به گزارش پارس به نقل از ایسنا، در این یادداشت به قلم سعید قلیچی آمده است: « اگر « انتخابات» را به عنوان یکی از مظاهر دموکراسی و از مهم ترین نمادهای حکومت های « مردم سالار» بدانیم - که هست - حضور پرشور توده های مختلف مردم برای مشارکت در این ساز و کار، حرف اول را می زند. از این منظر، انتخابات بیست و چهارم خرداد یک بازی « برد - برد» بود؛ انتخاباتی که در آن هم مردم پیروز شدند و هم نظام سیاسی به موفقیت رسید. انتخاباتی که توده های عظیم مردم در کنار طیف های مختلف سیاسی با هزاران بیم و امید و البته گله مندی از وضعی که طیف اصول گرا ایجاد کرد، به پای صندوق های رای آمدند و آرای خود را به صندوق ها ریختند.

انتخابات بیست وچهارم خرداد برگزار شد؛ انتخاباتی که در آن « حماسه» محقق شد و هم با کنار گذاشته شدن طیف های موجود در انتخابات، « نه قاطع» به افراط و تفریط گفته شد؛ انتخاباتی که پس از برگزاری آن هم « مردم» خوشحالند و هم « حاکمیت» . نتیجه یازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری، تمام محاسبات دشمنان ایران را برهم زد. امروز و پس از اعلام نتیجه انتخابات، حتی کسانی که اعتقادی به اعتدال ندارند، فهمیده اند که مطالبه بخش عظیمی از مردم میانه روی، اعتدال گرایی و دوری از افراط است.

انتخابات بیست وچهارم خرداد برگزار شد؛ انتخاباتی که به بیان رهبر معظم انقلاب پیروز اصلی آن مردم بودند و به گفته آیت الله هاشمی رفسنجانی دموکراتیک ترین انتخابات دنیا بود. امروز و پس از اعلام نتیجه انتخابات بیست و چهارم خرداد، بسیاری از نیروهای سیاسی و البته جوان ترهای طیف اصلاح طلب خاطرات دوم خرداد ۷۶ یادآوری می کنند. حتی بسیاری از جوانانی که تنها خاطراتی از دوران ریاست جمهوری سید محمد خاتمی و اصلاحات دارند، انتخابات بیست وچهارم خرداد را تکرار دوباره دوم خرداد می دانند. در آن زمان حامیان اصلی سید محمدخاتمی، جوانان و به ویژه دانشجویان بودند. در آن زمان هم اگر بخواهیم منصفانه قضاوت کنیم، شور و انرژی جوانان بود که فضای انتخابات را در روزهای آخر رقم زد. اگر قرار باشد اتفاقات دوم خرداد ۷۶ را بررسی کنیم، بسیاری نقش آیت الله هاشمی رفسنجانی را یادآور می شوند.

در آن زمان یک هفته قبل از برگزاری انتخابات آیت الله هاشمی رفسنجانی در نماز جمعه تهران با اشاره به اهمیت انتخابات و امانت داری نظرات مردم گفت: « به خصوص مجریانی که مسئولیت من هم آنجاست، مخاطبم آنها هستند، واقعا این خیانت قابل بخشش نیست و امروز هیچ گناهی را بدتر از این نمی دانم که کسی به خودش حق بدهد که در آرای مردم دست ببرد یا جریان را منحرف کند. »

با این نگاه، اگر بخواهیم از نقش محمود احمدی نژاد و دولت دهم در برگزاری انتخابات بیست وچهارم خرداد چشم پوشی کنیم، ناخواسته از سیاست « یک بام و دو هوا» بهره گرفته ایم.

امروز و با اعلام پیروزی « حسن روحانی» و معرفی وی به عنوان رئیس جمهوری آینده در نظام جمهوری اسلامی ایران، بسیاری از افراد که خیلی از معادلات در فضای سیاسی مطلع نیستند، این موفقیت را به دلایلی از قبیل « انصراف محمدرضا عارف» ، « حمایت آیت الله هاشمی رفسنجانی و حجت الاسلام سید محمد خاتمی» و صحبت ها و منش اعتدال گرایانه روحانی محدود می کنند و هیچ نقشی را برای دولت به عنوان برگزارکننده انتخابات قائل نیستند.

البته فردی که کمی با ساز و کار برگزاری انتخابات آشناست، نمی تواند نسبت به عملکرد و امانت داری دولت بی تفاوت باشد.

در حقیقت باید پذیرفت که عملکرد دولت محمود احمدی نژاد در انتخابات بیست وچهارم خرداد ۹۲ و اعلام نتیجه آن، به نوعی بازسازی کننده اعتماد عمومی به صندوق های رای بود.

در این مقطع، بسیاری از افراد به درستی « میانه روی» و « اصلاحات» را پیروز این انتخابات می دانند اما حاضر نیستند از نقش دولت در این انتخابات (به هر دلیلی) صحبت به میان آورند.

بسیاری از نیروهای معتدل و منصف فضای سیاسی معتقدند نباید به سادگی از نقش دولت و احمدی نژاد در نتیجه این انتخابات چشم پوشید.

انتخاباتی که در آن با اعلام حسن روحانی به عنوان پیروز مشخص شد فردی از صندوق های رای بیرون آمده که هم با طیف اصول گرا زاویه دارد و هم با طرفداران دولت.

نیروهای اصلاح طلب باید بدانند هر چند درست است که انتخابات ریاست جمهوری به خاطره خوش آن ها و تمام ایرانیان بدل شده است و به این زودی ها از یادها نمی رود اما محمود احمدی نژاد در راس قوه مجریه تمام قد و غیرتمندانه در رقم خوردن این خاطره، موثر بوده و آنها نباید با تمام انتقاداتی که به دولت های نهم و دهم وارد می کنند، این موضوع را از یاد ببرند.

عملکرد دولت محمود احمدی نژاد در این انتخابات و صیانت از آرای ملت نقطه قوتی است که بازی برد - برد نظام را رقم زد و به نوعی هم اعتماد مردم به عملکرد صندوق های رای و خوانده شدن آرا را بازسازی کرد و هم تخریب های بین المللی علیه نظام را خنثی کرد. »