به گزارش پارس ایسنا به نقل از شبکه خبری بی بی سی گزارش داد: مذاکره کنندگان ایران و کشورهای عضو ۱+۵ سال ها تلاش کردند راه هایی را برای درک یکدیگر بیابند. ولی به نظر می رسید تنها چیزی که نقطه اشتراک آن هاست دستپاچگی آن ها و راحت نبودشان سر میز مذاکرات است.

اما دیپلمات ها در ژنو یک منبع غیرعادی برای یک نقطه نظر مشترک در برابر همتاهای جدید ایرانی شان یافتند: نگرانی برای وضعیت کمر وزیر امور خارجه ایران.

محمدجواد ظریف، وزیر امور خارجه ایران در روزهای اخیر در صفحه فیس بوکش به درد کمرش اشاره کرده بود و حتی عکسی در توییتر او را در حالی نشان داد که در سفرش با هواپیما به پشت دراز کشیده بود تا از کمرش مراقبت کند.

به محض این که مذاکرات رسمی روز سه شنبه آغاز شد دیپلمات ها به نوبت حال ظریف را پرسیدند و توصیه هایی را به او کردند.

یک مقام عالی رتبه آمریکایی با لبخند گفت: من هم پرسیدم. همه ما پرسیدیم.

پس از این که این نقطه نظر مشترک به دست آمد، مقامات کار را آغاز کردند و ظریف با استفاده از پاورپوینت طرحی را برای پایان دادن به درگیری ها درباره برنامه هسته یی ایران ارائه کرد.

دیپلمات ها می گویند که برای اولین بار پس از چند سال، گفت وگوهای تفصیلی درباره ماهیت برنامه هسته یی ایران داشتند. این گفت وگوها به زبان انگلیسی انجام شد و این نسبت به دورهای قبلی مذاکرات متفاوت بود، زیرا ترجمه گفت وگوهای انجام شده به انگلیسی و فارسی سرعت گفت وگوها را پایین می آورد.

یک مقام آمریکایی درباره این مذاکرات، گفت: من به مدت دو سال درگیر گفت وگوها بودم و تا به حال چنین گفت وگوهای فشرده، تفصیلی، صریح و صادقانه ای با هیات ایرانی نداشتیم.

هیچ یک از دو طرف اعلام نکرده است که طرح ایران چگونه است. یک دیپلمات حاضر در مذاکرات گفت که این نشانه مثبتی است؛ گفت وگوهای واقعی به طور علنی انجام نمی شوند.

اما هرگونه توافق نهایی باید به درخواست هایی بپردازد که قدرت های جهانی در سال های اخیر مطرح کرده اند: توقف غنی سازی اورانیوم، صادرات ذخایر اورانیوم با غنای پایین و متوسط به خارج از ایران، تعلیق فعالیت ها در تاسیسات غنی سازی فردو.

درخواست های ایران از جامعه بین المللی و به ویژه غرب در ازای آن کاملا آشکار است: لغو تحریم ها و به رسمیت شناختن حق ایران برای غنی سازی اورانیوم.

این درخواست ها بدون شک در نشست بعدی تیم های کارشناسان هسته یی و متخصصان تحریم ها در چند هفته آینده به بحث گذاشته خواهد شد.

این دور از مذاکرات علاوه بر آن نکته بسیار مهمی را آشکار کرد: ایران و آمریکا آهسته عادت برگزاری مذاکرات مستقیم را اتخاذ کرده اند.

هیات های ایرانی و آمریکایی شب سه شنبه در حاشیه مذاکرات اصلی به مدت یک ساعت با یکدیگر دیدار داشتند و آمریکا این گفت وگوها را « مفید» توصیف کرد.

این دیدار پس از دو برخورد تاریخی در ماه سپتامبر صورت گرفت: دیدار رو در روی محمدجواد ظریف با جان کری، وزیر امور خارجه آمریکا و گفت وگوی تلفنی پانزده دقیقه ای بین اوباما و روحانی.

تابویی که باعث می شد دو طرف مذاکرات مستقیم با یکدیگر نداشته باشند یا آن را به رسمیت نشناسند از بین رفته است.

یک مقام آمریکایی در ژنو گفت که این « چیز خوبی» است.

محمدجواد ظریف در پایان کنفرانس خبری اش در ژنو گفت که اگر قرار باشد « انصاف را در حق دوستان مان در ۱+۵ رعایت کنیم آن ها نیز رویکرد جدیدی را به نمایش گذاشتند» .

به نظر می رسد دو روز مذاکره در ژنو آخرین توان ظریف را از وی گرفت و وی سوار بر ولیچر از کنفرانس خبری اش خارج شد، گرچه قدرت این را داشت که برای سایرین دست تکان دهد.

پس از سال ها بی اعتمادی کمر درد (ظریف) باعث شد که یخ روابط شکسته شود.