مردم ایران بارای خودپیام روشنی دادند، نوبت غرب است

به گزارش پارس ، به نقل ازافکارنیوز: خاویر سولانا می گوید: مردم ایران نظر خود را بیان کردند و نظرشان شنیده شد. بیش از ۷۰ درصد از رأی دهندگان به پای صندوق های رأی رفتند تا میانه روترین نامزد را از میان هشت کاندیدای تأیید صلاحیت شده انتخاب کنند. شورای نگهبان، به عنوان نهادی که صلاحیت نامزدهای انتخاباتی را رد یا تأیید می کند، صلاحیت کاندیداهای دیگر را رد کرد. پیروزی غیرمنتظره حسن روحانی باعث بیدار شدن امیدها شد؛ چه برای دیپلماسی و چه برای اقتصاد ایران که به شدت ازسوی تحریم ها تضعیف شده است.

این گشایش بی شک بسیار پراهمیت است، ولی امکان تغییر پس از انتخاب روحانی، نه تنها محدود بلکه نامطمئن به نظر می رسد. با این حال، نتیجه انتخابات نشانه ای از امید است و طرف های مذاکرات بین المللی باید به این مسأله مبذول توجه کرده و متعاقباً به شکلی سنجیده واکنش نشان دهند.

حال و هوای دو هفته پیش خیابان های تهران چندان متفاوت از انتخابات سال ۲۰۰۹ نبود. در ایران نیز به مانند دیگر نقاط جهان، خیابان ها بهترین شاخص برای اندازه گیری میزان رضایت مردم و تحرکات اجتماعی اند و طبیعی بود که ۷۵ میلیون ایرانی مأیوس از تورم فزاینده و مشکلات اقتصادی، نتیجه انتخابات را جشن بگیرند.

شیوه ای که روحانی بوسیله آن توانست در انتخابات پیروز شود، موضوع کلیدی ماجراست. از ۳۶.۷ میلیون رأی ریخته شده به صندوق ها، رییس پیشین هیأت مذاکره کننده هسته ای با به دست آوردن ۱۸.۶ میلیون رأی توانست در همان دور اول نامزدهای محافظه کار را شکست دهد. در ابتدا مردم چنین تصوری نداشتند و بسیاری معتقد بودند که سعید جلیلی، در انتخابات پیروز خواهد شد.

محور اصلاح طلبان و میانه روها یک زمان بندی بی نقص را انجام داد. در هفته قبل از انتخابات، رییس جمهورهای پیشین، محمد خاتمی و هاشمی رفسنجانی، به طور رسمی از حسن روحانی حمایت کردند. سه روز قبل از انتخابات، دیگر نامزد میانه رو، محمدرضا عارف، به خواست محمد خاتمی از حضور در انتخابات انصراف داد و روحانی با حمایت جمعی اصلاح طلبان و میانه روها پیروز انتخابات شد.

من مناظره های ریاست جمهوری را با دقت بسیار دنبال می کردم. حسن روحانی خواستار برقراری مجدد روابط بین المللی و احیای اقتصاد کشور است. مردم ایران ازطریق رأی خود، پیام روشنی را به نفع سیاستی عملگراتر به جهانیان و سران جمهوری اسلامی منتقل کردند. اکنون مردم ایران از خود می پرسند که کدام راه ارجحیت دارد؟ بهبود اقتصادی یا ادامه سیاست مقاومتی.

روحانی در کنفرانس مطبوعاتی برگزار شده پس از انتخابات براین موضوع تأکید کرد که روابط ایران با کشورهای جهان را بهبود خواهد بخشید. او گفت که در عمل شفافیت بیشتری نشان خواهد داد و مواضع بین المللی کشور را ترمیم خواهد کرد. او همچنین بر شفافیت بیشتر در پرونده اتمی و ایجاد اطمینان در نزد جامعه بین المللی تأکید ورزید.

در مورد پرونده هسته ای ایران، بی شک بازگشت به شرایط سال ۲۰۰۳ غیرممکن است. پیشنهاداتی را که آخرین بار به همراه آقای روحانی بر سر میز مذاکره مرور می کردیم، دیگر وجود ندارند. ولی ایران با پیروزی روحانی گام بزرگی را به جلو برداشت. اکنون نوبت طرف های دیگر مذاکره است. آنها باید بدانند که اینک بهترین موقعیت برای پیشرفت دیپلماتیک طی یک دهه اخیر است و آنها نیز باید گام مشابهی بردارند.

اکنون باید راه های ارتباطی میان ایران و ایالات متحده را، حتی به آهستگی، هموار سازیم. اکنون پنجره ای به سوی هر دو طرف باز شده است. به لطف دیپلماسی محتاطانه و محرک های دقیق و حساب شده، می توانیم مواضع خود را از نو بچینیم. همان طور که می دانیم این فرصت ها به ندرت پیش می آیند و باید از آنها استفاده کرد.

من روحانی را می شناسم و می دانم که او شخصیتی تعقل گرا و منطقی است. امیدوارم که بتوانیم یک گفتمان بین المللی ارزشمند و مفید را آغاز کنیم. تلاش های دیپلماتیک احتمالاً با مخالفت برخی شخصیت های تندرو و اصولگرا روبرو خواهد شد، ولی جامعه بین المللی باید به مردم ایران اطمینان کند و پیام روشن آنها را بشنود. اکنون زمان آن رسیده که ما نیز پیامی را به آنها منتقل کنیم. باید راه های ارتباطی را باز کرد و برای پرونده هسته ای ایران یک راه حل مسالمت آمیز و رضایت بخش پیدا کرد. بدین ترتیب به رییس جمهور جدید ایران این فرصت را خواهیم داد که بر مسأله احیای اقتصاد ضربه خورده ایران متمرکز شود و خواسته مردم این کشور را اجابت کند.