.

هر مشکلی را به عنوان مشکل مشترک تلقی کرده و با هم و با کمک هم دیگر آن را حل و فصل می کنیم. یک دیگر را نصیحت کرده، درد ها را دوا کرده و با جان و دل در مسیر پایداری هم دیگر تلاش خواهیم کرد.

با هم بر مشکلات فائق خواهیم آمد
اردوغان با بیان این مطلب که، هیچ مشکلی بدون راه حل نیست، لزوم آگاهی و مقابله با ایجاد کنندگان فتنه و اختلاف و تحریک کنندگان به آشوب را متذکر شد و گفت: سال های مدیدی است که کسانی در پی ایجاد کربلاهای دیگر در این خاک می باشند و با هر وسیله ای پلید، خواسته اند که این تحریکات را ایجاد کنند. اما به برکت و عشق پیامبر و به خاطر حضرت علی و حضرت حسین، هیچ یک از این تحریکات نتوانست خصومت و کینه را در میان ما ایجاد کند. ان شاءالله از این پس هم پیروز نخواهند شد.

سازمان های تروریستی، که در پی ایجاد تفرقه در جامعه، احزاب، کشور و حتی برخی نمایندگان بودند، و همچنین تله های مختلف برای ایجاد آشوب، با دعای خیر ۷۶ میلیون انسان به یکباره از صحنه محو شد، و ان شاءالله از این به بعد هم نخواهند توانست که به اهداف خود دست یابند.

با هم به گفتگو خواهیم پرداخت، هم دیگر را درک کرده و از صمیم قلب به یک دیگر محبت خواهیم کرد. هر مشکلی را با یاری هم رفع می کنیم. توصیه های حاجی بکتاش، راهنما و نقشه ی راه مان خواهد بود. یکی می شویم، بزرگ می شویم، زنده می شویم و اضافه می کنم که همه با هم « ترکیه» خواهیم شد.

اردوغان در پایان سخنان خود، از خداوند خواست که ماه محرم را وسیله ی خیر قرارداده و روزه و عبادات را قبول نماید.

این برنامه که از سوی بنیاد آشتی و توسعه اجتماعی ترکیه ترتیب داده شده بود، با اذان و قرائت قرآن شروع گردید و سپس دعا و نیایش در آن برگزار شد.