درس تاریخ به روحانی درخصوص آمریکا

به گزارش پارس به نقل از کیهان، پایگاه اینترنتی کانترپانچ در تبیین این ارزیابی خود، به مرور برخورد خیانت آمیز دولت آمریکا با برخی مقامات سابق ایرانی و همچنین سران سایر کشورها پرداخت و نوشت: اکنون که یک میانه رو در ایران به قدرت رسیده، چه تغییری در سیاست غرب ایجاد می شود؟ روحانی از حمایت هاشمی رفسنجانی و محمد خاتمی دو رئیس جمهور سابق برخوردار بود. آن دو در دوره ریاست جمهوری خود حامی بهبود روابط با آمریکا از طریق نزدیک شدن به آمریکا در چارچوب همکاری بوده اند. اما هیچ یک در مقابل با هیچ نوع همکاری از سوی واشنگتن مواجه نشدند و همین منجر به احساس ناامیدی در آنان و بدبینی فزاینده نزد رهبر ارشد در این باره شد که آمریکا واقعاً به بهبود روابط یا همکاری با ایران علاقمند باشد.

کانترپانچ می نویسد: هاشمی رفسنجانی که در سال ۱۹۸۹ به ریاست جمهوری ایران برگزیده شد، شروع به بهبود روابط با آمریکا از طریق نشان دادن دوستی ایران کرد. « جرج بوش» پدر رئیس جمهوری وقت آمریکا به ایران وعده داد که چنانچه از اهرم خود در لبنان برای کمک به گروگان های آمریکایی که در آن کشور نگهداری می شدند، استفاده کند، از این اقدام تا مدت ها قدردانی خواهد شد و حسن نیت به دنبال خود حسن نیت می آورد. بنابراین رفسنجانی با موفقیت مداخله کرد و موفق به آزادی گروگان های آمریکایی شد. اما بوش در مقابل هیچ کاری نکرد و حسن نیت ایران موجب نشان دادن حسن نیت متقابل از سوی آمریکا نشد. واشنگتن در مقابل به رفسنجانی اطلاع داد که وی نباید انتظار قدردانی از سوی آمریکا را برای آزاد کردن گروگان های آمریکایی داشته باشد. در واقع ایران با آمریکا همکاری کرد، اما آمریکا به ایران خیانت کرد.

نویسنده این پایگاه خبری آمریکایی، با اشاره به اینکه نایستادن دولت ایران در کنار رژیم صدام در جریان حمله به کویت نیز تغییری در رویکرد خصمانه آمریکا ایجاد نکرد، می افزاید: پس از پایان دو دوره ریاست جمهوری رفسنجانی، « سیدمحمد خاتمی» اصلاح طلب در انتخابات پیروز شد. خاتمی مانند سلف خود خواستار بهبود روابط ایران با آمریکا بود. وی شروع به محکوم کردن هرگونه تروریسم و ابراز تمایل به پذیرش راه حل دو کشور در صورتی کرد که مورد درخواست فلسطینیان باشد که به معنی به رسمیت شناختن ضمنی دولت و کشور اسرائیل بود. سپس یازده سپتامبر فرا رسید و دوباره ایران با آمریکا هم سو شد و با آمریکا علیه القاعده و طالبان همکاری کرد. دست کم بخشی از ائتلاف شمال که تأمین کننده بسیاری از رزمندگان ضد طالبان در هنگام حمله آمریکا و همپیمانانش به افغانستان بود، توسط ایران تشکیل شده بود که آن را در اختیار آمریکایی ها قرار داد. ایران همچنین اطلاعاتی درباره اهداف متعلق به طالبان و القاعده در اختیار آمریکا قرار داد. نقش ایران در تشکیل دولت پس از سقوط طالبان حیاتی بود و به این کشور برای بازسازی ارتش افغانستان کمک کرد. اما جرج دبلیو بوش رئیس جمهوری آمریکا در عوض هیچ چیزی به ایران نداد و بوش در مقابل حسن نیت و کمک قابل توجه ایران در ژانویه۲۰۰۲ ایران را در سخنرانی خود در محور شرارت جای داد. خاتمی حیرت زده شد.

کانترپانچ می نویسد: روحانی در حالی به مقام ریاست جمهوری می رسد که در دولت هایی خدمت کرده که این درس های دردآور را آموخته اند. درس تاریخ درباره همکاری برای روحانی این است که شما نمی توانید به آمریکایی ها اعتماد کنید. درسی که ایران و رئیس جمهوری تازه آن از تاریخ آموخته همان درسی است که رئیس جمهوری سوریه همپیمان آنها از تاریخ سوریه آموخته است.

این گزارش تحلیلی می افزاید: سوریه در چند سال اخیر و پیش از آشکار شدن تمایل غرب به برکنار کردن (بشار) اسد از قدرت، مانند رفسنجانی و خاتمی، مشتاق اجرای آنچه بود که غرب از وی می خواست تا به آمریکا و اسرائیل نزدیک شود.

نویسنده کانترپانچ با مرور سوابق تعاملات سوریه با آمریکا و نهایتاً خیانت واشنگتن به دمشق می نویسد: سایر دولت ها نیز درس های تاریخی مشابهی نظیر آنچه سوریه تجربه کرد، آموخته اند و آن اینکه تلاش ها برای همکاری با آمریکا در بهترین حالت با سکوت و در بدترین حالت با خیانت روبرو شده است. کره شمالی نیز دست به تلاش هایی برای همکاری با آمریکا زد که با پیمان شکنی و خیانت واشنگتن مواجه شد.

سایت اینترنتی کانترپانچ در پایان خاطرنشان می کند: اگر حسن روحانی نیازمند درس های تاریخی بیشتری درباره پیامدهای همکاری با آمریکا است، می تواند فقط از « معمر قذافی» (رئیس جمهوری لیبی) بپرسد چه چیزی در مقابل همکاری با آمریکایی ها در دستکم ۸ بار تسلیم غیرعادی دریافت کرده که شامل همکاری های گسترده اطلاعاتی با آمریکا و انگلیس و همکاری درباره امحاء برنامه های تولید تسلیحات شیمیایی، میکربی و هسته ای لیبی می شود. بنابراین در حالی که آمریکا در انتظار آن است که ایران و دیگر کشورها، حکومت های اصلاح طلبی روی کار آورند که خواستار همکاری با آمریکا هستند، ایران و بیشتر کشورهای جهان در انتظار روی کار آمدن یک رئیس جمهوری اصلاح طلب در آمریکا هستند که واقعاً خواستار همکاری با آنها باشد.