چگونه‌می‌توان به‌بن‌بست ایران‌وغرب پایان‌داد؟
روزنامه آمریکایی نیویورکتایمز در تحلیلی به قلم معاون سابق حسن روحانی در شورایعالی امنیت ملی، به چگونگی خارج شدن مناسبات غرب و ایران از بنبست فعلی پرداخته است.
به گزارش پارس ، در این مطلب نیویورک تایمز که به قلم « سیدحسین موسویان» و « محمد علی شعبانی» نگاشته شده آمده است: انتخاب « حسن روحانی» مذاکره کننده ارشد سابق ایران، به عنوان رییس جمهور این شانس را برای دولت اوباما به وجود آورده تا به بن بست پرونده هسته ای ایران پایان بدهد. شانسی که ممکن است یک بار برای دولت آمریکا رخ بدهد.
در ادامه این مطلب می خوانیم: پیروزی روحانی موجب شکل گیری این فرض شد که اکنون فرصت انجام مذاکرات مستقیم میان ایران و آمریکا وجود دارد. صحبت های روحانی در جریان رقابت های انتخاباتی نشان داد که وی می خواهد به روابط خصمانه موجود میان آمریکا و ایران پایان بدهد. در ماه های اخیر نیز حتی آیت الله خامنه ای- رهبر معظم- اجازه مذاکرات مستقیم را صادر کردند؛ اما بر این نکته نیز تاکید کردند که به این مذاکرات خوشبین نیستند.
پرهیز از خودبزرگ بینی
در ادامه این گزارش آمده است: تنها تهدید بزرگی که این فرصت پیش روی خود دارد، هدایت اشتباه رویکرد هر یک از دو طرف است و برداشت اشتباه از نقاط مثبت و منفی است. برای پرهیز از بروز چنین حالتی « باراک اوباما» رییس جمهور آمریکا و حسن روحانی به عنوان رییس جمهور منتخب ایران که از ماه آگوست کار خود را به عنوان رییس دولت آغاز می کند، باید در برابر افکار اشتباهی که منتشر می شوند، ایستادگی کنند.
در توضیح این مطلب آمده است: در واشنگتن عده ای این کار را آغاز کرده و عنوان می کنند که پیروزی روحانی ثابت می کند که رویکرد اخیر آمریکا مبنی بر افزایش فشارها بر ایران کارساز بوده و مفهوم آن این است که ایران می خواهد در برنامه هسته ای خود تغییراتی را بدهد و از همین رو رییس جمهور میانه رویی که سابقه تعلیق داوطلبانه غنی سازی را دارد، بار دیگر می تواند چنین کاری را انجام بدهد. بر اساس این دیدگاه ایران ضعیف برای پایان دادن به این تحریم های سخت خواهان انجام هر کاری خواهد بود. این فرضیه غلط موجب شکل گرفتن این پندار خطرناک می شود که آمریکا باید در مواضع خود درخصوص برنامه
هسته ای ایران سخت و غیرقابل انعطاف باشد.
در ایران نیز این امیدواری وجود دارد که با پیروزی روحانی تغییراتی در این رابطه رخ بدهد. تا مدت ها در ایران عنوان می شد تهران فقط باید از موضع قدرت با آمریکا وارد مذاکره شود. اکنون نیز رییس جمهور منتخب که با رای مردم انتخاب شده موجب شکل گرفتن این فرضیه شده که ایران در مذاکرات باید دست بالا را داشته باشد. در حقیقت بسیاری این طور عقیده دارند که سابقه روحانی در حضور بلندمدت در شورای عالی امنیت ملی به عنوان نماینده مقام معظم رهبری، نشانه آغاز فصلی جدید در اتحاد ملی است. این موضوع می تواند موجب ورود جدی ایران به مذاکرات شود؛ اما اعتماد به نفس بیش از حد می تواند منجر به
این شود که رهبران ایران از اتخاذ تصمیمات لازم و ضروری خودداری کنند.
در ادامه این مطلب آمده است: در حقیقت خطوط توافق نهایی هسته ای مشخص است. ایران با این موضوع موافقت خواهد کرد که بالاترین سطح همکاری و شفافیت را با آژانس بین المللی انرژی اتمی داشته و از مسیر صلح آمیز فعالیت هسته ای خارج نشود و در عوض غرب نیز متعهد می شود که حق ایران را برای استفاده صلح آمیز از انرژی هسته ای که شامل حق غنی سازی و رفع تدریجی تحریم ها است، به رسمیت بشناسد.
به گزارش مهر، در بخش پایانی این گزارش آمده است: دیر یا زود ایران و آمریکا با یکدیگر مذاکره می کنند. مهم ترین مانع برای رسیدن به نتیجه نهایی جزئیات آن نیست، بلکه مسیری است که منتهی به این نتیجه می شود. روحانی و اوباما باید بر اساس برنامه عمل کرده و جلوی تندروی ها را بگیرند. این دو باید شجاعت را با احتیاط ترکیب کرده و بر اساس احترام متقابل پیش بروند و گام های بعدی را بردارند.
ارسال نظر