ایران در انتخابات با یک تیر چند نشان زد

به گزارش پارس به نقل از کیهان، این مطلب را پایگاه اینترنتی اخبار روز وابسته به طیفی از اپوزیسیون منتشر کرد و نوشت: حاکمیت توانست خیل عظیمی از مردم را با انتخابات مهندسی شده [! ؟ ] همراه سازد و حماسه سیاسی را بیافریند و توده « آگاه و دارای نبوغ سیاسی» را خوش بین سازد و در اپوزیسیون فاقد استراتژی شکاف بیندازد و تاکتیک خود را به استراتژی بخشی از اپوزیسیون تبدیل کند و از انتخابات گذشته تقلب زدایی کند و غرب را نیز به مدت یکی دو سال معطل نگه دارد و برای پیشبرد برنامه هسته ای خود زمان بخرد.

نویسنده می افزاید: در این نوشته حرجی بر توده مردم که در انتخابات شرکت کردند نیست. این نوشته حتی نقدی بر آن دسته از « فعالان» که مبارزه شان فقط به شرکت در انتخابات ختم می شود، نیست بلکه آن دسته از فعالان سیاسی است که هر کنش سیاسی خود را در چارچوب سیاست گذاری های سازمانی و تشکیلاتی و یا چارچوب اندیشه سیاسی خود انجام می دهند و قصد خود را نه انتخاب بین بد و بدتر، که ایجاد کانال ها یا تغییر نظام اعلام می دارند. این نیروها شرکت خود در انتخابات و یا اعلام اشتباه خود در تحریم انتخابات را « همراهی» با توده مردم و « درس گرفتن» از توده های مردم اعلام می کنند، در حالی که فراموش می کنند نیروی سیاسی نباید دنباله رو تحولات بوده و به تحولات خیره شود و آنقدر در برابر تصمیم اکثریت کرنش کرده و تا به کمر خم شود که فقط زمین جلوی پایش را ببیند.

اخبار روز در ادامه نوشت: اپوزیسیون باید توضیح دهد که چه کسی از این انتخابات و انتخاب بهره مند شده است؟ مخالفان یا حاکمیت؟ رژیم به یک تغییر تاکتیک دست زد تا استراتژی خود را از جمله در زمینه هسته ای بهتر پیش ببرد. تحلیل آنها این است که اگر یکی دو سال در مقابل تحریم دوام بیاورند، با توجه به اوضاع اقتصادی غرب، در نهایت برنده این کشمکش خواهند بود. آنها خود را در مرحله بدر و خیبر می بینند. بنابر این محال است که کل استراتژی خود را کنار گذاشته و از در سازش با غرب درآیند. آنها انتخابات را در همین جهت، بسیار ظریف مهندسی کردند. هم مردم باید پای صندوق ها می آمدند و هم خاتمی و هاشمی نباید نامزد می شدند چرا که وجود حاکمیت دوگانه در رژیم امکان پذیر نبود و لذا کسانی از فیلتر شورای نگهبان عبور کردند که می توانستند درخدمت استراتژی رژیم باشند.

نویسنده در پایان تصریح می کند: آنها (حاکمیت) با یک تیر چند نشان زدند؛ هم حماسه را آفریدند و جو خوش بینی و امیدواری به وجود آمد و هم جمهوری اسلامی فراتر از سایر نظام های منطقه ایستاد و غرب را هم منفعل کرد. آیا اینها جای تبریک گفتن در اپوزیسیون دارد؟